اصلاح طلبان تجربه تکثرگرايي را تکرار کنند، شکست خواهند خورد

گروه سياسي: وزير دولت اصلاحات گفت: اگر اصلاح طلبان بخواهند درباره ورود به انتخابات و معرفي کانديدا تصميم بگيرند قطعا اين کار را با استفاده از ساز و کار اجماعي خود انجام خواهند داد، بنابراين کانديداي حزبي معنا ندارد.

گروه سياسي: وزير دولت اصلاحات گفت: اگر اصلاح طلبان بخواهند درباره ورود به انتخابات و معرفي کانديدا تصميم بگيرند قطعا اين کار را با استفاده از ساز و کار اجماعي خود انجام خواهند داد، بنابراين کانديداي حزبي معنا ندارد.
»کانديداي اصلي«، »راي«، »مشارکت«، »ائتلاف و وحدت« و ...اينها کليدواژه‌هايي است که به محض گرم شدن تنور انتخابات ورد زبان جريان‌ها و شخصيت‌هاي سياسي و حزبي مي‌شود؛ بازار  گمانه‌زني‌ها هم آنقدر رونق پيدا مي‌کند که در بساط هر جريان سياسي مي‌توان ليست بلندبالايي از کانديداهاي احتمالي را ديد.
در اين ميان »رفتار تشکيلاتي« يکي از همان معماها و بحث‌هايي است که در بزنگاه انتخابات مهم مي‌شود و رقبا چشم مي‌دوزند تا ببينند ديگري چه خواهد کرد؛ راست و چپ هم ندارد. در صفحه بازي انتخابات 1400 اما بيشترين توجه‌ها متوجه جريان چپ شده است، جرياني که بعد از انتخابات 98 و حوادث ريز و درشت منتهي به آن چندان افق روشني را در برابر خود نمي‌بينيد اما هنوز روزنه‌هاي اميدي براي خود به تصوير مي‌کشد.
حال اين سوال مطرح مي‌شود که راهکاري که قرار است در »کاسه چه کنم؟« اين جريان بنشيند چيست و قرعه گزينه اصلي آنها براي رقابت بر سر کرسي رياست جمهوري به نام چه کسي خواهد افتاد؟ علي صوفي وزير اسبق دولت اصلاحات و عضو شوراي عالي سياست‌گذاري اصلاح‌طلبان مي‌گويد؛ »تصميم درباره کانديداي جريان اصلاحات در انتخابات 1400 بايد از طريق ساز و کاري مانند شوراي عالي اصلاح طلبان مشخص شود.«  او البته به موضوع کاهش مشارکت سياسي مردم هم اشاره مي‌کند و معتقد است با وجود کاهش مشارکت افرادي هستند که مي‌توانند سونامي راي به دنبال داشته باشند.آنچه در ادامه مي‌خوانيد مشروح گفت و گو با علي صوفي، وزير دولت اصلاحات است؛
******
** آقاي صوفي! احزاب اصلاح طلبي چون کارگزاران، مردم سالاري و اعتماد ملي بحث معرفي کانديداي حزبي را براي انتخابات رياست جمهوري سال آينده مطرح کرده اند. تا چه حد احتمال معرفي کانديداي حزبي وجود دارد و آيا اين موضوع منطبق بر واقعيت سياسي ايران است؟
اگر اصلاح طلبان بخواهند درباره ورود به انتخابات و معرفي کانديدا تصميم بگيرند قطعا اين کار را با استفاده از ساز و کار اجماعي انجام خواهند داد، بنابراين کانديداي حزبي معنا ندارد. احزاب مانند گذشته مي توانند در قالب شوراي عالي سياست گذاري جمع شوند و کانديدا معرفي کنند.
** اما در انتخابات سال 98 به نوعي همين اتفاق افتاد و شوراي عالي اصلاح طلبان انتخاب و معرفي کانديدا را بر عهده احزاب گذاشت؟
اينکه شوراي عالي تصميم بگيرد مانند انتخابات سال 98 عمل کند موضوع فرق ميکند ديگر نبايد به پيروزي فکر کرد و تنها يک تجربه است. طبيعي است که نتيجه آن چه خواهد بود.اين موضوع نه عقلاني است و نه تجربه هاي گذشته تکرار آن را تاييد مي کند.براي مثال سال 84 ضربه اي که خورديم از تکثر کانديدا بود. جمع آراي کانديداهاي اصلاحات از احمدي نژاد بيشتر بود و تنها به دليل اين تکثر شکست خوردند. البته شکست اصلاح طلبان اهميت نداشت، مساله آسيبي بود که به کشور وارد شد. پس ازآن اصلاح طلبان تصميم گرفتند که سراغ تجربه سال 84 نروند.از سال92 شاهد استراتژي اجماع سازي بوديم که نتيجه آن پيروزي هاي مکرر بود.از طرف ديگر اين اجماع سازي با توجه به مانع شوراي نگهبان که کانديداهايحداکثري اصلاح طلبان را رد صلاحيت مي کرد، اصلاح طلبان سعي کردند به سمت کانديداهاي حداقلي روي آورند.
**پس از نگاه شما نتيجه اين استراتژي مثبت بود و ...
هرچند در انتخابات سال 94 با اين استراتژي موفقيت ظاهري داشتيم، اما در ادامه دچار ناکارآمدي شديم. به همين دليل اصلاح‌طلبان در سال 98 اين سياست را کنار گذاشتند و حضور بي قيد و شرط در انتخابات ديگر تکرار نشد. اين مساله اعلام شد که اگر چهره هاي شاخص تاييد شوند ليست مي دهيم که اين اتفاق رخ نداد. دليلي هم ندارد که اصلاح طلبان با شرايط کنوني تجربه هاي تکثرگرايي شکست خورده پيشين را تکرار کنند. اگر احزابي تصميم دارند اين تجربه را تکرار کنند بايد مسووليت اين شکست را هم قبول کنند.
** بحث رايزني با نهادهاي حاکميتي براي تاييد صلاحيت چهره هاي شاخص پيگيري شده؟احتمال اينکه شوراي نگهبان در اين زمينه همکاري کند چقدر است؟
تا جاييکه من اطلاع دارم چنين مساله اي اتفاق نيفتاده است ونهاد شوراي عالي اصلاح طلبان هم تصميمي نگرفته است. بله اين مساله بسيار طبيعي است و مذاکره يکي از ابزارهاي مهم اصلاح طلبي است. چون ما روش هاي انقلابي و براندازي را قبول نداريم، مذاکره را به عنوان يک راهکار عملي مثبت ارزيابي مي کنند.
** آقاي صوفي! در شرايط فعلي اصولگرايان خود را پيروز انتخابات رياست جمهوري مي دانند، شرايط هم تا حد زيادي براي آنها مهياست، هيچ شانسي براي حضور و پيروزي اصلاح طلبان وجود دارد؟
بايد ببينيم متغيرهاي انتخابات چگونه خواهد بود و تا چه حد در کنترل ما است. مهم ترين متغير مردم هستند. دومين متغير هم ساختار خود اصلاح طلبان است. متغير حضور و مشارکت مردم در شرايط و اوضاع مختلف متفاوت است. اما در حال حاضر اين متغير براي هيچ جريان سياسي قابل کنترل نيست. کاهش مشارکت مردم در انتخابات سال 98 بي سابقه بود و نشان داد که مردم ديگر گرايشي به حضور در انتخابات ندارند. بنابراين اين مساله ديگر براي ما قابل کنترل نيست. البته متغير ساختاري اصلاح طلبان که اجماع سازي است تا حدود زيادي قابل کنترل است. اما متغير مهم ديگر مساله ناظران انتخاباتي و حاکميتي است. اينکه آيا شوراي نگهبان متغير قابل کنترلي است سوالي است که نمي توان با قاطعيت به آن پاسخ داد.
** اگر فرض کنيم که کانديداهاي شاخص اصلاح طلبان تاييد شوند، کدام چهره مي تواند سونامي راي ايجاد کنند و مردم را با صندوق راي آشتي دهند؟
به گزارش  عصر آذربايجان به نقل از خبرآنلاين، چهره هايي هستند در بين اصلاح طلبان که شاخص هستند و پشتوانه عملکردي موفقي هم دارند. براي مثال اقاي خاتمي عملکرد موفق هشت ساله دارد که مي تواند همان سونامي راي را ايجاد کند. آقاي مهندس موسوي هم مي_تواند اين نقش را برعهده بگيرد. در بين افراد ديگر شايد بتوان گفت آقاي جهانگيري هنوز نقطه اميدي است. هرچند اين کار براي آقاي جهانگيري بسيار سخت است.

منبع :