ساخت وسازه ابتدايي اين مسجد در ابتداء با صورت محوطه اي چهار گوش وبا عملکرد تکيه بوده به عبارتي فضاي مستطيل شکلي که فاقد هرگونه تزئين شاخص معماري به سبک وسياق تکايا که سقف آن بر روي تيرکهاي چوبي استوار گشته است. اين تکيه به نام تکيه عباسيه معروف بوده وامروزه با ارتفاع تقريبي 70 سانتي متر در ضلع شرقي شبستان مسجد صحن زنانه آن را تشکيل مي دهد. تاريخ ساخت اين بخش از مسجد (صحن زنانه) بر بخشي از بدنه خارجي آن مشرف به صحن وشبستان اصلي بر روي بدنه آجري با کاشي سبز الصاق شده به تاريخ سال 1278 هجري قمري مي باشد. مسجد دميريه از سطح معبر عمومي پايين تر مي_باشد وفاقد صحن وميانسرا وديگر اجزاء معماري رايج در ساخت مساجد وبناهاي مذهبي بوده ومانند اغلب مساجد شهر زنجان به فراخور نياز عامه مردم وذوق وسليقه وامکانات معماران محلي ودر پي گسترش فضاي تکايا در طول زمان بوجود آمده از اين رو معمار محلي تنها به ساخت شبستانهاي ستوندار ومردانه وزنانه ومحراب اکتفا نموده است. شبستان اصلي مسجد دميريه داراي هفت ستون آجري که طاق وقوسهاي هلالي آن به زيباترين شکلي به روش آجر چيني وتکنيک پتگين وآرايش شده واز اين جهت در ميان مساجد تاريخي شهر زنجان بي نظير بي زنجان بي نظير ومنحصر بفرد مي باشد .اين مسجد طبق تاريخي که بر روي پيشاني محراب که در صحن اصلي نقش شده ،احتمالا” زمان ساخت آن به سال 1308 هجري قمري باز ميگردد و بدين ترتيب با 112 سال قدمت در شمار مساجد دوره قاجار قرار گرفته است.
گروه سيري در استان ها: اين مسجد تاريخي وقديمي در منتهي اليه ضلع جنوب غربي شهر زنجان که در ادوار نه چندان دور نقطه انتهاي شهر محسوب مي شد در محله قديمي مرسوم به توپاغاجي قرار گرفته است.