شبيه ما نيستند. نه اينکه يک چشم کمتر داشته يا شاخي روي سرشان باشد، فقط مثل ما نيستند مثل ما نميپوشند، مثل ما صحبت نميکنند، مثل ما راه نميروند، رنگ پوستشان شبيه رنگ پوست ما نيست و ...؛ البته نه اينکه از سياره ديگري آمده باشند، نه! فقط از شکل و شمايلشان پيداست اهل تبريز نيستند. البته آمدنشان هم مثل بقيه نيست که تبريز را براي گشت و گذار تاريخي يا خريد و فروش فرش و يا سوغات ديگر انتخاب کرده باشند آنها آمدهاند تبريز تا دست و جيبشان را پر کنند. آنها اميدوارند تبريزيها دست و جيبشان را پر کنند! »آقا تو رو قرآن يه کمکي بکن. همين الان از بيمارستان مرخص شدم مي خوام برگردم به شهرم کرايه ماشين ندارم. خدا خيرت بده« يکي بعد از شنيدن اين جملات دستش را ميکند توي جيبش. ديگري نگاهش را به سمتي ميدوزد که انگار نه نگار و کسديگري کلماتي خرج ميکند و به راهش ادامه ميدهد ... . *صحنهاي که لايق فيلم »شهر بدون گدا« نيست »اين صحنه لايق فيلم شهر بدون گدا نيست.« اين را مسئولان ميگويند که صداي تکدي غريبهها در قريبترين نقطههاي شهر به گوششان رسيده است. آنها ميگويند تبريز شهر بدون گداست و بايد اين عنوان همچنان براي اين شهر حفظ شود و نگذاريم برخي متکديگران وارداتي از مناطق ديگر روي صفت اين شهر مانور بدهند. جبارزاده، استاندار سابق آذربايجان شرقي بارها در جلسات مختلف به مسئولان استاني و شهري نسبت به گداهاي وارداتي هشدار داده بود: »متکديان وارداتي به اعتبار »تبريز شهر بدون گدا« خدشه وارد ميکنند.« و آنطور که قدم زدن در کوچه پس کوچههاي تبريز و مقايسهاي کوچک با تهران و ساير کلانشهرهاي ايران نشان ميدهد، تبريز شهر بدون گداست. اما حتي اين مقايسه دليل نميشود ما بتوانيم چشممان را به تعداد معدودي از گداهاي وارداتي که عموما اهل اين منطقه نيستند ببنديم. در اواخر سال پيش که تعداد متکديان وارداتي در تبريز به صورت محسوسي در شهر افزايش يافت، مديرکل امور اجتماعي استانداري آذربايجان شرقي گفت: »زماني که گزارشي از سوي مردم به پليس ارائه شود، اين متکديان جمع_آوري ميشوند و ظهور اين متکديان در تبريز به دليل نزديک بودن به نوروز است. اين متکديان نيز به زودي جمعآوري و به کشورهاي خود بازگردانده ميشوند.« نوروز، اتفاقي است که هرسال تکرار ميشود و شايد حضور گدايان وارداتي در تبريز چندان براي مسافران داخلي عجيب و غريب جلوه نکند. اما بعد از 30 روز، تبريز پايتخت گردشگري کشورهاي اسلامي ميشود. در اين رويداد گردشگري بزرگ تبريز نمونهاي از شهرهاي اسلامي خواهد بود. گدايان وارداتي گاه از همين گوشه و کنار کشورمان هستند.که هيچ شباهتي به مردم منطقه شمالغرب کشور ندارند و گاه از مناطق دورتري مثل پاکستان هستند. اخيرا خبرهايي از حضور باندها تکدي خارجي و داخلي در تبريز حکايت دارد که حاکي از عمق اين معضل است. *کارشان سازمانيافته است معاون سياسي استاندار آذربايجان شرقي توضيح ميدهد:»وقتي اين گداها که اغلب اتباع کشورهاي پاکستان هستند به تبريز آمده و بصورت متفرقه جلوي توقفگاههاي ماشينها ورودي و خروجي شهرها مستقر ميشوند، به نظر ميآيد که کار آنها سازمانيافته و حرفهاي است. رحيم شهرتيفر از معضل ديگري با عنوان انتقال کودکان کار از شهرها و کشورهاي ديگر به تبريز سخن ميگويد. البته او مدعي ميشود که اين معضل را حل کردهايم و با کمک و اطلاعرسانيهاي مردم خواهيم توانست معضل گدايان وارداتي را نيز براي هميشه از چهره تبريز پاک کنيم. فرماندار سابق تبريز پاي افراد سودجو را هم به ميان اين ماجرا ميکشد: «برخي افراد با سواستفاده از منطقه و مستعد دانستن آن و بخاطر نبود گدا در تبريز، اين شهر را هدف سودجويي قرار داده و گداهايي را از کشورهاي پاکستان و... به اين سمت سوق ميدهند.« او باز هم از مردم ميخواهد در صورت مشاهده متکديان غيربومي در سطح شهر به موسسه خيريه حمايت از مستمندان تبريز شهرداري، فرمانداري، کميته امداد و همچنين موسسه جمعآوري متکديان شهر تبريز خبر بدهند. *نميگذاريم صفت »شهر بدون گدا« از کوچه پسکوچههاي تبريز ربوده شود بدنامکردن تبريز، شهر بدون گدا و ربودن اين صفت از کوچه پس کوچههاي اين شهر، ميتواند هدف کلانتر و زشتتري باشد و برخي از شهروندان و مسئولان معتقدند ورود گداهاي وارداتي به تبريز آنچنان هم بيعلت نيست. اصمعي، مسئول امور پيگيري و جمعآوري متکديان شهر تبريز ميگويد: »مقامات استاني مصرانه پيگير جمع آوري گداها چه وارداتي و چه داخلي ازسطح شهر تبريز مي باشند و لکه دار شدن تبريز -شهر بدون گدا- را بر نميتابند.« به گفته اصمعي، بيشترين تعداد گداهايي که در سالهاي گذشته جمع آوري شده مربوط به سال_هاي 94 تا 96بوده است که در مجموع 158 نفر از گداهاي پاکستاني از سطح شهرتبريز جمع آوري و تحويل اداره اتباع بيگانه داده شده است. او با ابراز تاسف از اينکه در سال 94بيش از 45 نفر از اين گداها پس از جمعآوري و فرستادن به ورامين تهران، دوباره به تبريز بازگشته بودند اعلام ميکند: »با تمهيدات انجامگرفته آخرين باري که اين گداها از سطح شهر تبريز جمعآوري شدند حدود 10 روزي را در سازمان بهزيستي نگهداري شده و سپس تحويل اداره اتباع بيگانه شدند.« *دلرحمي، دري گشوده براي سوء استفاده به عقيده اصمعي، دلرحمي مردم تبريز چيزي است که گدايان وارداتي بيشترين سوءاستفاده را از آن ميکنند: »همکاران ما در تعقيب تعدادي از گداها که اکثراً نيز دختربچههاي حدود 10 تا 12 ساله بودند، مشاهده کردند که اين افراد از دلرحمي شهروندان تبريزي سوء استفاده کرده و روزانه حتي درآمدي حدود 200هزارتومان دارند.« به گزارش عصرآذربايجان به نقل از مهر حدود يک ماه تا آغاز سال 2018ميلادي باقي مانده است. سالي که در آن تبريز، عنوان پايتخت گردشگري کشورهاي اسلامي را خواهد داشت. کسي چه ميداند، شايد همين صفت »شهر بدون گدا«، اين عنوان را در مجامع بينالمللي نصيب تبريز کرده است. شايد مسافري از آنسوي دنيا براي ديدن »يک شهر بدون گدا« تبريز را مقصد خود قرار دهد. بايد هرطوري شده اين عنوان را در کوچه و خيابانهاي تبريز در امان نگه داريم.
سالهاست تبريز به شهر بدون گدا معروف است. اما گدايان وارداتي از داخل و خارج کشور با بيتوجهي به اين شهرت پا در تبريز گذاشتهاند. براي آنها همين که تبريزيها دست به جيب باشند کافيست.