کليساى مارخنه که به آشورى‌هاى روستاى جمال‌‌آباد تعلق دارد، از نظر فرم معمارى و ويژگى‌هاى خاص خود بى‌شباهت به ابنيه مذهبى مسيحيان دوره ساسانى نيست؛ چنانکه يکى از اسقف‌هاى آشورى به نام دکتر ضياء دشتو به استناد نوشته‌هاى ابن عبرى، اين کليسا را همزمان با کليساى قديمى گولان که به دوره ساسانى مربوط است، ‌ مى‌داند. اين کليسا نيز مانند ساير کليساهاى آشوريان دوره ساسانى، داراى تاق‌ها و تاق‌نماهايى با طرح بيضى است. مصالح آن عمدتاً سنگ است و صرف‌نظر از قسمت الحاقى ورودى که اخيراً با آجر کار شده، بقيه قسمت‌ها را با سنگ‌هاى لاشه‌اى احداث کرده‌اند. کليسا در جبهه خارجى فاقد هر گونه تزئينات است و تنها تزئين آن مجسمه سنگى قوچى است که در گوشه جنوب غربى کليسا قرار دارد و مشابه حجارى‌هاى دوران اورارتويى است. جبهه داخلى کليسا نيز با اندود ساده گچ پوشش داده شده است. کليساى مارخنه از حوادث روزگار مصون نمانده و بر اثر تخريب ساختمان‌هاى اطراف و تجديد بناى دائمى آنها، سطح اراضى مجاور کليسا نيز بالا آمده است، به طورى که در حال حاضر کف کليسا حدود 35.1 متر پايين‌تر از سطح زمين‌هاى مجاور است. کليساى ديگر جمال‌‌آباد، کليساى سورپ نشان است. اين کليسا متعلق به مسيحيان ارمنى است که جهت انجام فرايض مذهبى از آن استفاده مى‌کردند. در حال حاضر اين کليسا متروکه است و علت اساسى آن نيز مهاجرت ارامنه از اين روستا است.با توجه به سبک معمارى ديوارهاى جانبى، محراب و اتاق‌هاى طرفين، ‌ کليساى سورپ نشان متعلق به قرن هفتم هجرى قمرى است.