سقف رختکن با نوارى که با گل‌هاى تکرارى نقاشى شده، قاب گرفته شده است و اين نوار از پايين به آويزها و از بالا به عرقچين گنبد محدود مى‌شود. رويه گنبد با عدد »بته ترمه« بزرگ به چهار قسمت تقسيم شده است. بين آن‌ها  تصاويرى از ملائک و گل و بوته‌هاى اسليمى نقاشى شده است.  اما در زير عرقچين، کنگره‌اى مرکب از 16 آويز به صورت گردنبندى قرار گرفته که در متن آن‌ها گل و بوته‌هاى اسليمى نقاشى شده است. يک رديف پايين‌تر در رويه دوازده آويز، صحنه‌هاى مجلسى نقاشى شده است. بقيه آويزها و چهار فيل‌گوش ميان آن‌ها، سفيدکارى شده و آثار نقاشى آن از بين رفته است. نقاشى‌هاى ديوار شاه‌نشين‌ها هم در نتيجه سفيدکارى از بين رفته است ولى نمونه نقاشى‌هاى شاه‌نشين‌ها را مى‌توان در شاه‌نشين سمت راست در ورودى حمام ديد. اين شاه‌نشين با يک ديوار جديد از رختکن جدا شده و به صورت انبار خرده‌ريز درآمده است. در يکايک ديوارهاى آن  نقاشى‌هاى قديمى ديده مى‌شود. پي اين بنا سنگي بوده و با ملات سفته آهک کار شده است. جرزها و ديوارهاي ضخيم اين حمام بوسيله آجر و با ملات آهک اجرا شده است. پوشش بام بنا به صورت طاق و گنبد مي باشد. براي تبديل فرم اصلي پلان ساختمان که مربع مي باشد به دايره جهت اجراي گنبد از کاربندي زيبايي استفاده گرديده است.  اکثر قوسهاي مورد استفاده در طاقهاي اين بنا به صورت پنج و هفت و آجر چيني آن به سبک رومي بوده و نوع پوشش گنبد آن از نوع کلمبو مي_باشد. اردبيل از شهرهاي باستاني و تاريخي ايران است و علاوه بر اينکه به عنوان خواستگاه صفويان و اولين حکومت شيعي در کشور شناخته مي_شود، بلکه با قرار گرفتن در ميسر جاده ابريشم يادگارهاي تاريخي بسياري را در خود جاي داده که حمامهاي قديمي به عنوان آثار بي بديل هنر معماري و نقاشي از آن جمله است. سرزمين مقدس يا آرتاويل که اکنون به اردبيل شهرت دارد، زادگاه سنتهاي حسنه اي است که از آن جمله مي_توان به نظافت و پاکيزگي اشاره کرد علاقه_مندي به نظافت و پاکي يکي از مهمترين سنن بومي مردم اين منطقه بوده و باعث شده در طول تاريخ حمامهاي بي نظيري از حيث تنوع و معماري شکل بگيرند. به روايت تاريخ حمامهاي اردبيل در کل ايران زمين به جهت ساخت  معماري، نقاشي و توجه ويژه در نگهداري بي همتا بوده و هم اکنون برخي از اين حمامها با توجه به بلااستفاده بودن به موزه تبديل شده است. حمامهاي اردبيل نه تنها مورد توجه اهالي اين منطقه بوده بلکه شگفتي و توجه مورخان و جهانگردان را نيز به خود جلب کرده، بطوريکه مقدسي يکي از مورخان در کتاب احسن التقاسيم به زيبايي و پاکيزگي حمامهاي اين شهر اشاره کرده است. در حال حاضر برخي از حمامها در طول تاريخ متروکه شده و از بين رفته است و برخي پس از بازسازي هاي مکرر پابرجا مانده به شکلي که هم اکنون برخي از اين حمامها به موزه تبديل شده، اما بعضي از اين حمامها هنوز هم پذيراي شهروندان بوده و گرماي گذشته را در اذهان زنده مي کنند.