مقتدري که در دسترس نيست

مردان چنين تربيت شده‌اند كه باور كنند سخت كوشي و ساعت‌هاي طولاني كاركردن نشانه تعهد به خانواده است، اما اكنون مردان بايد بدانندكه اگر تغيير نكنند، بايد خطر دور افتادن از همسر و فرزندان را يعني همان افرادي كه به خاطرشان كار معنا پيدا مي‌كند را بپذيرند و گاهي لازم مي‌شود كه آنان دستاوردهاي مالي و شغلي خود را فدا كنند تا به تعادل بهتري بين كار و زندگي خانوادگي برسند.

گروه گزارش: مردان چنين تربيت شده‌اند كه باور كنند سخت كوشي و ساعت‌هاي طولاني كاركردن نشانه تعهد به خانواده است، اما اكنون مردان بايد بدانندكه اگر تغيير نكنند، بايد خطر دور افتادن از همسر و فرزندان را يعني همان افرادي كه به خاطرشان كار معنا پيدا مي‌كند را بپذيرند و گاهي لازم مي‌شود كه آنان دستاوردهاي مالي و شغلي خود را فدا كنند تا به تعادل بهتري بين كار و زندگي خانوادگي برسند. داشتن فرزند صالح آرزوي هر پدر و مادري است و تربيت او از سال هاي ابتدايي زندگي اش آغاز مي شود. مادر فرزند را به دنيا مي‌آورد و پدردر پناه خود به او هويتي مستقل در جهان مي‌بخشد، اما امروزه در جامعه ما تصوير پدران نشان‌دهنده آن است که آنها در مراقبت از کودک نقش کمرنگي داشته اند و گاها تربيت فرزند را به طور کامل به همسرانشان سپرده اند. اين پدران نقش خود را به نان‌آور خانواده بودن خلاصه کرده اند و به الگويي مقتدر اما دور از دسترس فرزندان تبديل شده اند. کودک در مسير رشد از افراد بسياري اثر مي‌پذيرد و تحت تأثير ديده‌ها و شنيده‌هاي بسياري است. همه آنهايي که اطراف او هستند و به نحوي در او اثر دارند مدل و الگوي کودکند. اما پدر از همه آنها مهم تر و مؤثرتر است و اين اهميت و تأثير تا سنين نوجواني همچنان بر جاي خويش است. رفتار پدر در سنين خردسالي فرزند براي او همه چيز است : درس، اخلاق، تربيت، سازندگي يا ويرانگري. طفل همه چيز را از او کسب مي‌کند: محبت، شفقت، وفاداري، خلوص و صفا  رشادت و شهامت، ادب و تواضع، عزت نفس سجاياي اخلاقي، درستکاري، پشتکار   سربلندي، شرافت، صداقت و... اين امر آن چنان از نظر روانشناسان تربيتي گسترش دارد که برخي از آنها رفتار فرزندان را انعکاسي از رفتار پدران دانسته‌اند و گفته‌اند : تو اول کودک خود را به من بنماي تا بگويم تو که هستي. نحوه استدلال پدر ، بکارگيري وسايل و ابزار، کينه توزي و خود خواهي او و … همه در کودک مؤثر است. بر اين اساس پدران در برابر رفتار شخصي خود مسئولند. و با افکار و رفتارشان کودک را جهت مي‌دهند، و موجبات رشد و يا سقوط شخصيت فرزندان را فراهم مي آورند. مسئله پدري و عهده داري سرپرستي فرزندان، مسئوليتي خطير و موفقيت در آن مستلزم آگاهي، فداکاري و اخلاق و اعتقاد است. به فرموده پيامبر پدر مسئول است: و الرجل راع علي اهل بيته و هو مسئول عنهم. او مسئول است اعتماد را درون خانواده بياورد  مراقب فرزندان باشد و زمينه را براي استقلال و آزادي فراهم و مخاطرات را از آنها دور سازد. پژوهش‌ها نشان مي‌دهد که تاثير پدر بر فرزند ماندگار است و کودکان براستي به پدر نياز دارند  زندگي کودکان تحت تاثير پدراني که از نظر عاطفي حضور دارند، براي فرزندان خود ارزش قائل مي‌شوند و در ناراحتي‌ها و نگراني‌ها مي‌توانند فرزندانشان را آرام کنند بسيار بهتر مي‌شود اما در عوض پدراني که خشونت مي‌وزند، عيب‌جو هستند، فرزند خود را تحقير مي‌کنند يا از نظر عاطفي سرد هستند مي‌‌توانند بشدت به فرزند خود آسيب برسانند. مدت‌هاست که روان‌شناسان بر اين باورند که دخالت و نقش پدر در بزرگ کردن فرزند بسيار مهم است شواهد روزافزون علمي حاکي از آن است که پدرهاي علاقه‌مند بويژه آنهايي که از نظر عاطفي در دسترس هستند، در خوشبختي فرزندانشان نقش منحصر به فردي را ايفا مي‌کنند. در واقع پدرها مي‌توانند به شيوه‌هايي بر فرزندان تاثير بگذارند که مادرها نمي‌توانند بويژه در زمينه‌هاي روابط با دوستان و موفقيت تحصيلي هنگامي که پدر از احساسات فرزندانش با خبر است و مي‌کوشد تا به آنها در حل مسائلشان کمک کند، بچه‌ها در مدرسه و ارتباط با ديگران موفق‌تر هستند. بعکس پدري که نسبت به عواطف فرزندانش خشن، ايرادگير يا بي‌اعتناست، مي‌تواند تاثيري بسيار منفي بر آنها بگذارد و احتمال آن که فرزندان چنين پدري در انجام تکاليف درسي ناموفق باشند، با دوستانشان بيشتر دعوا کنند و از سلامت رواني خوبي برخوردار نباشند، بيشتر است. اين تاکيد بر نزديکي عاطفي پدر به اين معنا نيست که رفتار متقابل مادر با فرزندانش بر آنها تاثيري ندارد. تاثير مادر بر فرزندانش بسيار مهم است، اما طبق مطالعات تاثير پدر مي‌تواند بسيار شديدتر باشد  خواه آن تاثير مثبت باشد يا منفي.
براي نمونه فرزندان در خانواده‌هايي که پدر غايب است در ارتباط با مدرسه و همسالان گرفتار مسائل و مخاطرات جدي‌تر هستند. پسراني که پدر در زندگي‌شان حضور ندارد  دريافتن تعادل بين قاطعيت مردانه و خويشتنداري داراي مشکل هستند و اين در حالي است که کسب اين مهارت‌ها با بزرگ شدن پسرها و تلاش بيشتر آنها براي دوست‌يابي  موفقيت تحصيلي و اهداف شغلي روز به روز مهم‌تر مي‌شود. همچنين دختراني هم که پدرانشان در زندگي آنها حضور فعال و موثري دارند، به احتمال بيشتر در بزرگسالي روابط سالمي با همسر خود برقرار مي‌کنند.

منبع :