اين خانقاه از سال 1374 به موزه ادب و عرفان تبديل شده است که تنها موزه? عرفان در ايران است. شيخ شهاب الدين اهري عارف و شاعر قرن هفتم هجري قمري بوده‌است. شيخ شهاب الدين محمود اهري فرزند احمد اهري در نيمه شعبان 580 قمري در شهر اهر چشم به جهان گشود. در اکثر کتب قديمي، شيخ شهاب الدين را با نام‌هاي شهاب الدين محمود تبريزي و شهاب الدين محمود التبريزي العتيقي الاهري نام برده اند .لقب شهاب الدين توسط استاد و مرشد وي، شيخ رکن الدين سجاسي به وي اعطا شده‌است. بقعه شيخ شهاب الدين اهري در دوره صفويه به احتمال زياد در روزگار شاه عباس اول بر مزار شيخ شهاب‌الدين اهري، در شهر اهر ساخته شده است. اثر مکتوبي از اين عارف انديشمند به نام عشق‌نامه به جاي مانده که متضمن عقايد و آراي عرفاني اوست. اين عارف بزرگ در سال 665 قمري چشم از جهان فروبست و در صحن خانقاه خود به خاک سپرده شد. ساختمان بنا شامل خانقاه، مسجد، ايواني بلند، مناره‌ها و غرفه‌هاي متعدد است. تاريخ بنا بدرستي معلوم نيست ليکن از قرن هفتم هجري قمري ساختمان بنا داراي تشکيلاتي بوده است. آثاري از دوره‌هاي قبل (دوره ايلخاني) در آن وجود دارد. مسجد شيخ شهاب‌الدين اهري در ضلع شرقي صحن اين بقعه ساخته شده است و داراي گچبري‌ها و تزئينات نقاشي است. دور تا دور ديوار مسجد دستخط‌هايي وجود دارد که بين آنها دستنوشته‌هايي از شيخ بهايي، شاه عباس سوم و ابوالقاسم نباتي وجود دارد. فضاي بزرگي که زير گنبد دو پوش قرار گرفته مقطعي مربعي شکل دارد که ارتفاع آن 18 متر است. در طرفين خانقاه اتاق‌هايي و به قرينه هم ساخته شده‌اند که به چيني خانه (محل نگهداري ظروف چيني) معروف شده است. اين قسمت در شرق بقعه واقع شده و با گچ بري‌ها و نقاشي‌هايي تزئين يافته و دور تا دور ديوارهايش حاوي دستخط‌هايي است. حصار سنگي مقبره بصورت مستطيل شکل در اطراف صحن کشيده شده و با نقوش اسليمي و هندسي بصورت مشبک حجاري شده و از شاهکارهاي حجاري اسلامي است.
گروه سيري در استان ها: بقعه شيخ شهاب‌الدين اهري در شهر اهر در استان آذربايجان شرقي، محل خانقاه و مقبره شيخ شهاب‌الدين اهري مي‌باشد.