موزه خانه استاد شهريار درتبريز

گروه سيري در استان ها:خانه‌ شهريار مربوط به دوره دوم پهلوي بوده و در دو طبقه با مساحتي حدود 241 متر ساخته شده است. اين خانه، سومين خلوتکده شاعر ترک زبان بود که قدمت آن به سال 1330 بازمي‌گردد.

گروه سيري در استان ها:خانه‌ شهريار مربوط به دوره دوم پهلوي بوده و در دو طبقه با مساحتي حدود 241 متر ساخته شده است. اين خانه، سومين خلوتکده شاعر ترک زبان بود که قدمت آن به سال 1330 بازمي‌گردد.
به گزارش عصر آذربايجان ،  در حقيقت تاريخچه‌اي پررمز و راز از زندگي اين شاعر بزرگ در دل خود دارد. در اين خانه از تلويزيون و چراغ نفتي قديمي کنار رختخواب استاد گرفته تا نوشته‌ها و آثار او، سه تار قديمي استاد و دکور خانه همانطور که بوده باقي مانده است. در حين تماشاي شما از اين موزه، آثار استاد شهريار، که با صداي خودش خوانده شده است، در فضا پخش مي‌شود و لذت بازديد از خانه قديمي شاعر جگر سوخته را برايتان دو چندان مي‌کند.
در طبقه اول يک ساعت چپگرد توجه‌تان را جلب خواهد کرد.  عقربه‌هاي آن به سمت عقب حرکت مي‌کنند که نماد حسرت ديدن روزگاران قديم است. در طبقه بالاي خانه که بخش اصلي اين موزه محسوب مي‌شود، عکس، دستنوشته، لباس، کتاب، لوازم التحرير، رختخواب استاد، عصا، قسمت پذيرايي خانه‌ استاد شهريار تبريز و لوح‌هاي تقدير استاد شهريار قرار گرفته است. حتي اعلاميه مراسم چهلم استاد که در مسجد کبود واقع در خيابان کهنه برگزار شد، نيز در اين خانه نگهداري شده است.
 پس از ديدن طبقات اول و دوم به زيرزمين خانه برويد. فضاي سنتي همراه با تخت و حوض 4 گوش ستاره‌اي که بين تخت‌ها قرار داده شده است، اين امکان را برايتان فراهم مي‌کند تا دمي نشسته و به باقي آثار و عکس‌هاي استاد در طول دوره‌هاي زندگي‌اش، نگاه کنيد.
خانه رو به باغچه و حوض کوچکي که دور تا دور آن گلدون کاري شده است، باز مي‌شود. خانه قديمي با بناي آجري شبيه به تمام بناهاي قديمي خانه مادربزرگ و  پدربزرگ‌مان است.
 از در که وارد مي‌شود، ايوان کوچکي در سمت چپ‌تان است که زير پله نيز در نزديکي آن قرار گرفته است. حوض، شکل دو مستطيل کوچک و بزرگ است که رنگ آبي آن و گلدان‌هاي زيباي دور تا دور حوض، به صفاي خانه اضافه کرده است. به داخل خانه مي‌رويم، ديوارهاي داخل، با گچ‌بري‌هاي از نوع قديمي تزئين شده است. طاقچه‌هاي هلالي شکل سبز رنگ که در قسمت پذيرايي خانه قرار دارد، امروز بستر نگهداري آثار و قاب عکس استاد شده است
. وضعيت فعلي و کاربري بناي خانه استاد شهريار تبريز بدين گونه است که در سال 1367 پس از درگذشت استاد، اين خانه توسط شهرداري تبريز از خانواده استاد خريداري مي‌شود و همراه با وسايل خانه تبديل به موزه ادبي استاد شهريار مي‌شود. خانه در سال 1386 به ثبت آثار ملي درمي‌آيد. از معدود موزه‌هاي قديمي تبريز، همين خانه استاد است که به صورت هيئت امنايي و زير نظر شهرداري نگهداري مي‌شود.
 بعد از افتتاح موزه از مردم دعوت شد تا اگر اسنادي از اين شاعر ارزشمند در دست دارند به موزه اهدا کنند که طي آن مردم بسياري از وسايل با ارزش خود حتي کمانچه و بشقاب‌هاي قديمي آذربايجاني را به موزه اهدا کردند. اين خانه که از مکانها و جاهاي ديدني تبريز است، نزديک به محل‌هاي تاريخي شهر همچون عمارت شهرداري، خانه تاريخي نيکدل، موزه سنجش و خانه حيدرزاده است که پس از بازديد از موزه استاد شهريار تبريز، مي‌توانيد در همان محله مقصوديه، سري به ساير بناهاي تاريخي شهر بزنيد.
 پس از آن از مسجد کبود، موزه آذربايجان و موزه عصر آهن که در نزديکي ميدان ساعت قرار گرفته است، ديدن کنيد. خانه از آن دست خانه‌هايي است که با ورود به آن حال و هواي خانه قديمي پدربزرگ برايتان زنده مي‌شود. خانه‌اي که گويي هنوز شهريار در آن زنده است. حفظ وسايل و چينش آن‌ها به همان شکلي که بوده، حس و حال زنده و خوبي به اين خانه بخشيده است. اگر به تبريز رفتيد و جزو دوستداران استاد شهريار هستيد، حتما از اين خانه ديدن کنيد. حتي اگر هم از طرفداران وي نباشيد، ديدن خانه قديمي که استاد ، بيست سال آخر از روزهاي عمرش را در آن گذراند، خالي از لطف نيست.
 استاد شهريار نه فقط براي تبريزي‌ها، که براي تمام ايران است و اگر گذرتان به شهر زيباي تبريز افتاد، کم‌انصافي است سر به خانه اين شاعر دوست‌داشتني نزنيد و فاتحه براي شادي روح او نخوانيد. شعر علي اي هماي رحمت زمزمه زبان و جان خيلي‌هاست.

منبع :