نگاهي به تاريخچه اينترنت
نگاهي به تاريخچه اينترنت
1397/11/30
گروه تاريخي: پيدايش اينترنت به دهه 60 برمي‌گردد؛ يعني زماني که دولت ايالات متحده بر اساس طرحي موسوم به »Arpa« مخفف (آژانس تحقيق پروژه‌هاي پيشرفته) که هدفش تقويت کارکردهاي دفاعي بود، اين طرح را به اجرا گذاشت. در آن زمان، چيزي به اسم کامپيوتر شخصي وجود نداشت و صرفاً سازمان‌هاي بزرگ، دانشگاه‌ها و مراکز دولتي بودند که از سيستم‌هاي کامپيوتري بزرگ موسوم به MainFrame استفاده مي‌کردند که هر کدامش اطلاعات خاصي را ذخيره کرده بود و در صورت نياز، با يکديگر اتصال برقرار و اطلاعات را بين همديگر منتقل مي‌کردند يا در صورت ايجاد بستر مناسب، اطلاعات را در حالت اشتراک قرار مي‌دادند.
گروه تاريخي: پيدايش اينترنت به دهه 60 برمي‌گردد؛ يعني زماني که دولت ايالات متحده بر اساس طرحي موسوم به »Arpa« مخفف (آژانس تحقيق پروژه‌هاي پيشرفته) که هدفش تقويت کارکردهاي دفاعي بود، اين طرح را به اجرا گذاشت. در آن زمان، چيزي به اسم کامپيوتر شخصي وجود نداشت و صرفاً سازمان‌هاي بزرگ، دانشگاه‌ها و مراکز دولتي بودند که از سيستم‌هاي کامپيوتري بزرگ موسوم به MainFrame استفاده مي‌کردند که هر کدامش اطلاعات خاصي را ذخيره کرده بود و در صورت نياز، با يکديگر اتصال برقرار و اطلاعات را بين همديگر منتقل مي‌کردند يا در صورت ايجاد بستر مناسب، اطلاعات را در حالت اشتراک قرار مي‌دادند.
در همان دوران، سيستم‌هايي به وجود آمده بودند که امکان ارتباط بين کامپيوترهاي يک سازمان را فراهم مي‌کردند، به طوري که کامپيوترهاي موجود در بخش‌ها يا طبقات مختلف با يکديگر تبادل اطلاعات مي‌کردند و امکان ارسال نامه بين بخش‌هاي مختلف سازمان، فراهم مي‌شد.
اين همان چيزي است که امروزه به آن، سيستم ارسال نامه با پست الکترونيک يا اي‌ميل مي‌گويند.
اما براي برقراري اتصال بين اين شبکه‌هاي کوچک و پراکنده که هر کدام به روش‌ها و بر مبناي استانداردهاي خودشان کار مي‌کردند، استانداردهاي جديد و مشخصي توسط کارشناسان وضع شد که همان پروتکل‌ها هستند.
سرانجام درسال 1961 تعداد 4 کامپيوتر در 2 ايالت مختلف با موفقيت ارتباط برقرار کردند و با اضافه شدن واژه نت Net به طرح اوليه، نام آرپانت ArpaNet براي آن در نظر گرفته شد.
در دهه 70 ميلادي با تعريف پروتکل‌هاي جديدتر از جمله TCP که تا به امروز رواج دارد و نيز با مشارکت کامپيوترهاي ميزبان Host بيشتر به آرپانت و حتي گسترده شدن آن به برخي نواحي فراتر از مرزهاي ايالات متحده، آرپانت شهرت بيشتري يافت و ايده اينترنت، همراه با جزييات بيشتري راجع به شبکه‌هاي کامپيوتري مطرح شد، تا اينکه طي سال‌هاي پاياني دهه 70، شبکه‌هاي مختلف تصميم گرفتند به صورت شبکه‌اي با يکديگر ارتباط برقرار کنند و آرپانت را به عنوان هسته اصلي انتخاب کردند.
بعدها در سال 1993 نام اينترنت Internet روي اين شبکه بزرگ گذاشته شد. وب يا همان wwwکه مخفف WorldWideWeb يا تار جهان‌گستر مي‌باشد، توسط آزمايشگاه اروپايي فيزيک ذرات Cern به خاطر نياز آن‌ها به دسترسي مرتب‌تر و آسان‌تر به اطلاعات موجود روي اينترنت ابداع گشت.
در اين روش، اطلاعات به صورت مستندات صفحه‌اي Page روي شبکه اينترنت قرار مي‌گرفتند و به وسيله يک مرورگر وب WebBrowser قابل مشاهده مي‌شدند. اين روش کم‌کم همه‌گير و محبوب شد و هم‌اکنون در سطح جهان، طرفداران فراواني دارد.
? نگاهي به تاريخچه اينترنت در ايران
? سال 1371:
در اين سال، تنها تعداد کمي از دانشگاه‌هاي ايران توانستند به اينترنت مجهز شوند؛ از جمله اين دانشگاه‌ها مي‌توان دانشگاه صنعتي شريف و دانشگاه گيلان را نام برد که توسط مركز تحقيقات فيزيك نظري و از طريق پروتكل UUCP به اينترنت وصل شدند.
? سال 1372:
در اين سال، ايران رسماً به شبکه جهاني اينترنت پيوست.
اولين رايانه‌اي که در ايران به اينترنت متصل شد، رايانه مرکز تحقيقات فيزيک نظري بود و هم اکنون نيز اين مرکز يکي از مرکزهاي اصلي خدمات اينترنت در ايران است. مركز تحقيقات فيزيك نظري و رياضيات، به عنوان تنها نهاد ثبت اسامي قلمرو [ir.] در ايران به رسميت شناخته مي‌شود. اين قلمرو، مشخصه تعيين‌شده براي هويت ايران در فضاي اينترنت است.
? سال 1373:
در اين سال، مؤسسه ندا رايانه تأسيس شد. اين مؤسسه در عرض يك‌سال، اولين وب‌سايت ايراني را راه‌اندازي کرد. همچنين، اين مؤسسه روزنامه »همشهري« را به زبان فارسي در اينترنت منتشر کرد كه اولين روزنامه رسمي ايراني در وب لقب گرفت.
در همين سال، به دنبال اتصال به اينترنت از طريق ماهواره كانادايي كدويژن (Cadvision)، مؤسسه ندا رايانه فعاليت بازرگاني خود را به عنوان اولين شركت خدمات سرويس اينترنتي (ISP) آغاز كرد.
? سال 1374:
در اين سال، مجلس ايران تأسيس شركت «امور ارتباطات ديتا» تحت نظر شركت مخابرات ايران را تصويب کرد و مسؤوليت توسعه خدمات ديتا در سطح كشور را به طور انحصاري در اختيار آن شركت قرار داد.
? سال 1377:
پروژه يونيكد در ايران با قرارداد شوراي عالي انفورماتيك و همكاري بنياد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مديريت فني دانشگاه صنعتي شريف تحت عنوان »فارسي وب« آغاز شد.
هدف پروژه اين بود كه با گنجاندن كامل و جامع الفباي فارسي در استاندارد يونيكد، نشر فارسي در كامپيوتر، مخصوصاً اينترنت و وب، استاندارد شود و اصولاً مشكل قلم (فونت)هاي غير استاندارد موجود در نرم افزارهاي ايراني حل شود.
? حرف آخر: توضيح واضحات!
به طور كلي دانش ما از آسيب‌هاي رواني ناشي از اينترنت هنوز به بازپروري و رشد و گسترش نياز دارد، چراكه پژوهش‌ها و گزارش‌هاي تدوين‌شده و رسمي در اين رابطه هنوز به سرعت ساير زمينه‌ها انجام و منتشر نمي‌شوند يا اينکه هنوز در مراحل اجرا قرار دارند.
آن‌چه گفته شد، پيش‌فرض‌هايي است كه براي راهنماي تشخيصي ـ آماري اختلال‌هاي رواني در نظر گرفته و در محافل علمي مطرح شده است.
يقيناً اين طبقه‌بندي اوليه دستخوش دگرگوني‌هايي شده و طبقات تشخيصي فراواني به آن اضافه خواهد شد و هر طبقه‌اي از اختلال‌هاي رواني هم نيازمند برنامه‌ريزي‌هاي درماني خاص خود است.
اين درمان‌ها نيز شامل روان‌درماني و دارودرماني است كه بايد با ظرافت زيادي توسط متخصصان بهداشت رواني براي فرد به كار گرفته شود تا ارزش درماني آن حفظ گردد.
منبع :