توهين به قوميت ها

گروه تاريخي:? تاريخ ايران در طول گذر زمان ياد و خاطره رشادت ها و جانفشاني هاي مردان مردي که با اقوام مختلف با لهجه و زبان هاي متفاومت پشت در پشت هم در دفاع از کيان ميهن عزيمان ايران خون سرخشان را در جاي جاي اين سرزمين کهن نثار نمودنه اند فراموش نخواهد کرد.

گروه تاريخي:? تاريخ ايران در طول گذر زمان ياد و خاطره رشادت ها و جانفشاني هاي مردان مردي که با اقوام مختلف با لهجه و زبان هاي متفاومت پشت در پشت هم در دفاع از کيان ميهن عزيمان ايران خون سرخشان را در جاي جاي اين سرزمين کهن نثار نمودنه اند فراموش نخواهد کرد.
خيلي وقته از پيامک هايي که به عنوان جکهاي خنده دار برام ارسال ميشدن ناراحت و معترض بودم و متاسفانه به دليل اينکه طرز فکرم در بين بعضي از دوستام که طرفداران اين نوع پيامک ها بودن يک اقليت محسوب ميشد، هيچ وقت نمي_تونستم اين باورم رو به جايي برسونم.هميشه در اين فکر بودم که چرابايد مردم يک کشور اونم ايران،ايراني که مردمانش ادعاي فرهنگ و تمدن ميکنن براي هم جک بسازن و به هم ديگه بخندن.از نظر من اين جک ها يک نوع توهين محسوب ميشن،توهيني که ميتونه باعث ايجاد تنش و کينه بين قوميت ها،لهجه ها و گويش ها، و حتي آداب و رسوم مردم اين سرزمين باشه.... ولي متاسفانه اين خلق با وجود پافشاري بعضي از روشنفکراي جامعه نتونست به مرحله ي خاصي برسه و کم کم اين جک هاي توهين آميز در بين مردم جا پيدا کردن،و به يک باور تبديل شدن باوري که اعتقاد بسياري از مردم جامعه رو با اين توجيهات که قصد توهين کردن به هيچ قومي را نداريم تبديل شد.
ولي صد افسوس ديگر رو وقتي خوردم که اين جک ها رو در مورد برخي بزرگان کشورمون به جهت قوميتي که داشتن شنيدم، يعني وقتي که مشاهير، بزرگان، و کسايي که شايد در فهممون نباشه حتي درکشون کنيم رو هم کردن سوژه ايي واسه خنديدن.آيا مي توان با مسخره کردن ديگران را خنداند؟!ما مي‌توانيم يک لطيفه بگوييم و بدي را تمسخر بکنيم . مثلاً ما مي‌توانيم تکبر را در شخصي به نمايش در بياوريم و تکبر را به استهزاء بکشانيم ولي نمي‌توانيم آن فرد را مسخره کنيم.ما مسخره کردن را ساده مي‌گيريم در حالي که مثلاً چاقو کشيدن برايمان مسئله‌ي بسيار بزرگي است. در حالي که اگر چاقو به جسم مي‌خورد، مسخره کردن همچون چاقويي است که به روح انسان مي‌خورد. اگر کسي را مار بگزد، همه تعجب مي‌کنند و ابرو بالا مي‌اندازند در حالي که نيش زدن خود انسان از مار بدتر است. کشتن امر بسيار مهمي است در حالي که ما با زبان خود، ممکن است افراد را بکشيم. بنا بر اين مسخره کردن خيلي مهم است.
قرآن در مورد افراد مسخره کننده مي‌فرمايد: «لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ» (آل عمران/178)عذاب مهين مثل ريختن لجن و کثافت روي سر کسي که موجب توهين و جسارت مي‌شود. عذاب فردي که ديگري را مسخره مي‌کند مهين است و شايد دليلش همين باشد که او در دنيا به ديگران توهين مي‌کرده است.
قرآن مي‌فرمايد: براي چه مسخره مي‌کنيد؟ «لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ» (حجرات/11) «تَلْمِزُوا» از است که در آيه‌ي «وَيْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ» (همزه/1) «لُمَزَةٍ» هم آمده است.يعني قرآن وقتي مي‌خواهد بگويد ديگري را مسخره نکنيد مي‌گويد: خودتان را مسخره نکنيد.چون آدم، خودش را مسخره نمي‌کند، مي‌خواهد بگويد: شما در واقع يکي هستيد و اگر ديگري را مسخره کنيد، گويي خودتان را مسخره کرده‌ايد.دليل آن اين است که اگر شما 16 درجه من را دوست داشته باشي و من شما را مسخره کنم، من را 10 درجه دوست خواهي داشت. من به خيال خودم شما را سبک کرده‌ام ولي در واقع محبوبيت خودم را نزد شما کم کرده‌ام.امام سجاد عليه‌السلام: وَ الذُّنُوبُ الّتي تُنزِلُ النِّقَمَ عِصيانُ العارِفِ بِالبَغيِ وَ التَطاوُلُ عَلَي النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخريَّةُ مِنهُم؛
گناهاني که باعث نزول عذاب مي‌شوند، عبارت‌ اند از: ستم کردن شخص از روي آگاهي، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان.پيامبر -صلّي اللّه عليه و آله- فرمود:و من اذلّ مؤمنا اذلّه اللّه.... کسي که مؤمني را خوار شمارد خدا او را ذليل خواهد کرد.
پيامبر صلي‌ الله‌ عليه‌ و آله: اِنَّ المُسْتَهْزِئينَ يُفْتَحُ لاَِحَدِهِمْ بابُ الجَنَّةِ، فَيُقالُ: هَلُمَّ! فَيَجي‌ءُ بِکَرْبِهِ وَ غَمِّهِ فَاِذا جاءَ اُغْلِقَ دونَهُ، ثُمَّ يُفْتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ... فَما يَزالُ کذلِکَ حَتّي اِنَّ الرَّجُلَ لَيُفْتَحُ لَهُ البابُ فَيُقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ فَما يَأْتيهِ؛
درِ بهشت، به روي يکي از مسخره کنندگان باز مي‌شود و به او گفته مي‌شود: «بيا!». او با وجود سختي و اندوهي که دارد، جلو مي‌رود و چون آمد، در به رويش بسته مي‌شود. سپس در ديگري به رويش باز مي‌شود... و اين کار، مرتباً تکرار مي‌شود تا جايي که در به رويش باز مي‌گردد و گفته مي‌شود: «بيا، بيا!»؛ امّا او ديگر جلو نمي‌رود.
لطفا توهين به قوميت هاي ايراني ممنوع، مسخره کردن ديگر زبان و لهجه ها و گويشها ممنوع. هرکدام از ما چه فارس ، ترک ، لر ، کرد ، بلوچ ، گيلکي ، اصفهاني ، عرب و ... نماينده اي از قوميت خودمان هستيم پس اگر واقعا هرکسي حس ميکند قوميت و زبان و لهجه اش برتر است با سخره نکردن بقيه مي تواند شخصيتش را دراين باره نشان دهد.

منبع :