هيچ بمبي مثل خصوصي سازي کنوني صنايع را نابود نکرده است

رضا عليزاده نماينده ورزقان و خاروانا از جمله نمايندگان استان در مجلس است که به صورت تخصصي و در کميسيون صنايع و معادن پيگير مسائل و مشکلات استان است. حضور وي به عنواني يکي از اعضاي هيأت نظارت بر انتخابات شوراهاي شهر و روستاي استان در سال آتي موجب شد تا از نزديک در جريان نظرات اعضاي هيأت نظارت بر انتخابات قرار بگيريم. از سوي ديگر پيگيري_هاي عليزاده در کميسيون صنايع مجلس براي مجموعه هاي صنعتي استان از جمله مس سونگون ماشين_سازي و ... از ديگر دلايل اين گفتگو بود.

گروه گزارش: رضا عليزاده نماينده ورزقان و خاروانا  از جمله نمايندگان استان در مجلس است که به صورت تخصصي و در کميسيون صنايع و معادن پيگير مسائل و مشکلات استان است. حضور وي به عنواني يکي از اعضاي هيأت نظارت بر انتخابات شوراهاي شهر و روستاي استان در سال آتي موجب شد تا از نزديک در جريان نظرات اعضاي هيأت  نظارت بر انتخابات قرار بگيريم. از سوي ديگر پيگيري_هاي عليزاده در کميسيون صنايع  مجلس براي مجموعه هاي صنعتي استان از جمله مس سونگون  ماشين_سازي و ... از ديگر دلايل اين گفتگو بود.
* ورود شوراي نگهبان به عرصه تاييد صلاحيت کانديداها شوراهاي شهر و روستاها را چگونه ارزيابي مي کنيد؟ با تئوري که نمي_شود، بايد ساختار تعريف کنيم قانون فعلا به نمايندگان مجلس اين مساله را واگذار کرده است بله بنده هم مي گويم اگر ساختاري نظام مند که وظيفه اش تنها بررسي صلاحيت ها باشد که داراي پرسنل منظم باشد قطعا اين گونه بررسي ها دقيق تر و بهتر و خروجي منطقي تر خواهد بود همين خود ما هنوز نمي دانيم که چه کساني را قرار است بررسي کنيم چرا که ساختار تعريف شده براي بررسي صلاحيت ها در  انتخابات شوراي شهر موقتي است و بعد از انتخابات بساطش جمع مي شود ولي ملاک حال است و قانون در حال حاضر اين مساله را به مجلس واگذار کرده است. حال براي کمتر کردن اين ضعف جلساتي با دفتر نظارت بر انتخابات در استان گذاشته ايم و آنها براي همکاري اعلام آمادگي کرده اند اما تمامي اين موارد مشورتي است.
* با توجه به اينکه هم به لحاظ ماموريت جنابعالي در حوزه انتخابيه و به لحاظ تخصصي در رسانه ها به عنوان فرد پيگير در خصوص مشکلات معدن مس سونگون هستيد آخرين خبرها در خصوص راه اندازي دوباره طرح هاي توسعه مس سونگون و تاسيس شرکت مستقل مس آذربايجان را بفرماييد. در گفتگو با رسانه ها در گذشته از موانع و مشکلات به صورت مفصل صحبت کرده ايم اما امروز در سايه همدلي تمامي نمايندگان استان در مجلس که جا دارد اينجا بنده از تک تک آنها تشکر کنم که با همراهي ياري کردند که طرح توسعه دوباره راه_اندازي شود. علاوه بر نمايندگان هم آقاي رحماني به عنوان قائم مقام وزير و هم مسئولين استان در اين زمينه  همکاري هاي لازم را انجام دادند. خصوصا نماينده ولي فقيه در استان که مجدانه پيگير اين مساله بودند و مردم استان پرس و جو مي کردند و خواهان به نتيجه رسيدن اين مساله بودند که فوق العاده موثر بود. آخرين خبر در خصوص مس سونگون پس از پيگيري ها به نقطه اي رسيده است که صنايع توليدي در معدن مس سونگون با ظرفيت 100 تن کاتد ايجاد شود و براي نحوه توليد به شرکت هاي معتبر بين المللي دعوت نامه همکاري ارسال شده است خب طبيعتا آنها مي آيند بررسي مي کنند قيمت مي دهند و شرکت مس يک شرکت مشاور را مسئول بررسي پيشنهادات و شرايط شرکتهاي قرار داده که بر اساس اقليم منطقه و واقعيت هاي موجود بهترين روش هم به لحاظ قيمت و هم با توجه به شرايط جامعه تعيين کند که هم محيط زيست هم توليد مس با کيفيت و استفاده از تکنولوژي برتر لحاظ بشود. در نهايت با توجه به جميع شرايط شرکت مس با آن شرکت نهايي با تامين فاينانس قرارداد امضا کند و اين موارد در مناقصه محدود و گزينشي صورت مي گيرد که اتلاف زماني هم ندارد. همزمان در حال حاضر در اطراف معدن مس در شهرستان ورزقان در حال مکان يابي هستيم که شهرک صنعتي تخصصي مس با مساحتي در حدود 120 هکتار احداث کنيم که شمش بدست آمده در معدن مس  در صنايع پايين دستي مورد استفاده قرار گيرد که کارخانه_هايي ايجاد شود که شمش را به ورق و پروفيل و... تبديل کنند يا در صنايع پيشرفته مورد استفاده قرار گيرد که اين شهرک تخصصي با ابعادي که توضيح دادم براي بهره وري بيشتر که نتيجه اش طبعا ارزش افزوده بيشتر و اشتغال پايدار در منطقه خواهد بود . پيش بيني ما اين است اگر مشکل خاصي پيش نيايد حدود 30 ماه ديگر اين طرح ها به نتيجه برسد. بحث استقلال شرکت مس سونگون در مراحل ابتدايي است. شرکت مس تنها روي کاغذ است و ثبت شده در ثب شرکتها اما عملا کارايي ندارد ، مس سونگون به صورت تنخواه اداره مي شود و کوچکترين تصميمات وابسته به تهران است اگر مستقل بود هيأت مديره بايد اينجا مسقر بود و خود جلسه مي_گذاشت بررسي مي کرد مشکلات و مسائل را ولي اين مساله در حال حاضر وجود ندارد قدم اول که تاسيس شرکت مس آذربايجان با سهامداري شرکت صنايع مس است صورت گرفته و يک کار عادي است. عمليات اجرايي مستقل کردن شرکت مس به دليل مشخص نبودن اموال شرکت با مخالفت بورس مواجه شده است شرکت مس صاحب معادن مس نيست بلکه بهره_بردار است بحث هي پيچيده حقوقي دارد. از آنجا که اين فرايند يک پروسه زمان بر است ترجيح داديم ابتدا بحث هاي توسعه را اجرا و در کنار آن بحث استقلال شرکت مس آذربايجان را پيگيري کنيم، چرا که اگر به اميد مستقل شدن شرکت مس آذربايجان طرح هاي توسعه اي را متوقف کنيم  زمان را به راحتي از دست مي دهيم.
* با توجه روز هاي ناخوش صنايع غرب تبريز خصوصا ماشين سازي و بنيان ديزل، به نظر مي رسد که خصوصي سازي در اين کارخانه جات به سمت نابودي صنايع پيش رفته تا احيا، نظر شما به عنوان يکي از اعضاي کميسيون صنايع و معادن مجلس در اين زمينه چيست؟ چه پيگيري هايي در اين زمينه انجام داده ايد؟ خصوصي سازي کار بسيار خوبي است و دولت بايد از تصدي گري خارج و به امور نظارتي در عرصه صنعت بپردازد اما متاسفانه در کشور ما سياست هاي اصل 44 براي واگذاري صنايع به بخش خصوصي به بدترين شکل ممکن اجرا شد که با دست خودمان صنايع را به نابودي کشانديم. واگذاري ها به اين صورت گرفت که بخشي از سهام را مثلا از بابت رد ديون دولت به تامين اجتماعي واگذار کرديم بخشي به عنوان سهام عدالت  بخشي ديگر را به سهام دار خصوصي و بخشي ديگر در اختيار همان سازمان واگذار کننده ماند وقتي مي خواهند هيأت مديره تشکيل دهند هر کدام از اين سهام دارها بر اساس سليقه و خواست خود ترکيب هيأت مديره را مي_چينند ببيند شما در هيأت مديره اي هر کس بر اساس منافع خود حضور دارند و پيشبرد اهداف کارخانه به حاشيه مي رود  ولي در شرايط پاسخگويي هيچ کدام نيستند و خود را مسئول نمي دانند. هيچ بمبي قادر به نابودي اين چنيني صنايع نبوده چرا که در نابودي با بمب شايد زير ساخت هاي عمراني آسيب ببيند اما در اين نوع خصوصي سازي کل کارخانه اعم از ساختار کارگر دستگاه و املاک به ورطه نابودي کشيده مي_شود. به گزارش عصرآذربايجان به نقل از تبريز بيدار، خصوصي سازي به درستي صورت نگرفته چرا که اهليت ها در نظر گرفته نشده است در صورتي که بايد کار را به کاردان بسپاريم به عنوان نمونه براي همين ماشين سازي گفتيم يک نفر پيدا کنيد که اهليت اين کار را داشته باشد و اهليت و توان مالي اش احراز شده  و از او هيچي نخواهيم ولي در قالب يک برنامه کارخانه را به آن فرد واگذار کنيم به شرطي که کارخانه پس از فلان سال از تمامي جوانب من جمله نوسازي تکنولوژي  به شرايط آرماني برساند اگر رساند کارخانه را به آن فرد به صورت دائم واگذار کنيم. اين بهتر از اين است که کارخانه را به دليل پرداخت بدهي هايمان به فلان سازمان واگذار کنيم که خود شرايط نابسماني دارد يا اينکه منتظر بمانيم مشتري بيايد که 300 ميليارد 500 ميليارد داشته باشد اين گونه به فکر آن واحد نخواهيم بود . در کشور ما واحد توليدي داريم که 1000 ميليارد بدهي دارد ولي 800 ميليارد طلب داشته اما طلب هايش از جاهايي است که ندرت وصول مي شود! اما بدهي به سيستم بانکي مربوط است که هر روز چيزي بر آن افزوده مي شود و اين گونه پيش برود کار به جايي مي رسد که همان واحد توليدي در زمان واگذاري را بايد با مبلغي به فرد يا سازماني واگذار کنيم! چرا قبلا از اينکه کار به آنجا برسد به دنبال فردي نيستيم که با شرايطي که گفته شد واگذار کنيم چرا به فکر واحد توليدي نيستيم چون  به فکر جيب دولت و سود دهي هستيم در صورتي که اگر آن کارخانه را که در حال حاضر 400 کارگر دارد و آن فرد بتواند آن را به 10 هزار کارگر برساند و در عين حال نوسازي انجام دهد اين يعني موفقيت و برداشتن بار بزرگي از روي دوش دولت و سودش قطعا از اين مبلغي که امروز مي خواهد از محل واگذاري کسب کند بيشتر است چرا که رونق اقتصادي ايجاد مي کند البته اجازه فروش به هيچ وجه به فرد داده نشود. چون تنگ نظرانه به اين قضيه نگاه مي شود  و بعضا به دليل وجود برخي رانت ها دست هايي وجود دارد که فساد خيز است و به فکر منفعت خود است نه صنعت!

منبع :