روستاها در ايران بعنوان يکي از شريان هاي مهم اقتصادي در سال هاي گذشته گريبانگير مشکلات زيادي بوده و بتدريج در حال خالي شدن از سکنه بود و دولت تدبير و اميد در 2 سال گذشته اقدام هاي اساسي در توقف اين روند و توسعه و کارآفريني در آنها انجام داده است. جايگاه روستاها در توسعه اقتصادي و نيز پيامدهاي توسعه نيافتگي مناطق روستايي که خود را با پديده مهاجرت حاشيه_نشيني و تبديل نيروهاي مولد به نيروهاي مصرف گرا نمايان کرده موجب توجه مسوولان دولت تدبير و اميد به توسعه روستايي و استقرار مناسب آن در چرخه توسعه پايدار شده است.