مرتضي آبدار افزود: حمام نوبر بر اساس تفاهم‌ نامه‌اي که سال 1388 بين شهرداري تبريز و اداره ‌کل ميراث فرهنگي منعقد شد، به مالکيت ميراث فرهنگي رسيد و شهرداري نيز سرقفلي آن را عهده‌دار شد.

وي با بيان اينکه در سال 1388 براي ساختمان مخروبه اين بنا 200 ميليون ريال قيمت گذاشته شده ‌بود، يادآوري کرد: پس از احياي اين بنا با هزينه قابل توجه از سوي اين اداره‌ کل، صندوق حفظ و احياي بناهاي تاريخي کشور آن را براي استفاده يک واحد رستوران سنتي واگذار کرد.

مديرکل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري آذربايجان شرقي با اشاره به اينکه حمام نوبر پس از احيا حدود هشت سال به عنوان سفره ‌خانه و چايخانه سنتي مورد استفاده قرار گرفت، اظهار داشت: در پي بروز مشکلات حقوقي بهره بردار با شهرداري و ميراث فرهنگي و با شکايت حقوقي ميراث فرهنگي، بنا تخليه و توسط اداره‌کل ميراث فرهنگي پلمب شد. آبدار با بيان اينکه شهرداري نيز در خصوص اين بنا ادعاهايي دارد و از طريق قانوني پيگيري مي شود، تشريح کرد: در روزهاي اخير در جلسه‌اي با معاون هماهنگي امور عمراني استانداري آذربايجان ‌شرقي، مقرر شد با تخصيص 200 ميليون ريال اعتبار مربوط به سال 1388 اين بنا با احتساب مابه التفاوت قيمت، کاربري مطلوب حمام نوبر ادامه داشته باشد.

وي با بيان اينکه کاربري آينده اين حمام پس از تعيين تکليف حقوقي آن مشخص مي شود، گفت: صندوق حفظ و احيا تاکيد دارد که مشکل حقوقي حل و سپس در مورد نحوه کاربري اثر تصميم گيري شود. 

به گزارش عصرآذربايجان به نقل از ايرنا، قدمت حمام نوبر واقع در تقاطع خيابان امام و تربيت تبريز مربوط به دوره قاجار بوده که در سال 1378به ‌عنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.

حمام تاريخي نوبر يکي از جاذبه‌هاي گردشگري شهر تبريز است که از دوران قاجاريه به يادگار مانده است. اين حمام که با نام حمام وزير نيز شناخته مي‌شود، پس از مرمت به عنوان »اولين سفرخانه سنتي تبريز« آغاز به کرده است. در دوره ايلخاني همانند ساير فعاليت‌هاي معماري عام‌المنفعه حمام‌هاي بسياري در شهر تبريز و ساير شهرهاي اطراف ساخته شد، ولي ساختمان بسياري از اين حمام‌ها به دليل رطوبت و گرماي زياد و از طرفي زلزله‌ ويرانگر و حوادث تاريخي شهر تبريز در دوره‌هاي مختلف ويران شدند. گفتني است پيش‌تر و در دوره ايلخاني حمام‌ها بيشتر در کنار کاروانسراها و در اطراف دروازه‌ي شهر قرار داشتند.