خانه خادم باشي اردبيل سمبل معماري اصيل ايراني
سیری در استانها//
1400/07/25
گروه سيري در استان ها: خانه هاي تاريخي اردبيل جزو نمونه هاي منحصر به فرد کشور محسوب مي شود که معماري اصيل و قدرت بناي آنهابا وجود گذشت 100 سال از قدمتشان همچنان پابرجامانده و تاريخ استانمان را به رخ تاريخ نگاران مي کشد.
گروه سيري در استان ها: خانه هاي تاريخي اردبيل جزو نمونه هاي منحصر به فرد کشور محسوب مي شود که معماري اصيل و قدرت بناي آنهابا وجود گذشت 100 سال از قدمتشان همچنان پابرجامانده و تاريخ استانمان را به رخ تاريخ نگاران مي کشد.
خانه خادم باشي از بناهاي قديمي اردبيل و مربوط به دوره قاجار در محله سرتيپ آباد قرار دارد.اين خانه متعلق به خادم بقعه شيخ صفي الدين اردبيلي بوده است و به همين علت آن را با نام خانه خادم باشي مي شناسند.
اين بنا داراي هشتي ورودي و حياط اندروني و بيروني مي باشد.ديوارهاي بيروني بنا از کاه گل ساخته شده و تنها در قسمت سردرب ديوارهاي دروني طاق نماها با آجر به صورت مجلل و زيبا کار شده است.
يوارهاي بيروني خانه را با استفاده از کاهگل ساخته‌اند و تنها در قسمت سردر و ديوارهاي دروني طاق‌نماها آجر اجرا شده است. قسمت اندروني بنا فاقد تزيينات است و در قسمت بيروني (حسينيه) تزيينات نقاشي و ارسي به چشم مي‌خورد که به دليل آتش‌سوزي آسيب ديده‌اند. همچنين در قسمت‌هاي خارجي (حياط)، طاق‌نماها و تزيينات آجري خفته و راسته کار شده است. امروزه بخشي از خانه مخروب و متروک شده است و بخشي از بنا نيز با کاربري مسکوني به حيات خود ادامه مي‌دهد.
ساختمان بدون تزيينات خانه خادم باشي اردبيل
اين خانه سه حياط دارد، در حياط اولي ساختماني نعلي شکل و يک طبقه وجود دارد که داراي هفت اتاق تو در تو است که اين ساختمان تزييناتي ندارد.در حياط دومي ساختماني دو طبقه به همراه زير زمين در حياط پشتي ديده مي شود.اين ساختمان به صورت متقارن ساخته شده است و همه چيز به صورت قرينه در دو طرف ساختمان ديده مي شود.
خانه خادم باشي اردبيل
چند شومينه ديواري در طبقه اول و دوم ديده مي شود.ازجمله تزيينات اين ساختمان مي توان به آجر کاري طاق نماي ديوار حياط و هم چنين گره بندي در و پنجره ها اشاره کرد.
آثار از بين رفته خانه خادم باشي اردبيل
اما در حياط سومي هيچ ساختمان و بنايي وجود ندارد.درقسمت بيروني (حسينيه) تزئينات نقاشي و اورسي زيبايي وجود داشته که در اثر حريق از بين رفته است.اين اثر در تاريخ 25 مهر 1383 با شماره‌ي ثبت 11195 به‌‌عنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيد.
منبع :