جنايت زندان دوله‌تو

گروه تاريخي: از اتحاد حزب منحله دموکرات کردستان ايران و امراي فراري ارتش رژيم پهلوي در نقطه صفر مرزي ايران و عراق، جنايت زندان دوله‌تو رقم خورد. هواپيماها و هلي‌کوپترهاي رژيم بعث عراق با هدايت اين مزدوران، از 200 اسير ايراني اين زندان، 55 نفر را شهيد و 55 را زخمي کردند.

 امسال چهل و سومين سالروز بمباران زندان دوله‌تو در نقطه صفر مرزي ايران و عراق در سال 1360 است.

به دنبال شکست نقشه‌هاي شوم و توطئه‌هاي حاميان غربي و عبري رژيم پهلوي و عقيم ماندن سياست‌هاي براندازانه دست‌نشاندگان و ته‌مانده‌هايِ آنان در ايران، سران و امراي فراري رژيم پهلوي به جنايتکاران رژيم بعث عراق و حزب منحله دموکرات کردستان ايران که به آن سوي مرزهاي ايران در استان کردستان عراق فرار کرده بودند، دست همکاري دادند و در مديريت واحدهاي نظامي، زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌هاي رژيم بعث عراق اين منطقه سهيم شدند.

در غائله کردستان در منطقه غرب کشور، کومله و حزب منحله دموکرات کردستان اقدام به اسير کردن و دزديدن رزمندگان ايراني و انتقال آنان به زندان دوله‌تو کردند و  به غيرانساني‌ترين اصول و شيوه‌ها با آنان رفتار مي‌کردند تا به خيال خود از نظام جمهوري اسلامي ايران و مدافعانش انتقام بگيرند.آنان که از بدو شروع جنگ تحميلي عليه ايران اسلامي در تاريخ 31 شهريور 1359 در کنار اربابان‌شان، از تجاوزها و يورش‌هاي غافلگير کننده ارتش رژيم بعث به مناطق مسکوني استان‌هاي مرزي ايران سر از پاي نمي‌شناختند، انواع شکنجه‌هاي جسمي و روحي را روي اسيران جان‌برکف بسيجي، سپاهي، ارتشي، سرباز، ژاندامري و پيش‌مرگ‌هاي مسلمان کُرد پياده مي‌کردند تا آتش عقده‌هاي خود را فرو بنشانند.نمونه اين سفاکان بي‌رحم، عبدالله سرخه و سروان اميدي رييس زندان دوله‌تو و خواهرزاده عبدالرحمن قاسملو دبيرکل حزب منحله دموکرات کردستان ايران بودند.سروان اميدي بازجويي، اعتراف‌گيري و محاکمه رزمندگان جبهه حق عليه باطل و افرادي که در جريان ناآرامي‌هاي کردستان توسط گروهک‌هاي تروريستي کومله و دموکرات، دزديده و اسير مي‌شدند را به شکنجه‌گران واحد قضايي حزب دموکرات کردستان که اکثرا از افسران فراري ارتش شاه بودند، سپرده بود.
او با مشورت و همراهي امرا و ارتشيان رژيم معدوم پهلوي به خصوص عبدالله سرخه و سرگرد ايرج سلطاني که تا 27ماه قبل خلبان مخصوص بالگرد اشرف پهلوي بود و اکنون مسؤول منطقه اشنويه در دفتر سياسي حزب منحله دموکرات، جنايت‌هاي بي‌حساب و کتاب بسياري را در زندان دوله‌تو عليه اسراي شيعه، سني و کرد برنامه‌ريزي و اجرا کرد.
فاجعه زندان
زندان دوله‌تو با 8 اتاق و ظرفيت 213 زنداني بين دو شهر سردشت - پيرانشهر در شمالغرب پيرانشهر بعد از روستاهاي ميرآباد و مزرعه به سمت مرز عراق در منطقه‌ آلواتن ساخته شده بود و رزمندگاني ايراني که به دست گروهک‌هاي تروريستي کومله و دموکرات و ساير خرده گروهک‌هاي وابسته دستگير مي‌شدند به اين زندان منتقل مي‌شدند.براساس اسناد باقي مانده از دوران جنگ تحميلي با اطلاع ارتش رژيم بعث عراق از عمليات مشترک ارتش و سپاه پاسداران براي آزادسازي منطقه کردستان ايران، جنگنده‌هاي رژيم بعث در هماهنگي کامل با نيروهاي حزب دموکرات منحله ايران زندان دوله‌تو را بمباران کردند.در شب حادثه 200 نفر از اسراي ايراني در اين زندان زنداني بودند.
همان شب از مقامات ارتش بعث دستور مي‌رسد دست و پاي زندانيان را غل و زنجير کنند و زندانبانان و شکنجه‌گران از محدوده زندان که در منطقه‌اي کوهستاني و صعب‌العبور بود، دور شوند. مسوولان زندان نيز با نصب پارچه‌هاي سفيد بر فراز زندان موقعيت آن را براي هواپيماها و هليکوپترهاي رژيم بعث مشخص کردند.با خروج نيروهاي مزدور از منطقه دو فروند ميگ عراقي زندان و منطقه اطراف آن را بمباران کردند و تعداد زيادي از اسراي ايراني را به شهادت رسانده و تعداد بيشتري را زخمي کردند. دقايقي بعد بالگردهاي عراقي با حضور در آسمان منطقه، تير خلاص را با شليک راکت‌ها و رگبار مسلسل‌ها به زندانيان زخمي زدند.
براساس آمار از 200 زنداني ايراني زندان دوله‌تو 55 نفر به شهادت رسيدند و 55 نفر زخمي شدند و 95 نفر هم سالم ماندند.زندانيان به جامانده از اين جنايت وضعيت وخيم اسراي ايراني را اينگونه شرح کردند: «موقعيت داخلي زندان مشابه اصطبل اسب بود. اين وضعيت علاوه بر شکنجه و بيگاري مستمر، نگهداري در سرماي شديد کوهستان، وضعيت بد اسکان و تغذيه و فقدان اوليه‌ترين امکانات بهداشتي و درماني بود.غذاي زندانيان شامل، تکه‌اي نان و کاسه‌اي آب و نخود پخته يا آب گوجه و بعضي مواقع هم گندم بود.»محمود صلاحي از رزمندگان دفاع مقدس در کتاب خاطراتش از اين جنايت نوشت: «رژيم بعث عراق شکنجه‌هاي عجيب و غريبي انجام مي‌داد که بارزترين آن در زندان دوله‌تو اتفاق افتاد. رژيم بعث عراق تحت حمايت نظامي ساير کشورهاي مزدور علاوه بر حمايت‌هاي نظامي در انجام بسياري از جنايت‌هاي غيرانساني آن‌ها دخالت داشت.رژيم بعث همانگونه که انواع روش‌هاي بازجويي و شکنجه را آموزش مي‌داد در به شهادت رساندن تعداد زيادي از اسراي رزمنده نيز نقش داشت به طوري که در مواردي خود مشاهده کردم که گوش رزمنده را در عمليات بريده يا انگشتانش را قطع مي‌کردند يا آنان را جلوي کاروان‌هاي عروسي، سر مي‌بريدند.
به گزارش عصرآذربايجان به نقل از ايسنا،پايان خوب و آسان در اين زندان به معني عفو يا آزادي نبود بلکه پاياني بود که به اعدام ختم مي‌شد. اين يکي از برنامه‌هاي مداوم زندان دوله‌تو بود که هر شب تعدادي از اسرا را به شهادت مي‌رساندند.«

منبع :