واقعيت آن است که يک کودک دو يا سه‌ساله، محتوا و درون‌مايه واژه‌هايي که ما آن‌ها را توهين‌آميز يا فحش مي‌دانيم درک نمي‌کند. در حقيقت يک اتفاق گول زننده اينجا روي مي‌دهد. ما تصور مي‌کنيم کودک با همان جهت‌گيري فکري و شناختي که از واژه‌ها داريم آن‌ها را به کار مي‌برد درحالي‌که اين‌طور نيست و يا کودک واقعاً مي‌داند در درون‌مايه کلمه آشغال يا بي‌شعور و... چه چيزي ريخته شده است بنابراين رفتارهاي بعدي ما نيز کامل کردن همان جورچين اشتباه است.

کودک، شناختي از محتواي کلماتي که ما در فرهنگ‌عامه آن‌ها را زننده يا توهين‌آميز و زشت مي‌دانيم ندارد. تصور کنيد کسي به يک پرنده دست‌آموز حرفي آموخته و او تکرار مي‌کند. شما هيچ‌وقت انتظاري از يک پرنده نداريد چون مي‌دانيد او طوطي‌وار تکرار مي‌کند و پشت آن فحشي که به طوطي ياد داده‌اند هيچ نظام ارزشي و جهت‌گيري و عداوتي وجود ندارد. وقتي کودک به کسي مي‌گويد آشغال! واقعيت آن است که او مثل يک بزرگ‌سال که مثلاً از او کلاه‌برداري شده و حالا در برابر کلاه‌بردار ايستاده آن کلمه را ادا نمي‌کند، بنابراين با آگاهي به اين موضوع رفتارهايتان را دراين‌باره طراحي کنيد.

آن کلمه، اسباب‌بازي کودک است به‌زور از او نگيريد

اشتباهي که بسياري از والدين دراين‌باره مرتکب مي‌شوند اين است که مي‌خواهند آن کلمه را سريعاً از حافظه کودک پاک کنند درصورتي‌که هر اشاره مستقيم و غيرمستقيم به آن کلمه، کودک را بيشتر متوجه آن مي‌کند. اگر والدين بدانند آن لغت براي کودک بيشتر يک اسباب‌بازي است که به همين زودي از دست آن خسته خواهد شد حساسيت زيادي درباره‌اش نخواهند داشت. احتمالاً ديده‌ايد وقتي کسي به اسباب‌بازي کودک نزديک مي‌شود يا آن را بغل مي‌کند کودک دست به رفتار تملکي مي‌زند يعني اسباب‌بازي‌اي که در گوشه خانه افتاده بود به‌يک‌باره باارزش، مهم و حياتي مي‌شود. برخي از کودکان، کار را به گريه و اعتراض‌هاي شديد مي‌کشانند تا دوباره صاحب آن اسباب‌بازي فراموش‌شده شوند.

در اينجا هم اتفاق مشابهي روي مي‌دهد. در واقع آن کلمه زشت يا فحش، اسباب‌بازي کودک شده است اما به‌محض اين‌که احساس مي‌کند پدر و مادر يا بزرگ‌ترها مي‌خواهند اين اسباب‌بازي را از دست او بگيرند به‌شدت واکنش نشان مي‌دهد و مي‌خواهد سفت به آن بچسبد بنابراين بيشتر و بيشتر مي‌خواهد آن کلمه را تکرار کند. شما به‌عنوان پدر و مادر نبايد که اين اسباب‌بازي را به‌زور از او بگيريد. اگر شما نخواهيد اين اسباب‌بازي را به‌زور از او بگيريد طولي نخواهد کشيد که کودک از اسباب‌بازي خود خسته خواهد شد. درواقع کودک در محاسباتش درمي‌يابد چيزي را يافته است که مي‌تواند به‌واسطه آن جلب‌توجه کند اما اگر به‌مرور متوجه شود که اين وسيله ديگر جلب‌توجه نمي‌کند آن را به گوشه‌اي پرتاب خواهد کرد.

حرف زشت کودک و فشار رواني جامعه بر روي پدر و مادرها

به گزارش عصرآذربايجان به نقل از سلامت نيوز، برخي از پدر و مادرها دراين‌باره آگاه هستند و مي‌دانند کودک آن‌ها صرفاً قشر و پوسته‌اي ظاهري از يک کلمه زشت را که از کودکان يا تلويزيون يا هر جاي ديگري شنيده تکرار مي‌کند اما فشار جمع و ترس از قضاوت شدن آن‌ها را وا‌مي‌دارد که دست به رفتارهاي غيرمنطقي و اعمال فشارهاي عصبي به کودک بزنند. رشد آگاهي جامعه دراين‌باره مي‌تواند به پدر و مادرها در کاستن از اين فشار ذهني و رواني کمک کند. اين‌که افراد جامعه بدانند آنچه کودک بر زبان مي‌آورد صرفاً ظرف خالي است و هيچ محتوايي ندارد چون او با هيچ قصد و غرضي اين سخن را مطرح نمي‌کند.