نگاه دوچرخه‌سواري به جيب رييس آينده

گروه ورزشي: فدراسيون دوچرخه‌سواري در حال حاضر به فردي نياز دارد که در انتخابات با پشتوانه مالي قدم جلو گذاشته باشد نه اينکه تنها به دنبال پر کردن صندلي خالي رياست باشد.

گروه ورزشي: فدراسيون دوچرخه‌سواري در حال حاضر به فردي نياز دارد که در انتخابات با پشتوانه مالي قدم جلو گذاشته باشد نه اينکه تنها به دنبال پر کردن صندلي خالي رياست باشد.
 دوچرخه سواري يکي از پرحاشيه ترين فدراسيون ها در سال هاي اخير بوده و از سال گذشته تاکنون درگير برگزاري يک مجمع انتخاباتي است که بالاخره قرار است تکليف اين فدراسيون 30 بهمن مشخص شود. وزارت ورزش اعلام کرد که محمد بابايي، حميدرضا پارسي‌منش، محمود ترابي گودرزي، افشين داوري لطف‌آبادي، محمد ميرابوطالبي و محمد صانعي، شش نامزد نهايي حضور در انتخابات فدراسيون دوچرخه‌سواري هستند. نکته مهم اين است که هر کدام از اين افراد که بتواند راي اعتماد را از مجمع بگيرد و رييس فدراسيون شود بايد بداند کار راحتي در پيش ندارد و قرار است فدراسيون را با انبوهي از مشکلات و بدهي‌ها تحويل بگيرد از اين رو بايد از ابتدا بداند قدم به کجا مي‌گذارد و چه توقعاتي از او وجود دارد.
هر کسي که به دنبال رياست است، بداند، امکان دارد هر لحظه از داخل ايران به اتحاديه جهاني ايميل زده و گزارش ارسال شود و با توجه به سابقه بد ايران، جاي هيچ سهل انگاري و تخلفي وجود ندارد و بايد از تمام قوانين اتحاديه جهاين پيروي کند.
از طرفي در دوچرخه سواري هزار و يک کار روي زمين مانده وجود دارد، بدهي ميلياردي، ساختمان نيمه کاره، تجهيزات فرسوده، دوچرخه سواران بي انگيزه، از دست دادن اعتماد بين‌المللي و حضور نداشتن در مسابقات، نمونه هايي از مشکلات اين رشته هستند بنابراين بايد از صفر شروع به ساختن دوچرخه سواري کند.
در رشته جاده، حضور دوچرخه سواران در مسابقات بين‌المللي، يک يا دو مسابقه در سال است و حضور در قهرماني جهان هم ديگر تبديل به آرزو شده است.
رکابزنان پيست، فقط قهرماني آسيا را مي‌بينند و بس. کوهستان هم که تقريبا تعطيل شده است و تنها فرانک پرتوآذر با برنامه‌هاي شخص‌اش تلاش مي‌کند تا همچنان در اوج بماند.
تجهيزات دوچرخه سواري نيز بسيار قديمي و اکثرا از رده خارج هستند و انبار فدراسيون خالي از وسايل به درد بخور است و سال ها است که دوچرخه سواران رنگ تجهيزات به روز را نديده اند.
تيم هاي باشگاهي کنتينانتال (ثبت شده در اتحاديه جهاني دوچرخه سواري) تنها به صورت اسمي وجود دارند و با توجه به بالا رفتن نرخ ارز  براي حضور در تورهاي بين‌المللي هزينه نمي‌کنند و ايران براي جمع کردن امتياز جهت کسب سهميه المپيک با مشکل جدي روبرو است.
 از طرفي خيلي از کشورها دعوت نامه به تيم هاي ايراني نمي‌دهند و نياز است که اعتماد کشورهاي ديگر نيز جلب شود. در حالي که رکابزنان بسياري از کشورها در تورهاي مختلف حضور دارند، رکابزنان ايران هر کدام در يک شهر مشغول تمرين هستند و خبري از اعزام نيست و اين در شرايطي است که رکابزنان در بخش جاده بايد به طور دائم در مسابقه باشند. اين مسئله هم به کسب سهميه المپيک کمک مي‌کند و هم آنها را براي بازي هاي آسيايي هانگژو آماده خواهد کرد.
با اين شرايط هر فردي که قدم به اين فدراسيون مي‌گذارد بايد بداند که اين فدراسيون بيش از هر چيز ديگري به پول احتياج دارد تا بتواند خرابي‌هاي به بار آمده در سال هاي گذشته را کم کم درست کند. رييس جديد فدراسيون اگر با جيب خالي بيايد و اميد به بودجه وزارت ورزش و کميته ملي المپيک قدم جلو بگذارد، با توجه به هزينه هاي زياد و قيمت بالاي ارز، تنها مي‌تواند براي يک يا دو اعزام در سال اقدام کند و مشکلات حل نشده باقي خواهند ماند.
به گزارش عصر آذربايجان به نقل از ايسنا، فردي که رييس مي‌شد، در روز ها و ماه هاي آينده هزينه زياد دوچرخه سواري، نداشتن بودجه و وضعيت اقتصادي را بهانه نکند زيرا از ابتدا مشخص است دوچرخه سواري براي برطرف کردن مشکلاتش و پيشرفت، به بودجه کلان نياز دارد. دوچرخه سواري روزهاي زيادي را براي پيشرفت از دست داده است و فرصت زيادي هم براي آماده شدن جهت حضور در بازي‌هاي آسيايي و کسب سهميه المپيک ندارد از اين رو به مديري احتياج دارد که با پشتوانه مالي آمده باشد تا چرخ به گِل نشسته اين رشته را به حرکت درآورد نه اينکه تازه بعد از رييس شدن در راهروهاي وزارت ورزش و کميته ملي المپيک به دنبال پول باشد!

منبع :