تپه باستاني گوگ تپه اروميه
تپه باستاني گوگ تپه اروميه
1397/11/07
گروه سيري در استان ها: گوي تپه يکي از مشهورترين تپههاي باستاني اروميه با آثاري غني نمايشگر تاريخ پر افتخار آذربايجان غربي ميباشد.
گوي تپه در بخش بلکشوچاي، روستاي گوي تپه در حدود شش کيلومتري جنوب شرقي اروميه واقع شده است. قبل از حفاريهاي سال 1948 م انگليسيها در اين منطقه باستاني در سال 1313 شمسي تصوير قيل قميش منقش بر روي يک لوح به دست آمده بود. استوانههايي که نقوشي از خدايان قديم را داشتند نيز در اين منطقه به دست آمده است.
گوي تپه داراي هفت طبقه ميباشد که قديميترين طبقه مربوط به هزاره چهارم ق.م (شش هزار سال قبل) ميباشد شامل خانههايي با ديوارهاي چينهاي قطعات سفال قرمز و خاکستري بدون نقش و سفال زرد باز با خطوط ساده هندسي به رنگ قهوهاي تند، ابزارهاي سنگي و مسي .
طبقه اول: شامل ظروف سفالين صيقلي قرمز و خاکستري که دستههايي به شکل حيوانات همانند ظروف يافت شده در تپه حسنلو دارند. در روي گوي تپه سنگهاي تراشيده با نقشهاي حيواناتي چون قوچ و پلنگ وجود دارد که حدس زده ميشود مربوط به اواخر هزاره دوم و اوايل هزاره اول ق.م تعلق داشته باشد و بسيار شبيه سنگهاي تراش خورده هيتي هاي باستان آناطولي ميباشد.
طبقه دوم: مربوط به سالهاي 1200–1500 ق.م شامل سفالهاي بدون نقش صيقلي سياه و خاکستري، شبيه سفالهاي هيتيت هاي آناطولي.
طبقه سوم: حاوي قبور انسانهاي اوليه و جمجمههاي اجداد آذربايجانيان و قطعات سفالي يافت شده در اين قبرها قرمز رنگ يا بدون نقشهاي الوان بوده و به سفالهاي طبقه پنجم شباهت دارد.طبقه چهارم: حاوي سفالهاي سياه و صيقلي بدون نقش.
طبقه پنجم: سفالهاي اين طبقه خاکستري و گاهي سياه و عموماً صيقلي است. سفالي نيز با نقوش برجسته در همين طبقه يافت شده که به سفالهاي تمدنهاي آناطولي و آذربايجان شمال ارس شباهت بيشتري دارد.
طبقه ششم: مربوط به هزاره سوم قبل از ميلاد تا اوايل هزاره اول قبل از ميلاد. آثار بناهاي گلي با پيهاي سنگي، قطعاتي از سفال قهوهاي و قرمز با نقشهاي هندسي مرکب سياه رنگ و نيز سفالهاي دورنگ پخته شده در کوره و منقوش. در اين طبقه ابزارهاي مسي به وفور ديده ميشود. اين تمدن با تمدنهاي عصر سنگ و مس آناطولي شرقي و آذربايجان شمال ارس پيوستگي بيشتري دارد.
يکي از اشيايي که در اين تپه باستاني بهدست آمده است يک صفحه مفرغي منقش به تصوير »گيلگميش« پهلوان حماسي بابلي است. در اينکه نقش گيلگميش ميان دايرهاي دو گاو وحشي را گرفته و آنها را بلند کرده است. اين اثر در تاريخ 28 مرداد 1347 با شماره? ثبت 425 بهعنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.
منبع :