سیری در استانها

گروه سيري در استان ها:شهر ماكو در گذشته يكي از قلاع محكم سرحدات ايران وعثماني محسوب مي‌شد. ازاين شهردر طول تاريخ به اسامي مختلفي ياد شده بنا به روايتي مي‌گويند، اسم قديم ماكو (شاوارشان) بود كه از كيارستان كه امروزه به نام سياوش معروف است اخذ شده است.

گروه سيري در استان ها:شهر ماكو در گذشته يكي از قلاع محكم سرحدات ايران وعثماني محسوب مي‌شد. ازاين شهردر طول تاريخ به اسامي مختلفي ياد شده بنا به روايتي مي‌گويند، اسم قديم ماكو (شاوارشان) بود كه از كيارستان كه امروزه به نام سياوش معروف است اخذ شده است.
اسم ماكورا » آرتاز«، » قلعه قبان« و»_روساومكي«(محل مرتفع گوسفند و آغل زمستاني) نيز مي‌گفتند كه احتمالاً به علت خوبي مراتع از طرف ارامنه منطقه نامگذاري شده بود. شهرماكو علاوه بر آنكه از نظر ساختار فيزيكي شهر جالبي است، داراي آثار متعدد باستاني و‌ تاريخي نيز مي‌باشد.
*مراكزتاريخي وباستاني
كاخ باغچه جوق،عمارت كلاه فرنگي ماكو،ساختمان شهرباني ماكو،قلعه سياه،قلعه راوز،مقبره صخره اي سنگر،پل پنج چشمه،سنگ نبشته شهر روسا،منطقه حفاظت شده مراكان،منطقه حفاظت شده آغ گل،شهر اورارتويي بام فرهاد
*مکان هاي ديدني و تاريخي
شهرستان ماکو داراي چشم اندازي کوهستاني است و مراتع سرسبز دامنه کوه هاي آن را فرا گرفته اند. چشمه هاي آب گرم، آبشارها، مناطق حفاظت شده و شکارگاه هاي منطقه به همراه کليساهاي قديمي مانند قره كليسا (كليساي طاطاووس)، کاخ ها و عمارت ها از جمله كاخ باغچه جوق و عمارت كلاه فرنگي ماكو، پل ها صخره ها، گورستان ها، مقبره هاي قديمي، قلعه_ها و شهرهاي باستاني چون: شهر اورارتويي بام فرهاد از جاذبه هاي طبيعي و تاريخي مهم منطقه هستند.
*وجه تسميه و پيشينه تاريخي
ماكو به زبان ارمني به معني چراگاه است و از اين رو به آن ماكو گفته اند كه چراگاه هاي بزرگ در پيرامون اش وجود داشته است. شهر ماكو در درازي تاريخ به اسامي مختلفي ياد شده كه به شرح زير است: به روايتي اسم قديمي ماكو »شاوار شان« بود كه از كيارستان كه امروز به نام»سياوش« معروف است، اخذ شده است.
هم چنين اسم ماكو را»آرتاز«، »قلعه قبان« و »روساومكي« (محل مرتفع گوسفند و آغل زمستاني) نيز مي گفتند كه احتمالا به همان دليل خوبي مراتع، از طرف ارامنه منطقه نام گذاري شده بوده است.
اما برخي بر آنند كه ماكو در اصل ميان كوه بوده، بر اثر استفاده زياد «ه» حذف شده، ميان کوه کوه و سپس ماكو گفته شده است. شهر قديم ماكو که تا زمان شاه عباس دوم صفوي باقي و آباد بوده، در دامنه كوه بنا شده بود. شهر ماكو يكي از قلاع محكم سرحدات ايران و عثماني محسوب مي شد، ‌چنان كه در سنه 1045 هجري، سلطان مراد چهارم عثماني، قره مصطفي پاشا، – يكي از سرداران معروف خود – را براي خرابي قلعه نظامي اين شهر مامور كرد، که با مرگ سلطان مراد چهارم اين دستور عملي نشد.
در زمان صفويه نيز قلعه نظامي ماكو براي دولت ايران و قلعه كاتور در ايالات وان براي دولت عثماني اهميت خاصي داشت.
در سال 1052 هـ . ق به فرمان شاه عباس دوم قلعه ماكو را به علت آن كه پناه گاه مفسدان شده بود ويران ساختند.
شهر ماكو علاوه بر آن كه از نظر ساختار فيزيكي شهر جالب توجهي است، داراي آثار متعدد باستاني و تاريخي نيز است. اين منطقه در طول وسعت پيدا كرده زيرا در جنوب و شمال آن دو رشته كوه به نام قيه (يا ساري داش) و سبد قرار دارد و شهر را چون حصاري در بر گرفته اند. شهر در دره اي كه توسط اين دو كوه به وجود آمده قرار دارد و در وسط شهر رودخانه اي به نام»زنگمار« جاري است.
 كوه در قسمت خاوري رودخانه، مستقيماً فرود آمده و در قسمت باختري تا حدود 200 متر از سطح رودخانه ارتفاع مي گيرد، به طوري كه قسمتي از كوه، شهر را مانند چتري در پناه خود جاي داده و شهر به طور نيم دايره در پناه اين كوه قرار گرفته است. در ارتفاع اطراف شهر قلاع قديم ديده مي شود و در كوه قيه غار وسيعي است كه داراي آب جاري بوده و عده زيادي را مي توان در آن جاي داد ورود به آن مشكل است.

منبع :