تاريخ را روزها مي‌سازد اما اين به معناي آن نيست که هر روزي که مي‌گذرد در ساخت تاريخ و شکل گيري آينده نيز نقش دارد.

در بين همين روزها نيز روزهايي وجود دارند که به عنوان "نقطه عطف" در تاريخ محسوب ميشوند در واقع مي‌توان آن را به مانند قله اي تشبيه کرد که بودن بر فراز آن، افقي براي شما ترسيم مي‌کند که هم گذشته و هم آنچه را که پيش روي شماست را به نحو احسن مي‌توانيد مشاهده کنيد. دهم محرم (عاشورا) سال 61 هجري قمري يکي از همين نقاط عطف تاريخي است، اگر بر فراز قله اين روز قرار بگيريم تشخيص حق از باطل نه تنها متمايز مي‌شود بلکه ميتوان از معيارهاي آن واقعه عظيم براي عبرت‌ها در آينده نيز استفاده کرد.

اگر تاريخ کشورهاي جهان و خصوصا تاريخ کشور خودمان را بررسي کنيم نقاط عطف فراواني را مي بينيم که هر کدام از آنها ميتواند راهگشاي بزرگ ترين مسائل و مصائب کنوني ما باشد. 22 بهمن 57، 15 خرداد 42، 16 آذر 32، 17 شهريور 57 و... از همان روزهايي هستند که آن ها را به عنوان نقاط عطف تاريخ مي‌توان نام برد.

لازم نيست براي فهميدن و درک نقاط عطف تاريخ به گذشته‌هاي بسيار دور برويم اگر به چند سال پيش برگرديم و وقايع را مرور کنيم يکي از همين نقاط عطف تاريخ را خواهيم ديد. شايد نگاهي کوتاه به سال 88 بيشتر مشخص کننده اهميت اين روز باشد. 

از مدت‌ها پيش مردم در انتظار انتخابات رياست جمهوري سال 88 بودند با نزديکتر شدن به انتخابات شور و هيجان جامعه بيشتر مي‌شد و کشوري که روزگار پر فراز و نشيب زيادي را گذرانده بود در پي برگزاري يک انتخابات پر شور و باشکوه با پشتوانه مردمي در ميان ديدگان جهانيان بود. 

اما شرايط به گونه اي ديگر رقم خورد و عليرغم روزهاي پرهيجان و باشکوه، بعد از اتمام انتخابات کم کم فضاي پرشور و نشاط جاي خود را به فضاي کينه و دشمني داد و به صورت پنهاني آتش فتنه شعله ور شد و چه عبارت زيباي و ملموسي براي آن روزها است که »فتنه از آغاز در مسير پنهاني گام بر مي دارد و به خطر آشکار منتهي مي‌شود«(نهج البلاغه، خطبه 150) و با گذشت روزها خطرات فتنه آشکارتر گشت. 

آتش فتنه 88 با حمايت بيگانگان، نفوذ منافقين و همراهي عاملان داخلي هر روز شعله ورتر از روزهاي گذشته ميشد، عده اي از مردمان بي گناه در اين فتنه جان خود را از دست دادند، کشور در التهاب گرفتار شده بود و بياخلاقيهاي فتنه گران کم کم به اوج خود ميرسيد و علاوه بر اشخاص، اصول انقلاب هم مورد توهين قرار مي‌گرفتند و البته مشخص بود که اين پايان راه نيست و فتنهگران پا را فراتر خواهند گذاشت و باطن واقعي خود را نشان خواهند داد، تا اين که عاشوراي سال 88 رسيد و در اين روز امام حسين (ع) و يارانش به شيوه يزيديان و با هلهله و شادي، با آتش کشيدن پرچم‌ها و شکستن علم‌ها مورد اهانت قرار گرفتند. 

اما حوادث روز عاشورا 88 ثابت کرد که عمق فتنه بسيار عميق است و باورهاي يک ملت مورد حمله قرار گرفته است و نشان داد که »اين فتنه...با اقدامات سياسي و امنيتي قابل دفع‌شدن نبود و به يک حضور عظيم مردمي نياز داشت«(بيانات رهبرمعظم انقلاب 1390/9/21) 

حضوري که بايد نقطه ي عطفي در تاريخ مي‌شد و جنس آن نيز متفاوت و برگرفته از ايمان مردم و باورهاي آنان ميبود که در نهايت نقطه پاياني را بر آشوب‌هاي چندين ماهه مي‌گذاشت. 

سرانجام 9 دي ماه روز موعود از راه فرا رسيد و »همه کساني که در عرصه سياسي به هر نامزدي رأي داده بودند، وقتي ديدند دشمن در صحنه است، وقتي فهميدند اهداف پليد دشمن چيست، نسبت به آن کساني که قبلاً به آن‌ها خوش بين هم بودند، تجديد نظر کردند؛ فهميدند که راه انقلاب اين است، صراط مستقيم اين است«(بيانات رهبرمعظم انقلاب 1/1/1389) و بودن در راه مقابل بودن در برابر امام حسين (ع) است و به سبب کسب "بصيرت" از حوادث چندين ماه گذشته کشور را از شر بيماري فتنه نجات دادند. 

هر چند 9 دي ماه 88 به عنوان يک روز تمام شد اما اين روز از دو جنبه قابل توجه است، اول از لحاظ دستاوردي که دارد بايد مورد توجه قرار گيرد.

در روزگاري که دندان‌هاي طمع بيگانگان تيز شده بودند و بيگانگان و عوامل آنها مردم را خسته از نظام و اسلام تصور مي‌کردند، بار ديگر مردم اثبات کردند که همچنان دل در گرو اسلام و نظام جمهوري اسلامي ايران دارند و بيش از پيش موجب شدند تا پايه هاي انقلاب اسلامي مستحکم شود و پيوند واقعي ملت و نظام را نشان دادند.

به تعبير مقام معظم رهبري در »نهم دي سال 88، به‌مجرد اين‌که مردم احساس کردند حرکتي که شروع شده است، متوجه به نظام است، متوجه به انقلاب است، متوجه به شخص خاص و دولت خاصي نيست، آن حرکت عظيم را از خود نشان دادند. اينجور نبود که فقط جوانهاي پرشور به ميدان بيايند؛ همه آمدند. حادثه نهم دي يک حادثه عجيبي است؛ به خاطر دلبستگي مردم به نظام بود. اين‌ها نشان‌دهنده اعتماد مردم است.«(بيانات رهبرمعظم انقلاب 16/05/1390)  

دومين جنبه اي که 9 دي ماه بايد مورد توجه قرار بگيرد از لحاظ عبرت‌هاست، زماني که يک روزي در تاريخ به عنوان نقطه عطف قرار مي‌گيرد همچنان که در درون خود جلوه اي از بصيرت و بينش را دارد که مربوط به همان روز است از مقوله اي به نام "عبرت" نيز برخوردار است که اين مقوله مختص گذشته نيست بلکه دريچه اي از گذشته به سوي آينده است. 

و اما عبرت از نه دي ماه نيز بيانگر اين است که بايد همواره علت شکل‌گيري اين روز و حرکت عظيم مورد توجه قرار گيرد چراکه همواره حوادث تاريخ به نحوي ديگر بازنمايي ميشوند و عبرت گيري از آنها مي‌تواند در بروز حوادث مشابه مسير را براي ما روشن تر نشان دهد و از مصائب بيشتر جلوگيري کند. 

فتنه 88 با حرکت 9 دي 88 به پايان رسيد اما همچنان جنگ بين حق و باطل برپاست و تا زماني که اين جنگ برپاست، هر لحظه بايد مراقب حوادث و فتنه‌ها و عبرت آموزي از حوادث گذشته بود چراکه به گفته اميرالمومنين (ع) »چه بسا فتنه پرده‌هاي خود را آويخته و تاريکي موجب شده شب کوران آن را درک نکنند.«(نهج البلاغه، نامه 66)

به گزارش عصرآذربايجان به نقل از راه دانا، مرور 9 دي 88 و يادآوري اين حرکت اصيل مي‌تواند از وقوع بسياري از موارد مشابه در آينده پيشگيري کند چراکه به تعبير مقام معظم رهبري »اين حرکت مردم اهميت مضاعفي داشت، کار بزرگي بود. هرچه انسان در اطراف اين قضايا فکر مي‌کند، دست خداي متعال را، دست قدرت را، روح ولايت را، روح حسين بن علي (ع) را مي‌بيند. اين کارها کارهايي نيست که با اراده امثال ما انجام بگيرد، اين کار خدا است، اين دست قدرت الهي است.«(بيانات رهبرمعظم انقلاب 19/10/1388)