حکايت خانه‌هايي تاريخي در تبريز که بخشي از هويت فرهنگي و تاريخي شهر را تشکيل مي دهند به مثال يک صفحه شيشه‌اي است،شيشه اي که بايد تميز گردد تا تمدنمان را در آن ببينيم نه تخريب اما متاسفانه برخي از مسئولان شکستن اين شيشه را به عنوان راحت ترين و بي دردسر ترين راه انتخاب مي کنند. 

در دهه گذشته مشکلاتي از جمله عدم حمايت‌هاي کافي از سوي ميراث فرهنگي، قيمت کارشناسي کم براي خانه هاي تاريخي حتي کمتر از قيمت کلنگي خانه ها، عدم تخصيص بودجه کافي براي خريد اين خانه ها و نيز بلاتکليفي چند ساله پرونده هاي تشکيل شده در مورد تعدادي از خانه هاي تاريخي شناسايي شده از طرف ميراث فرهنگي باعث شد تا بيشتر صاحبان خانه هاي تاريخي تبريز از معرفي خانه هاي خود به ميراث فرهنگي امتناع کرده و به صورت مخفي اقدام به تخريب و يا حذف مظاهر تاريخي خانه هاي خويش نمايد. خانه هاي تاريخي محله سرخاب تبريز نيز از اين موضوع مستثنا نبوده و در دهه گذشته با کم کاري برخي مسئولان و بي مهري برخي از صاحبان اين خانه ها شاهد تخريب تعداد زيادي از خانه هاي تاريخي اين محله از تبريز بوديم، محله_اي از معدود محلات تبريز که تا حدودي بافت تاريخي خود را حفظ کرده بود و با قدم زدن در آن به وفور خانه‌هاي تاريخي را ميتوانستيم ببينيم، اما امروزه فقط تعداد کمي از اين خانه ها باقي مانده است. 

به گزارش عصرآذربايجان به نقل از تبريزبيدار، متاسفانه چراغ سبز مسئولين به نابودي اين محله تاريخي به اينجا ختم نشده و در سالهاي قبل شهرداري تصميم به احداث خيابان در اين محل گرفت، بخشي از اين مسير را نيز تملک و بي سر و صدا چندين خانه تاريخي واقع در اين مسير را تخريب کرده است و با ادامه روند تملک و مسيرگشايي خيابان شاهد تخريب تعدادي ديگر از خانه هاي تاريخي خواهيم بود.  

حال سوالاتي در ذهن شهروندان پديد ميايد من جمله : خانه هايي که تمدن و فرهنگ و معماري ادوار قبل اين شهر را به دوش ميکشند و بايد آنها را به عنوان گنجينه هاي تاريخي براي ادوار بعد از خود نگه داريم چرا بايد به اين راحتي و توسط مسئولان تخريب شوند و آيا قوانين پيرامون حفظ و مرمت آثار تاريخي فقط براي شهروندان وضع شده اند؟ آيا تنها راه احياي بافت فرسوده و تاريخي شهر تخريب خانه هاي قديمي مي باشد؟