در سبک بناي اين عمارت از نحوه طراحي بناهاي اروپايي نيز الهام گرفته شده است.دروازه طبقه همکف بنا با دو ستون و سقف سرپوشيده،به يک هشتي منتهي مي شود که فعلا کاربرد اداري دارد. سمت شرقي طبقه همکف بنا ، احتمالاً،گلخانه بوده است.طبقه دوم دو راه پله دارد و تالارهاي پذيرايي ، اتاق هاي خواب ، اتاق هاي نشيمن و سرويس هاي بهداشتي را در خود جاي داده است.هسته مرکزي اين بنا به سبک چهارتاقي با سقف گنبدي ساخته شده است که جرز و ديواره هاي باربر آن ، سنگيني سقف را تحمل مي کنند.ساختمان هاي جانبي اين چهارتاقي با تيرهاي چوبي پوشيده شده اند. پوشش بيروني بام ساختمان تماماً شيرواني است که تا زمان احداث بنا،سابقه اي در اين شهر نداشته است.در بالاي هسته مرکزي بنا ، نورگير زيبايي تعبيه شده است که به کلاه فرنگي معروف است. اين نورگير هشت ضلعي ، با روش گره سازي به فرم گنبد تبديل شده است.سقف اتاق ها در طبقات با طرح هاي هندسي و گره سازي به طرز زيبايي لمه کوبي شده است. از تزئينات داخل طبقه همکف بنا مي توان به کاشي کاري هاي سبک دوره قاجار اشاره نمود که طرح معروف نيلوفر آبي ( لوتوس)در آن اجرا شده است.

تزئينات نماي بنا بسيار جالب توجه است. قرينه سازي هاي آن از هنر ايراني و سبک ستون هاي آن از معماري قرن نوزدهم اروپا متأثر است.نماي ساختمان با آجرهاي قالبي و پيش بر تزئين شده است.پنجره هاي بنا عموماً دو لنگه ، و با حاشيه مشبک است که با شيشه هاي رنگين تقارن جالبي را در داخل اتاق ها به وجود آورده اند. بغل درگاهي پنجره ها در طبقه همکف و حياط در قسمت منتها اليه جنوب غربي تعبيه شده اند و در ساخت طاق نماهاي تزئيني که در اطراف در ورودي ساخته شده اند ، ظاهرا از معماري قرن هاي هجدهم و نوزدهم ميلادي در اروپا الهام گرفته شده است.اين عمارت که بناهاي تاريخي و با ارزش شهر زنجان است ، به سبک بناهاي اواخر دوران قاجار ساخته شده است.