گروه سيري در استان ها: شيروان دره به عنوان يکي از زيستگاه‌هاي وحوش در دامنه کوه سبلان محسوب مي‌شود که با وجود پيشنهاد کارشناسان براي حفاظت ويژه آن، تاکنون هيچ طرح ويژه حفاظتي را از آن خود نکرده است. شيروان دره در نزديکي شهر لاهرود و 20 کيلومتري مشگين شهر واقع شده و دو هزار و 200 متر ارتفاع و 755 کيلومتر مربع مساحت دارد. اين منطقه بخشي از دامنه‌هاي کوه سبلان با دره‌هاي عميق است که در طول قرن‌ها علاوه بر اينکه به لحاظ زيست‌محيطي حائز اهميت بوده افسانه‌هاي مختلفي پيرامون آن شکل گرفته است. شيروان دره از قسمت جنوب به دامنه شمالي سبلان (هرم)، از شرق به جاده لاهرود - شابيل، از غرب به هوشنگ ميداني و از شمال به زمين‌هاي روستاي قلچقلو منتهي مي‌شود. زندگي دائمي وحوش متعددي چون کل، بز قوچ، ميش ارمني، خرگوش، کبک دري، فاخته خوک، روباه، گرگ، خرس قهوه‌اي، کبک، قمري و تعدادي پرندگان مهاجر موجب شده اين منطقه يکي از زيستگاه‌هاي ممتاز محسوب شود. تنوع زيستي جانوري و گياهي در اين منطقه موجب شد در سال 94 تبديل شيروان دره به اثر طبيعي ملي يا پناهگاه حيات‌وحش از سوي مديرکل وقت محيط‌زيست استان مطرح شود. در روند ارتقا مناطق زيستي به مناطق تحت مديريت عموماً پيشنهاد نخست تبديل منطقه به منطقه شکارممنوع است. افسانه‌هاي متعددي پيرامون اين منطقه وارد ادبيات بومي شده است. بطوريکه گفته مي‌شود صخره‌هاي سنگي در واقع انسان‌هايي هستند که به فکر فرو رفته‌اند. در سال‌هاي اخير معرفي بدون حفاظت اين منطقه موجب شده گردشگران به شيروان دره سرازير شوند و از سويي وجود رگه‌هاي معدني موجب شده بهره‌برداري‌هاي معدني افزايش يابد. اما در مقابل حفاظتي اصولي در کار نيست. علاوه بر اين وجود آبگير يا »گول« در اين منطقه موجب شده تنوع گونه‌هاي دو زيست و زيست آبي نيز به وفور مشاهده شود. دو آبگير شاخص در شيروان دره »آت گولي« و »جيران گولي« است که پراکنش گونه‌هاي جانوري و گياهي ساکن در آن نيازمند مطالعات دقيق است.
گروه سيري در استان ها: شيروان دره به عنوان يکي از زيستگاه‌هاي وحوش در دامنه کوه سبلان محسوب مي‌شود که با وجود پيشنهاد کارشناسان براي حفاظت ويژه آن، تاکنون هيچ طرح ويژه حفاظتي را از آن خود نکرده است.