6 نکته در چند و چون برجام

سرويس سياسي: آمريکايي‌ها متن برجام را پاره کردند، روح آن را هم به آتش کشيدند. اما چند صفحه از برجام را حاضر نيستند نه پاره کنند نه آتش بزنند؛ آن چند صفحه همان تعهدات ايران است.

1- گفتند مي خواهيم با دنيا تعامل کنيم، نمي_شود با دنيا قهر کرد. رفتند با ‌آمريکايي‌ها و شرکاي اروپايي آنها گفتگو کردند. دستاورد چه بود؟ غني‌سازي 20 درصد را متوقف و چرخ سانتريفيوژها را کند، آب سنگين اراک را بتن ‌آرمه کرديم، در خيابان‌هاي وين با وزير خارجه آمريکا قدم زديم. نتيجه چه شد؟ تقريباً هيچ! چفت و بست تحريم‌ها در دولت خاتمي محکم شد، در فتنه 88 به صورت يک تقاضاي رسمي از سوي فتنه‌گران از آمريکايي‌ها تثبيت شد اما شقاوت و پستي آمريکايي‌ها را برخي ناجوانمردانه به حساب مقاومت انقلابيون و بي تدبيري در ديپلماسي خارجي در داخل فاکتور کردند، لذا حاضر نيستند يک کلمه از بدعهدي و نقض پيمان آمريکايي‌ها حرف بزنند و همچنان لوله توپ تبليغات خود را به سمت منتقدين گرفته‌اند و يک نفس شليک مي کنند!
2- جامعه جهاني چه شد؟ يکي از اعضاي جامعه جهاني، روسيه بود که در مذاکرات 1+5 رودرروي ما مي نشست و ريخت جامعه جهاني را تثبيت مي کرد. امروز روسيه خود مشمول تحريم‌هاي ظالمانه آمريکاست.
چيني‌ها مورد بغض ترامپ هستند. بين اروپايي‌ها در نزديکي و دوري از آمريکا، بگومگوست. اما هيچ کدام کاري از دستشان ساخته نيست.
آمريکايي‌ها با پدر و مادر تحريم‌ها بلايي سر حقوق و روابط بين‌الملل آورده‌اند که افق روشني براي صلح در منطقه و جهان ديده نمي شود.
کره شمالي مي گويد همه آمريکا را زير تيغ اتمي خود دارد. روس‌ها از اخراج صدها ديپلمات آمريکايي شروع کرده و وعده داده اند اقدامات تنبيهي و متقابل خود را اعمال مي کنند. در تهران هم رئيس جمهور ما تهديد کرده است؛ »آمريکايي‌ها اگر آبراه امن مي خواهند از اين رفتارها دست بردارند.« واقعيت اين است که دهان آمريکا و شرکاي او در مطنقه در تنگه هرمز در دسترس ماست، دماغ آمريکايي‌ها در تنگه باب‌المندب نيز در دست ماست.
ما اگر اراده مقابله به مثل داريم، دهان و دماغ آمريکايي‌ها را بايد محکم ببنديم، بعد ببينيم آمريکايي‌ها از کجا مي خواهند نفس بکشند؟ سيلي محکم به پدر و مادر تحريم ها از همين جا بايد شروع شود.
طبيعي است آمريکايي‌ها مي روند بچه‌هاي خود را مي‌آورند، بچه‌هاي آمريکا در منطقه بايد بدانند اگر صدام توانست عليه ملت ايران کاري بکند، آنها هم خواهند توانست.
3- آمريکايي‌ها متن برجام را پاره کردند، روح آن را هم به آتش کشيدند. اما چند صفحه از برجام را حاضر نيستند نه پاره کنند نه آتش بزنند؛ آن چند صفحه همان تعهدات ايران است. اين را مي گويند منطق توافق آمريکا به عنوان يک ابرقدرت در هزاره سوم!
با اين منطق چگونه مي شود برخورد کرد؟ آيا گفتگو راه حل است؟! اگر را ه حل بود که نتيجه مي‌داد. منطق آمريکا در توافقات و گفتگوها اين است که طرف مقابل هر چه دارد روي ميز بريزد تا تقسيم کنيم اما محکم با دو دست سر جيب‌هاي خود را گرفته‌اند و حاضر نيستند آنها را اندکي شل کنند. با اين منطق کدام دولتمرد است که برود سر ميز مذاکره بنشيند؟
4- امروز ما مانده‌ايم با جماعتي که به هر قيمت مي خواهند برجام را حفظ کنند. کدام قسمت برجام را؟ همان قسمتي که ناظر به تعهدات ماست! اسم اين نوع سياست‌ورزي و فهم ديپلماتيک براي حفظ منافع و مصالح ملي را چه نام مي توان گذاشت؟
*اينکه بحث کنيم اين »تحريم ها حجمي است«، »موضعي« نيست، يا بگوييم تحريم‌ ها فاحش است يا فاحش نيست!
يا با کمال تعجب گفته شود اين تحريم‌ها هسته‌اي نيست، از جنس موشکي و حقوق بشري است، چه فرقي در کل معامله مي کند؟ اين نوع نگاه ها به صورت مسئله و نهايتاً حل ناقص آن فوق العاده خطرناک است. مردم منتظر »اقدام«، »عمل« و »واکنش بهنگام« هستند.
5- آقايان رفتند برجام را با دموکرات‌ها بستند، برخي هم در داخل از ظهور عقلانيت دموکرات‌ها در مذاکرات برجام داد سخن دادند، امروز اشتهاي دموکرات‌ها در سنا و مجلس نمايندگان آمريکا در تدوين و تنظيم تحريم‌هاي مادر خيلي بيشتر از جمهوري‌خواهان است و اصلاً 2 حزب نابکار حاکم بر آمريکا اختلافي در برخورد با ملت ايران ندارند و در اعمال خشونت و خصومت با ايران مسابقه گذاشته اند.
در تهران برخي زنجيره ‌نويسان در اوصاف دموکرات‌ها و عقلانيت سياسي آنها داد سخن دادند و شروع کردند به بزک کردن چهره خبيث آمريکا.
امروز اين جماعت در برابر بدعهدي و نقض عهد آمريکايي‌ها سکوت کردند، وقتي هم حرف مي زنند خباثت آمريکا در نقض برجام را توجيه مي کنند.
با اين جماعت چه بايد کرد؟ دست به آنها بزنيم مثل ايام فتنه 88 کوچ مي کنند مي روند لندن، پاريس و واشنگتن!
6- قبلاً گفته مي شد اروپايي‌ها کاره‌اي نيستند، آمريکا همه کاره و کدخداست و اگر با کدخدا ببنديم، اروپا را هم داريم.
امروز معلوم شده است چفت و بست ما با کدخدا، جفت و جور نيست. اگر ما هم بخواهيم، آنها نمي خواهند. کدخدا مي خواهد ريشه ما را بزند. خوب با اين حساب چه طور مي شود روي اروپايي‌ها حساب باز کرد؟
به گزارش عصرآذربايجان به نقل از راه دانا، اکنون وقت آن رسيده است که حد يقف پيش روي آمريکايي‌ها و تداوم نقض عهد آنها جايي محاسبه شود. چرا ما در نشست اخير کميسيون مشترک برجام با 1+5 رسماً نقض برجام را اعلام نکرده و به عنوان اعتراض رسمي ثبت نکرديم؟ اين تعلل باعث شده ترامپ احمق به فکر اين بيفتد که هنوز چيزي نشده است ايران را به عنوان ناقض برجام معرفي کند. با اين آش نخورده و دهان سوخته چه بايد کرد؟

منبع :