6000 خانه تاريخي تنها در يک شهر

 در ميان ساختمان‌هاي پر افاده مدرن و رومي که در بافت تاريخي هم سبز شده‌اند، هنوز هم مي‌توان به تاريخ اين شهر نگريست و جاي تعجبي ندارد که شما بلافاصله بعد از کلي شلوغي و مغازه و آپارتمان‌هاي چند طبقه به بافتي تاريخي برسيد مثل حيدرتکيه‌سي در سرخاب تبريز و يا خانه شربت اوغلو و هزار و يک خانه ديگر که هويت تاريخي اين شهر را نمايان مي‌کنند.
تبريز به دليل موقعيت جغرافيايي و اقتصادي ويژه خود از زمان مادها تا سلجوقيان، آل مظفر، ايلخانيان و قاجار همواره مورد توجه، پايتخت يا وليعهد نشين بوده است و هر چند 19 زمين لرزه و 16 حمله قوم هاي متعدد از مغولان تا عثماني‌ها بسياري از آثار تاريخي اين شهر را از بين برده است؛ اما آثار مشهوري مانند مسجد کبود و جامع، بازار سرپوشيده، ارک تبريز و خانه‌هاي تاريخي آن روايت‌هاي بسياري از سرگذشت تاريخي اين شهر به دل دارند.
مسجد کبود:ساخت اين مجموعه که به فيروزه جهان اسلام معروف است به همت همسر بلند همت و خير جهانشاه و يا به روايت مورخان با مساعدت صالحه خاتون، دختر جهانشاه (قره قويونلوها) در سال 782 هجري قمري، شروع شده و در سال 878 به پايان رسيد. اين مسجد در خيابان امام خميني تبريز قرار دارد و در ساخت آن از انواع کاشي‌هاي لاجوردي و فيروزه‌اي با اجراي دقيق و هنرمندانه استفاده شده است.
ارک عليشاه:اين ارگ عظيم و باشکوه متعلق به سده 8 هجري قمري و باقيمانده مسجدي است که توسط تاج‌الدين عليشاه تبريزي، وزير وقت ايلخانان مغول، غازان خان، بين سال‌هاي 716 تا 724 ساخته شده و در خيابان امام خميني واقع است. اين مجموعه به نوعي دروازه ورود به تبريز و نماد اين شهر بوده است.
ساختمان شهرداري :اين مجموعه هر چند جزو آثار تاريخي به شمار نمي‌آيد، اما بنايي پرشکوه و محبوب است که هر مسافري، يک عکس يادگاري در مقابل آن دارد. اين بنا در سال 1314 بر روي گورستان متروکه نوبر تبريز در فضاي 6500 متري ساخته شده است و ساعت‌هاي منصوب به چهار طرف بنا، اين برج را به ساختمان ساعت مشهور کرده است. ارتفاع اين برج 30.4 متر مربع بوده و داخل آن موزه‌اي از فرش و اشياي قديمي در معرض ديد عموم به نمايش گذاشته شده است.
خانه مشروطه:اين بنا يادگاري از معماري دوران قاجار بوده که تاريخ ساخت آن به ساا 1274 ه.ش بازمي ‌گردد. خانه مشروطه که در خيابان شهيد مطهري تبريز واقع است، متعلق به ميرزا مهدي کوزه کناني و ميعادگاه سران و مبارزان نهضت مشروطه بوده و در سال 1375 به موزه تبديل شده است.
مقبره‌الشعرا:خيابان ثقه‌الاسلام تبريز يا محله سرخاب، نمودي از ارزش والا و تعدد شعرا در اين شهر بوده و مقبره‌الشعراي اين محله، مدفن 400 تن از شاعران برجسته و عرفا و شعراي معاصري همچون سيد محمد حسين بهجت تبريزي (شهريار) است.
پارک ائل گلي:اين مجموعه که به نوعي بزرگ‌ترين و محبوب‌ترين و تنها مجموعه داراي فضاي سبز بسيار وسيع تبريز است، در سال 800 ه.ق با استخري به مساحت 54675 متر مربع در عصر آق قويونلوها احداث شده و عمارت کلاه فرهنگي آن در دوره پسر هشتم عباس ميرزاي قاجار، بازسازي و در سال 1349 تجديد بنا گرديده است‌. خانه‌هاي تاريخي دانشگاه هنر اسلامي تبريز:اين دانشگاه، سه خانه تاريخي قدکي، بهنام و گنجه‌اي متعلق به اواخر دوران زنديه و اويل دوران قاجاريه را در محله مقصوديه تبريز در خود جا داده و مجموعه‌اي بي‌نظير از انواع طرح‌هاي آجرکاري، گچ‌بري، آيينه‌کاري، کاربندي‌هاي آجري، تزييني، حوض و باغچه را گرد هم آورده است.
به گزارش عصرآذربايجان به نقل از ايسنا،لازم به ذکر است که تنها تعداد بسيار کمي از خانه‌هاي تاريخي تبريز که متعلق به وليعهدان و تجار و افراد سرشناس بوده‌اند، مرمت شده و قابل بازديد هستند.