گروه گزارش: روحيه کار جمعي و دست‌يابي به يک موفقيت گروهي مفهومي گم شده در فرهنگ ايراني محسوب مي شود. در کشورهاي پيشرفته افراد مهارت انجام کار گروهي را مي آموزند و نهايتا در کار تيمي موفق مي شوند، اما در جامعه ما تجربه نشان مي دهد که در کار گروهي گاهي يک نفر بيشتر از چند نفر کار مي کند و به طور کلي ايراني‌ها عادت کردند منزوي شوند و به کار جمعي عقيده نداشته باشند. چنان چه هيچ کس رغبتي به کار گروهي نداشته باشد يا مشارکت مناسبي بين افراد يک جامعه نباشد، محيط اجتماعي پرتنش و پيشرفت آن جامعه نامطلوب خواهد بود. روحيه کار جمعي و دست‌يابي به يک موفقيت گروهي مفهومي گم شده در فرهنگ ايراني است. تا جايي که حتي در فعاليت‌هاي ورزشي هم بيشتر شاهد موفقيت ورزش‌هاي تک نفره هستيم تا موفقيت‌هاي تيمي. فردي عمل کردن و داشتن روحيه فردگرايي اصلا موضوع مثبتي نيست بلکه جنبه اي منفي دارد. در واقع چون انجام فعاليت هاي گروهي نياز به فعاليت و هم فکري و همکاري گروهي دارد فردگرايي در آن آسيب و افت تلقي مي شود. بنابراين شايد از نقد شدن مي ترسيم که به فعاليت جمعي تن نمي دهيم. فتحي کارشناس امور فرهنگي در اين زمينه معتقد است، 50 درصد افراد جامعه نا آشنا به شيوه هاي تعامل و کار جمعي هستند. وي مردم ما با مهارت هاي ارتباطي صحيح آشنايي زيادي ندارند. تعامل گروهي مهارتي هست که باعث دوام و ثبات آن گروه خواهد بود. فتحي در رابطه با اينکه 60 درصد کارهاي گروهي در ايران بدون اين که به نتيجه خاصي برسد از هم مي پاشد و از همان ابتداي تشکيل به بن بست مي رسد، گفت:در بين بعضي از اعضاي گروه به علت همين عدم آشنايي با اصول صحيح تعاملي، توجه به عقايد و توانايي ديگران کنار گذاشته مي شود و هر کس سعي بر کرسي نشاندن حرف خود را دارد که در نهايت منجر به گسسته شدن آن تيم مي شود. اين کارشناس امور فرهنگي اعتماد را مهم ترين اصل در کار گروهي دانست و افزود: افرادي که براي انجام يک کار گروهي باهم جمع شده اند بر اين اصل اعتقاد دارند که در گروه کسي منتظر ضربه زدن به ديگري نيست و اعضا بايد کمبودهاي هم ديگر را پوشش دهند. وي در ادامه افزود: افراد ممکن است به خاطر ترس از خدشه دار شدن موقعيت شان در بين ساير اعضا از کمک خواستن ابا ورزند و همواره ضعف ها و لغزش هاي خود را پنهان بدارند و از ديگران قضاوت نا بجا داشته باشند که همه اين عوامل با گذشت زمان نوعي بي اعتمادي را بين گروه اشاعه مي دهد. فتحي در خصوص اعتماد سازي بين اعضا گروه تاکيد کرد: در کار جمعي بايد فرصت انتقاد سازنده را فراهم کرد تا همه کاستي هاي افراد به طور سازنده بررسي شده و براي بهبود آن تلاش کرد، طوري اعتماد سازي کرد که افراد بازخواست هم گروهي هاي خود در مورد مسائل زيانبار به کار جمعي، را نشانه حسن نيت و اثربخشي به کار تيمي آنها بدانند. اين کارشناس امور فرهنگي عدم مسوليت پذيري و تعهد اعضاي گروه را دليل ديگر بر عدم موفقيت کار گروهي دانست و گفت: گاهي بعضي از افراد در کار گروهي به دنبال فرار از مسئوليت محوله خودشان هستند و هيچ تعهدي نسبت به درست انجام دادن آن را ندارند. وي تشريح کرد: در مواردي ديده مي شود که افراد آشنايي کامل با مسئوليت داده شده براي انجام کار خود را ندارند، اينجا نقش رهبر گروه پررنگ تر است زيرا بايد در تقسيم کار وظيفه هر کس را نسبت به توانايي و مهارت در اختيارش بگذارد و روحيه همکاري را در بين اعضا بالا ببرد، و همچنين دادن حق اظهار نظر در تصميم گيري ها به همه اعضا و گره زدن اعتبار فردي آنها با اعتبار و هويت تيم نيزموجب بالا رفتن تعهد و مسوليت پذيري خواهد شد. به گزارش عصرآذربايجان به نقل از راه دانا فتحي در رابطه با در اولويت قرار دادن هدف شخصي به جاي هدف گروهي خاطر نشان کرد: متاسفانه امروزه در جامعه ما منافع شخصي جاي نفع جمعي را گرفته است و اين موضوع که منافع تيمي براي همه افراد بازخورد مناسبي خواهد داشت براي بسياري جا افتاده نيست و باعث شده است که هر کس به فکر خود باشد، براي کم رنگ کردن اين مسئله بايد رهبر تيم موقع پيروزي و موفقيت گروه، قدر دان زحمات تک تک اعضا باشد تا حس مسوليت پذيري، تعهد و اعتماد در بين آنها بالا برود و مشارکت هاي جمعي نتيجه خوبي را داشته باشد.
روحيه کار جمعي و دست‌يابي به يک موفقيت گروهي مفهومي گم شده در فرهنگ ايراني محسوب مي شود.