سي دقيقه فعاليت بدني روزانه و تاثيرات بي نظير آن روي مغز
1398/05/23
گروه ورزشي: بررسي ها نشان داده اند افرادي که فعاليت هاي ورزشي مداوم مانند دويدن يا شنا را به طور منظم انجام مي دهند، کمتر از ديگران به مشکلات رواني مبتلا مي شوند.
انجام ورزش هايي مانند بدمينتون و اسکي که هنگام انجام آنها مغز بايد در کسري از ثانيه تصميم بگيرد، مي تواند روي عملکرد کلي مغز تاثير مثبتي بگذارد. در حقيقت فعاليت بيشتر مغز ممکن است علائم بيماري هايي مانند آلزايمر و پارکينسون را نيز تا حدي کاهش دهد.
بهبود تفکر: به همان اندازه که حل جدول يا پازل به توليد سلول هاي مغزي مي انجامد، انجام ورزش جديد در بزرگسالي نيز به نتايج مشابهي منتهي مي شود. نتايج مطالعات عصب شناسي تيز حاکي از آن است که يادگيري مهارت هاي فيزيکي جديد در بزرگسالي، به افزايش حجم سلول هاي خاکستري مغز منتهي مي شود.
پيشگيري از افسردگي: نتايج جديدترين تحقيقات نشان داده که ورزش يک دارو براي رفع افسردگي محسوب مي شود. سطوح هورمون هاي سروتونين و اندورفين با انجام ورزش در بدن افزايش مي يابد. اندورفين در واکنش به درد و استرس ترشح مي شود و به تسکين اضطراب و افسردگي کمک مي کند. سروتونين نيز يک انتقال دهنده شيميايي دخيل در بهبود اختلالات رواني مانند افسردگي است و نقش مهمي در افزايش خلق و خو، بهبود الگوهاي خواب و کنترل اشتها دارد.
افزايش انرژي: محققان دانشگاه جورجيا اعلام کرده اند که سطوح متوسط ورزش در روز منجر به افزايش انرژي کلي بدن مي شود و کاهش خستگي مفرط را به همراه دارد.
افزايش حافظه: انجام ورزش مداوم باعث افزايش حافظه و قدرت يادگيري مي شود. ورزش کردن توليد سلول هاي جديد در ناحيه هيپوکامپ مغز را که مسئول حافظه و يادگيري هستند افزايش مي دهد.
افزايش انعطاف پذيري در برابر تنش: تنها 30 دقيقه ورزش روزانه تفاوت بزرگي را در وضعيت احساسي در مقابل استرس ايجاد مي کند. فعاليت هاي ورزشي تاثيري مثبت بر افزايش دوپامين، سروتونين و نورآدرنالين دارد و سبب بيشتر آرامش بيشتر در افراد مي گردد.
جلوگيري از تحليل کارايي شناختي: اين حقيقت دارد که هر چقدر سن بالا مي رود، مغز هم تحليل مي رود و احتمال ابتلا به بيماري هايي چون آلزايمر افزايش مي يابد. با وجود اينکه ورزش نمي تواند آلزايمر را درمان کند اما انجام آن مي تواند از تحليل رفتن مغز جلوگيري کند. تحليل کارايي شناختي معمولا بعد از 45 سالگي اتفاق مي افتد. ورزش کردن به خصوص بين سنين 25 تا 45 سال باعث افزايش مواد شيميايي در مغز مي شود که از تحليل رفتن هيپوکامپ جلوگيري مي کند.
نقش و اهميت فعاليت‌هاي بدني ديرزماني است كه در ميان افراد كم تحرك شناخته شده است. اين مسئله باعث شد تا افراد جامعه تمايل پيدا كنند نسبت به تأثيرات مختلف فعاليت‌هاي بدني حساس شوند و تلاش نمايند تا دانش و اطلاعات خود را توسعه بخشند.
ورزش ، علمي است که در آن به مسائل علمي و تخصصي ورزش پرداخته مي شود و هدف از اين علم آن است که علاقه مندان به ورزش از اين طريق پي به کليه مسائل مربوط به علوم ورزش برده و آن را بکار بندند تا کمتر دچار آُسيب شده و همچنين از طريق علم ورزش مهارت خود را در هر رشته ورزشي افزايش دهند
تحقيقات مختلفي نشان داده است که ورزش قدرت سيستم دفاعي بدن را بالا مي برد. در نوجوانان و بزرگسالان ورزش مي تواند به عنوان يک محرک طبيعي براي سلول هاي دفاعي به حساب آيد. در افراد سالخورده عملکرد سيستم دفاعي خود به خود ضعيف مي شود که مي تواند خطر ابتلا به بيماري هاي مسري و واگيردار را افزايش دهد. اما تمرينات ورزشي منظم و متعادل مثل پياده روي و دوچرخه سواري مي تواند به طور تقريبي اين ضعف سيستم دفاعي را در بدن کاهش دهد.
منبع :