گروه سيري در استان ها: تپه حسنلو در ميان جلگه اي سرسبز و خرم که به نام "سلدوز" معروف است و در کنار قريه اي به همين نام قراردارد. براساس داده هاي باستان شناسي، اين تپه در ده دوره مورد سکونت قرار گرفته است. دوره دهم که قديمي ترين دوره سکونت حسنلو به حساب مي آيد، مربوط به هزاره ششم تا هزاره سوم ق.م است و دوران هايي را شامل مي شود که تپه حسنلو زياد مورد توجه نبوده است. در اين دوره ها به بناهاي خشتي، گلي و سنگي برخورد شده است. از دوره چهارم سکونت در حسنلو يعني در هنگام وقوع آتش سوزي بزرگ تا دوره هفتم سکونت – 2200 سال پيش از آتش سوزي – آثار ساختماني به دست آمده است که دلالت بر سکونت افراد در اين تپه دارد. بنابراين، دوره هفتم بين 2500تا3000 ق.م است. در اين دوره از ابزار مفرغي استفاده مي شد. دوره ششم بين 2000 تا2500 ق. م و دوره پنجم 1300 ق. م است. از دوره پنجم سکونت در اين تپه، ظروف سفالي خاکستري رنگي به دست آمده است. از مختصات دوره پنجم سکونت در حسنلو، وجود ساختمان_هاي خشتي و گلي است. اشياي قابل توجه و ارزشمندي که تاکنون در کاوش هاي نقاط مختلف تپه حسنلو- به ويژه از گورهاي قديمي پيرامون آن- به دست آمده است نمونه کاملي از صنايع ساکنان قديمي اين ناحيه را نشان مي دهد. اين اشياء شامل اشياي استخواني و سنگي، اشياي نقره اي، اشياي سفالي، اشياي مفرغي و اشياي طلايي است. معروف ترين اين اشياء، "جام حسنلو" است. جام طلايي حسنلو در تابستان 1985 م به وسيله "رابرت دايسون" از تپه حسنلو کشف شد. اين جام يک پارچه طلايي بيست سانتي متر بلندي و بيست سانتي متر قطر دارد. اين کشف در تاريخ باستان شناسي ايران و جهان يکي از مهم ترين اکتشافات علمي و از نادرترين آثار تاريخي، ديني و هنري دنياي باستان به شمار مي رود. اين جام اثر کاملاً خيره کننده اي است، زيرا بيش از حد پر کار بوده و فاقد ترکيب مجلل است. گيرايي آن بيشتر در نيروي حيات نقش هاي کوچک و تنومند است. کليه نقش ها به وسيله يک نوار تسمه اي در بالا و يک تسمه در پايين محدود شده اند. صحنه ها بنابر اهميت شان در يک يا دو رديف که تنها با خط زمينه فرضي تقسيم شده اند، ترکيب يافته اند. در بالاترين رديف سه تن از خدايان هر يک سوار بر يک ارابه قرار دارند؛ دو ارابه به وسيله قاطر کشيده مي شوند و يکي از آنها با گاو نر. در برابر سومين خدا کاهني ايستاده است که جام بلندي را به دست دارد. اين کاهن موي خود را در جلو پيشاني به طرف بالا شانه کرده است و گويا يک گوسفند قرباني را که به وسيله دو مرد در پشت سر وي آورده شده اند، هديه مي کند. اين خدايان احتمالاً عبارت اند از خداي هوا که ممکن است به وسيله گاو نري که ارابه او را مي کشد، مشخص شود. ديگري خداي زمين که کلاه شاخداري به سردارد و سرانجام خورشيد که با دايره خورشيد بالدار روي سرش قابل تشخيص است.
تپه حسنلو در ميان جلگه اي سرسبز و خرم که به نام "سلدوز" معروف است و در کنار قريه اي به همين نام قراردارد.