گروه سيري در استان ها: موزه استاد شهريار تبريز يکي از موزههاي شهر تبريز است که در محله مقصوديه يکي از محلات قديمي تبريز خيابان ارتش جنوبي کوچه مقصوديه قرار دارد. ساختمان موزه شهريار قبلا محل زندگي محمدحسين شهريار شاعر معاصر ايران بوده است. اين خانه با قدمت دوره پهلوي دوم (1347) در سال 1367 و بعد از درگذشت استاد، از سوي شهرداري تبريز خريداري شده و هم اکنون زير نظر اين نهاد اداره مي شود. منزل استاد شهريار در زيربنايي بالغ بر 250 متر و مساحتي حدود 241 متر در 2 طبقه ساخته شده است. استاد محمد حسين بهجت تبريزي، متخلص به شهريار شاعر تواناي فارسي و ترکي و خالق منظومههاي جاويدي چون حيدربابايه سلام، خان ننه، سهنديه و نيز اشعاري عارفانه و ازلي چون شعر علي اي هماي رحمت است. امروز درهاي اين خانه محقر؛ اما سرشار از يادها و خاطرههاي ماندگار به روي گردشگران، ميهمانان و مسافران داخلي و خارجي ورودي به تبريز در طول ايام سال و نيز شهروندان تبريزي و علاقمندان به تاريخ، فرهنگ و ادبيات اين مرز و بوم گشوده است. بيش از 500 قطعه از آثار و نيز وسايل شخصي شهريار شامل کتاب، دستخط و انواع يادبودها و هداياي داخلي و خارجي به همراه لوازم زندگي اين شاعر تبريزي در موزه به نمايش گذاشته شده است. اين موزه در قسمت زيرزمين، دربرگيرنده عکسها و تصاويري از استاد شهريار، بخش سمعي- بصري و قسمتي مخصوص استراحت ميهمانان و بازديدکنندگان از موزه است. در بخش فوقاني نيز که در واقع بخش اصلي و قديميتر موزه ادبي استاد شهريار به شمار ميرود بخشهايي چون بخش اسناد قديمي، عکسها دستنوشتهها، وسايل شخصي شامل لباسها کتابها، لوازمالتحرير، رختخواب و بستر استراحت استاد، تالار پذيرايي منزل استاد، هدايا لوحهاي تقدير و تنديسهاي اين شاعر بزرگ قرار گرفته است. در موزه ادبي استاد شهريار همچنين سه تار معروف اين شاعر بزرگ و آثار خط نستعليق وي در معرض ديد عموم قرار گرفته است. خانه استاد شهريار در سال 1386 توسط سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري با شماره 22729 در فهرست اثار ملي ايران به ثبت رسيد. درباره شهريار : شهريار به سال 1285 در شهر تبريز متولد شد. دوران کودکي را در روستاي مادرياش -قيشقورشاق- و روستاي پدرياش -خشگناب- در بخش تيکمهداش شهرستان بستانآباد در شرق استان آذربايجان شرقي سپري نمود. پدرش حاج ميرآقا خشگنابي نام داشت که در تبريز وکيل بود. پس از پايان سيکل اول متوسطه در تبريز، در سال 1300 براي ادامه تحصيل از تبريز عازم تهران شد و در مدرسه دارالفنون تا سال 1303 و پس از آن در رشته پزشکي ادامه تحصيل داد. حدود شش ماه پيش از گرفتن مدرک دکتري بهعلت شکست عشقي و ناراحتي خيال و پيشآمدهاي ديگر ترک تحصيل کرد. پس از سفري چهارساله به خراسان براي کار در اداره ثبت اسناد مشهد و نيشابور، شهريار به تهران بازگشت. در سال 1313 که شهريار در خراسان بود، پدرش حاج ميرآقا خشگنابي درگذشت. او به سال 1315 در بانک کشاورزي استخدام و پس از مدتي به تبريز منتقل شد. دانشگاه تبريز شهريار را يکي از پاسداران شعر و ادب ميهن خواند و عنوان دکتراي افتخاري دانشکده ادبيات تبريز را نيز به وي اعطا نمود. در سالهاي 1329 تا 1330 اثر مشهور خود -حيدربابايه سلام- را ميسرايد. گفته ميشود که منظومه حيدربابا به 90 درصد از زبانهاي اتحاد جماهير شوروي سوسياليستي ترجمه و منتشر شده است. در تير 1331 مادرش درميگذرد. در مرداد 1332 به تبريز آمده و با يکي از بستگان خود بهنام »عزيزه عميدخالقي« ازدواج ميکند که حاصل اين ازدواج سه فرزند- دو دختر به نامهاي شهرزاد و مريم و يک پسر به نام هادي- ميشود. وي در روزهاي آخر عمر به دليل بيماري در بيمارستان مهر تهران بستري شد و پس از مرگ در 27 شهريور 1367 بنا به وصيت خود در مقبرة الشعراي تبريز مدفون گشت.
موزه استاد شهريار تبريز يکي از موزههاي شهر تبريز است که در محله مقصوديه يکي از محلات قديمي تبريز خيابان ارتش جنوبي کوچه مقصوديه قرار دارد. ساختمان موزه شهريار قبلا محل زندگي محمدحسين شهريار شاعر معاصر ايران بوده است.