گروه سيري در استان ها: شايد روزي سلطانيه پايتخت بزرگترين امپراطوري جهان در دوره ايلخانيان بود، اما امروز سلطانيه فقط يک شهر تاريخي نيست که بزرگترين گنبد آجري جهان را در خود جاي داده است. شهر سلطانيه، روزي پايتخت بزرگترين امپراطوري جهان بود، با برج و باروهايي که هر يک براي خود نمايشگر تاثير اسلام بر تمدن جنگجويانه مغول هاي آن دوران بودند، فرهنگي که جنگ را تبديل به هنر کرد و يکي از برجسته_ترين معماري هاي تاريخ جهان را از خود به يادگار گذاشت. شهر سلطانيه به سبب پيشرفت هايي که اين روزها تکنولوژي داشته است، از قالب يک شهر خارج شده و براي خود به دانشگاهي بزرگ از فرهنگ، ادبيات، هنر، معماري، مهندسي، نقشه_کشي، باستان شناسي، عرفان و حتي تمدن شناسي تبديل شده است. شهر سلطانيه فقط مکاني نيست که به سبب ميزباني از بزرگترين گنبد آجري جهان بتواند خودنمايي کند، بناهايي همچون چلبي اوغلي، ملا حسن کاشي، 15 کيلومتر آن طرف تر معبد داش کسن و چشمه پر آب در فصل بي آبي شاه بلاغي به دنيايي از چراها تبديل شده است که پاسخ هر يک را بايد در نقاط مختلف جست و جو کرد. با تمام گنج هاي پنهان و آشکاري که در شهر سلطانيه نهفته است، اين شهر اين روزها يکي از کم برخوردارترين مناطق استان زنجان به شمار مي رود و با وجود قرار گرفتن در فاصله 52 کيلومتري از مرکز استان، همچنان از بسياري از امکانات توسعه اي بي بهره است. شايد به سبب همين گنج هاي پنهاني که اين شهر در سينه خود محفوظ نگاه داشته، پاي صنعت و ترقي به اين شهر باز نشده است، تا مبادا اين گنج به دست نامحرمي بيفتد يا چشم شوري عظمت اين شهر را تاب نياورد يا حتي بار ديگر اين گنج عظيم در گير و دار جنگ هاي نا خواسته پايمال کشور گشايان شود. اين روزها با کشف آثاري از دوران سلجوقي، نقشه برداري از عمق و گسترش اکتشافات، وجود شهري قديمي که گويا يادگار دوران ايلخانيان است، بر تمام مسئولان ميراث فرهنگي مسجل شده و همين موضوع سلطانيه را از قالب يک شهر خارج کرده و به محلي براي حضور دانشمندان و پژوهشگران عرصه هاي مختلف باستان شناسي مورخان، انسان شناسان، مهندسان معماري، نقشه_کشي و هنرمندان تبديل کرده است. حدس و گمان هاي وجود جيرفتي ديگر در سلطانيه، رنگ و بوي واقعيت گرفته است اما اين شهر تا رونمايي از چهره حقيقي خود، فاصله بسيار دارد و گويي خود نيز علاقه اي براي رخ نماياندن و پرده برانداختن از هزاران هنر نهفته ندارد. جداي از بحث کمبود اعتبارات تخصيص يافته طي سال_هاي گذشته براي حفاري و اکتشافات ميراث فرهنگي، نبود علاقه در شهر را مي توان از بي علاقگي مردم اين شهر و مقاومت آنان در مقابل توسعه و اجراي طرح هاي عمراني و فرهنگي مشاهده کرد، شايد مردم بگويند: 'اينگونه نيست'. اما بلوايي که در جريان بازگشايي مسير شمالي ارگ سلطانيه و تغيير در ورودي از غرب به شمال ايجاد و به درگيري مسئولان ميراث فرهنگي با مردم منطقه منجر شد، گواه بر اين موضوع است. به گزارش عصرآذربايجان به نقل از ايرنا، سلطانيه زيباست و همه يقين دارند که با رونمايي از گنجينه هاي بي نظير آن، زيباتر هم مي شود، اما بهره نبردن آن از توسعه، بي بهره ماندن از امکانات مادي و معنوي اي که لازمه جذب گردشگر است نمي تواند فرصت تماشاي اين گنجينه زيبا را براي همه فراهم کند.
شايد روزي سلطانيه پايتخت بزرگترين امپراطوري جهان در دوره ايلخانيان بود، اما امروز سلطانيه فقط يک شهر تاريخي نيست که بزرگترين گنبد آجري جهان را در خود جاي داده است.