خداحافظي اسطوره دوچرخه سواري ايران

قادر ميزباني'، اسطوره دوچرخه سواري ايران، نامي است که رشته دوچرخه سواري ايران و تور بين المللي آذربايجان با آن عجين شده است؛ کسي که بيشترين تعداد قهرماني در اين تور، عضويت سال هاي متمادي در تيم ملي، حضور در چندين دوره بازي هاي آسيايي و المپيک 2008 و 2016 با دهها عنوان قهرماني داخلي و بين المللي را يدک مي کشد.

 اين ورزشکار با اخلاق کشورمان متولد 15 شهريور 1354 در تبريز است؛ وي دوچرخه ‌سوار تيم ملي ايران در دوره هاي مختلف و از راه‌يافتگان به دو المپيک 2008 پکن و المپيک 2016 ريو است. او قهرمان دوچرخه_سواري جاده بازي هاي آسيايي 1998 بانکوک است و از سال 2002 دوچرخه ‌سواري جاده را به طور حرفه‌اي آغاز کرد؛ ميزباني در تور دوچرخه‌سواري 2005–2006 لانگ کاوي مالزي همراه با تيم جيانت تايوان در ميان دوچرخه‌ سواران آسيايي موفق به کسب مقام قهرماني شد. ميزباني اکنون عضو تيم دوچرخه‌ سواري باشگاه شهرداري تبريز است. قهرماني در هفت دور از تور ايران -آذربايجان که اخيرا' سي و دومين دوره آن برگزار شد، او را پرافتخارترين ورزشکار اين تور کرده است. پس از پايان تور بين المللي ايران - آذربايجان، گفت وگوئي با اين ورزشکار ارزنده انجام شده است که ماحصل آن در ذيل مي آيد:
* آقاي ميزباني در شبکه هاي مجازي و بعضي از سايت هاي خبري خبر کناره گيري شما از دنياي دوچرخه سواري شنيده مي شود  آيا درست است؟
قبل از آغاز سي و دومين تور دوچرخه سواري ايران - آذربايجان با خود عهد کردم با کسب قهرماني و پوشيدن پيراهن طلايي اين تور با مسابقات دوچرخه سواري خداحافظي کنم که متاسفانه نتوانستم پيراهن طلايي را بر تن کنم و در نهايت با حمايت هم تيمي هاي خودم فقط توانستيم کاپ قهرماني تيمي را کسب کنيم. درست است که در بخش انفرادي ايليا داويدنوک، دوچرخه سوار تيم شهرداري، مقام دومي را کسب کرد، اما وي دوچرخه سوار قزاقستاني است نه يک ايراني. به هر حال، بدون غلو و بزرگنمايي مي گويم که استعداد خاص و علاقه زيادي به ورزش مفرح دوچرخه سواري داشته ام و از آنجا که امسال با بدشانسي و بيماري و کمي ضعف و سرفه هاي شديد وارد اين رقابت ها شدم، آن گونه که بايد و شايد ظاهر نشدم و تصميم دارم با اتمام قراردادم با تيم شهرداري که تا پايان 2017 است، به دليل افزايش سن قهرماني از اين رشته ورزشي کناره_گيري کنم.
* با کناره گيري قهرماناني مثل شما  دوچرخه سواري ايران چه وضعيتي پيدا مي_کند؟ و در کل آينده دوچرخه سواري ايران را چگونه مي بينيد؟
بايد بگويم که نه تنها در تبريز، بلکه در کل ايران متاسفانه به دوچرخه سواري مقطعي نگاه شده است و مسئولان اين ورزش به اندازه طول مدت مديريت خودشان به اين ورزش بها داده و برنامه ريزي کرده اند و براي آينده اين ورزش برنامه خاصي ندارند و اين رشته پشتوانه محکمي ندارد. به نظر بنده افراد حال حاضر در دوچرخه سواري کشور داراي استعداد قابل انتظار نبوده و اگر وضعيت به همين روال پيش برود، دوچرخه سواري ايران دچار مشکل جدي خواهد شد و بايد از الآن برنامه ريزي شود وگرنه بعدا کاري از دست کسي برنخواهد آمد.
* براي بعد از کنار گذاشتن دوچرخه_سواري، برنامه اي داريد؟
بعد از 27 سال دوچرخه سواري که بيش از نيمي از عمر من است، نمي توانم به يک باره دوچرخه سواري را کنار بگذارم، بنابراين اگر جايگاه و شخصيت کاري افراد به درستي رعايت شود، من هر لحظه آمادگي دارم در هر بخشي از ورزش دوچرخه سواري فعاليت کنم.
*آقاي ميزباني شما سالها در تيم پتروشيمي تبريز فعال بوديد، چرا اين تيم پرافتخار منحل شد؟
به گزارش عصرآذربايجان به نقل از ايرنا، از سال 2012 تا 2015 که بنده در تيم پتروشيمي حضور داشتم، هيات مديره باشگاه مخالفت خود با ورزش قهرماني را بيان مي کرد و دلايلي از قبيل به صرفه نبودن و اينکه بازده مالي چنداني ندارد به ميان مي آوردند، لذا از تيم دوچرخه_سواري پتروشيمي که جايگاه خوبي در آسيا و کشور داشت، حمايتي نشد. زماني آقايان ممقاني و صدر که مسئوليت باشگاه را در دست داشتند، به دليل علاقه و عرق شخصي دوچرخه_سواران تيم پتروشيمي را حمايت مي_کردند که اين کار با روي کار آمدن هيات مديره جديد انجام نگرفت و حتي با همفکري آقايان کادرفني تيم را عوض کرده و بنده که کاپيتان تيم بودم، فشار زيادي متحمل شدم.

منبع :