سنگ هاي خارا و سنگ‌هاي سفيد آهکي به صورت ستون‌هاي استالاکتيت و آويزه‌هاي استالاگميت مانند چلچراغ‌هاي زيبا از سقف غار آويخته و آن را زيبا کرده اند. در اين غار چاه‌هاي بسيار و دره‌هاي خطرناک و لغزنده‌اي وجود دارد؛ بنابراين براي بازديد از آن حتماً بايد از وسايل غارنوردي و کوه نوردي بهره گرفت. فضاهاي تالار مانند، دالان‌ها و دهليزهاي زيبا و دخمه‌هايي شبيه مغازه‌هاي قديمي بازارهاي شهرهاي سنتي ،که چنين بر مي آيد که از زيستگاه_هاي انسان‌هاي نخستين بوده است ، از عامل هايي است که غار خرمنه از ويژگي‌هاي منحصر به فرد برخوردار ساخته است. براي رسيدن به دهانه غار (خرمنه سر)، ابتدا از بستر رودخانه اي که از کوه‌هاي شمالي شانشين سرچشمه مي گيرد و از ميان درختان سرسبز زيتون و انجير بايد گذشت و به سوي ارتفاعات شمالي پيش رفت تا در نزديکي قله کوه خرمنه سر، دهانه مشبک و پنجره مانند وسيع غار را ديد. اين دهانه ربطي به غار اصلي ندارد و نبايد با در اصلي غار اشتباه شود. بالاي در غار، حفره بزرگ و تنورمانندي که مانند اتاقي به نظر مي رسد، در ميان حفره هاي کوچک احاطه شده است. بالا رفتن از ميان سنگ_ها نياز به دقت و مهارت لازم دارد. درون اين اتاق ها، آثاري از زندگي انساني شامل ظرف هاي سفالي شکسته و پيه سوزهاي قديمي شکسته ديده مي شود. در حفره هاي اطراف، خفاش ها و شب پره هاي بسياري لانه کرده اند که از روشنايي بيرون گريزانند و با صداي پاي هر تازه واردي هراسان، در هر سو به پرواز درمي آيند. با ادامه راهپيمايي، يک فضاي نسبتاً وسيع پديدار مي شود و پس از آن، برکه آب صاف و زلالي جاي دارد. در فاصلة 50 متري اين غار، سوراخي شبيه به دهانه چاه وجود دارد که براي ورود به آن بايد به حالت خزيده و درازکش حرکت کرد. به محض ورود به اين حفره پررمز و راز، دنيايي ديدني و پر از شگفتي در برابر چشمان حيرت زده ديدار کننده پديدار مي شود. مشکل مي توان باور کرد که آن سوي اين حفره، اين همه عظمت شگفت آور نهفته باشد. آنگاه پرتگاه مهيبي ظاهر مي‌شود که فرود در آن، نيازمند حمايت فرد يا افراد همراه و استفاده از وسايل کوهنوردي است. در ادامه، راه طولاني و تونل مانندي خودنمايي مي کند و پس از پيمودن آن ، به دهانه چاه بزرگ ديگري مي رسيم که انتهاي آن ديده نمي شود و پايين رفتن از آن مهارت ويژه اي لازم دارد. بعد از خروج از اين چاه، 100 متر که پيشروي کنيم، به دخمه اي مي_رسيم که ظاهراً چندان جلب توجه نمي کند و عبور از آن، که راهي سربالا است و سطحي لغزنده دارد، با استفاده از طناب کوهنوردي و رعايت احتياط امکان پذير است؛ چنان که با اندکي بي_احتياطي احتمال سقوط وجود دارد. لحظه‌اي بعد، با مشاهده تالاري بزرگ به ابعاد 80×80متر و سقفي بسيار بلند، که در زير کوه سر به فلک کشيده است، شگفتي بيننده صد چندان مي‌شود؛ به طوري که شخص هر چقدر هم ورزيده و قدرتمند باشد، نمي تواند تا ارتفاع سقف سنگ کوچکي را پرتاب کند و نور پروژکتور، هر چند که قوي باشد، باز هم نمي_تواند سقف تالار را روشن کند. تالار با شيب ملايم و سطحي مرطوب به سطح پايين و زيرزمين ادامه مي يابد و به نظر مي رسد که غار به انتها رسيده است؛ در حالي که چنين نيست و در کنار پايانه غار، شعبه عميق و طولاني ديگري دهان مي_گشايد؛ درست مثل بازار سنتي يکي از شهرهاي باستاني ايران. کف و سقف اين دهليز شباهت بسياري به بناي بازارهاي قديمي دارد و در چند نقطه آن، در فاصله‌هاي 20 تا 30 متري طاقچه هاي کوچکي با دست کنده شده است. براي اين که وضعيت و موقعيت محل کاملاً مجسم و مشخص گردد، به جرأت مي توان گفت که در کف اين قسمت از غار مي‌شود يک مسابقه دو سرعت با شرکت چند نفر دونده انجام داد. در کف دهليز، چاهي عميق و ظلماني دهان باز کرده است که بيننده را به انتهاي دهليزي هدايت مي_کند. رسيدن به اين نقطه از غار، نيازمند حداقل شش ساعت تلاش و راهپيمايي است تا بتوان آخرين شاخه غار را نيز که محوطه اي وسيع و مملو از سنگ‌هاي معلق و بزرگ است، ديد. در مطالعات و بررسي‌هاي اوليه، روشن شده است که اين غار در دو دوره زيستگاه انسان بوده است: در دوره نخست، اين غار سکونتگاه انسان‌هاي غارنشين در دوره هاي پيش از تاريخ بوده است و تعيين قدمت دقيق آن با بررسي يافته هاي باستان_شناسي همچون ابزار سنگي و تيغه هاي سنگ چخماقي که در اين غار به دست آمده است کار بسيار دشواري است. در دوره دوم، مردمان قرن چهارم هجري در اين غار مسکن داشته اند و اين تاريخ به بررسي سفالينه ها و وسايل زندگي آنان که در اتاق‌ها و دهليزها به دست آمده اند متکي است. اين غار قديمي و تاريخي با قلعه شميران يا سميران که امروزه به نام مجموعه تاريخي قاسم‌آباد معروف است.
گروه سيري در استان ها: سر غار خرمنه سر در روستاي شاه نشين و در بلنداي کوه خرمنه سر که 1600متر ارتفاع دارد، واقع شده و به »شانشين« نيز معروف است.