شيخ نمر مظلوم و راديکال هاي جسور ايراني

سرويس سياسي:شيعان عربستان يکي از مظلوم ترين اقليت هاي حال حاضر جهان محسوب مي گردند. اقليتي که هم به لحاظ جمعيت(که در خوشبينانه ترين حالت زير يک ميليون نفر مي باشد) و هم به لحاظ حضور در ساختار قدرت( بدون هيچ سهمي از حاکميت) و همچنين وضعيت اقتصادي خوبي ندارند در حاليکه در يکي از ثرتمند ترين مناطق شرقي و نفتي عربستان سکونت دارند.

سرويس سياسي:شيعان عربستان يکي از مظلوم ترين اقليت هاي حال حاضر جهان محسوب مي گردند. اقليتي که هم به لحاظ جمعيت(که در خوشبينانه ترين حالت زير يک ميليون نفر مي باشد) و هم به لحاظ حضور در ساختار قدرت( بدون هيچ سهمي از حاکميت) و همچنين  وضعيت اقتصادي خوبي ندارند  در حاليکه  در يکي از ثرتمند ترين مناطق شرقي و نفتي عربستان سکونت دارند.
به لحاظ سياسي مي توان تبار سياسي نخبگان شيعيان عربستان را در مساله تعامل با حاکميت در دو دسته کلي تقسيم بندي نمود. ابتدا دسته اي از علما و نخبگان که اعتقاي به مبارزه علني با رژيم سعودي ندارند چراکه يک بار در سال 1979 جنبشي به راه انداخته و غير ممکن بودن اين نوع از مبارزات را تجربه کرده اند. رهبر اين جريان شيخ حسن صفار است. او در سال 1991 و در پي اشغال کويت توسط عراق با اتخاذ يک موضع ملي از در آشتي با فهد در آمده و امکان بازگشت(از ايران)  به وطن براي خود وهمفکران خود ونيز تداوم حيات سياسي(جنبش اصلاح مسالمت آميز)را تحصيل نمود. دسته دوم اما سعي در ايجاد جنبش احتماعي مبارز براي پيشبرد امورخود داشته اند. اين گروه وقايع منطقه از سال 2011 را فرصتي براي احيا خود محسوب نموده و فعال تر گريده است.مثال بارز اين جريان جنبش شهيد نمر است.فراغ از اين تقسيم بندي ها، علاوه بر ماهيت سياسي هر رفتاري از سوي اين دو جريان،  ماهيت مذهبي آن نيز مورد توجه افکار عمومي و حاکميت عربستان بوده و نقش مهمي در توفيق آتي آن ايفا مي نمايد.اما نکته اي که در مورد هر دوجريان غالب سياسي ذکر شده در عربستان قابل ذکر است ، تاثير پذيري از وقايع سياسي ايران است . ايران به هر تقدير نقش اول ژئوپولوتيک شيعه را در جهان بازي مي کند و تمامي کنش هاي جريان هاي شيعي به نحوي با آن گره مي خورد.بهترين حالت براي جريان هاي شيعي ، عدم وجود تنش هاي افراطي بين ايران و کشورهاي مخاطب جنبش ها است. چرا که در اين شرايط اين جريان علاوه بر هزينه هاي عادي جنبش، ايشان  مجبور خواهد هزينه هاي ناشي از رفتار هاي ايرا ن را نيز بپردازد. در عربستان کنوني، نه جنبش نمري و نه صفاري هيچکدام توانايي تحمل اين نوع هزينه ها را به هيچ وجه ندارند . چراکه نه به لحاظ جمعيتي ، نه سياسي و نه به لحاظ اقتصادي در موقعيت مسلط قرار ندارند.از طرفي، حاکميت مستبدانه عربستان که خود در چنگال طبقه مذهبي با نفوذ وهابي اسير است ، به هيچ روي نمي تواند جرياني  را به عنوان آلترناتيو هواخواهي از ايران در مرزهاي جغرافيايي خود بپذيرد، و اين مساله  از آنجايي براي ايران مهم مي باشد که اين جريان ها بخصوص جريان نمري همواره  به حمايت علني از ايران  متهم گرديده اند. امادر ايران ، راديکالها  که قرائت خود از انقلابي بودن را بي قيدي به تمامي عرف هاي جهاني  و رويه هاي سياسي حاکم ، به تصوير کشده اند،  به دنبال تسويه حساب سياسي دوساله خود با دولت ونه صرفا بخاطر خون خواهي از شهيد نمر ، بزرگترين اشتباه تاريخي روابط ايران و عربستان را در تسخير سفارت، مرتکب گرديدند . راديکالها که اغلب بطور کامل  سازمان دهي شده وارد عمل مي گردند ،  براي اطفاي حرص خود از سياست تنش زدايي دولت اقدام به عملي محکوم از نظر تمامي قوانين بين المللي، نمودند که نه تنها دشمنان بلکه دوستان ايران را نيز ملزم به پرداخت هزينه هاي آن خواهد نمود. صرف نظر از اينکه در تعاملات آتي جهاني ما چه اثر بدي خوهد گذاشت و چه پرونده هاي حقوق بشري برايمان باز خواهد کرد.بديهي ترين نتيجه اين نوع رفتار که سبب تحميل هزينه زيادي به جريان شهيد نمر خواهد شد ،  القاي بروز جنگ مذهبي در منطقه خاورميانه اي است که خود از 5 سال قبل تا کنون روي انبار باروت ، قرار داشته است. از اي به بعد خونخواهان نمر علاوه بر فشاري که از حاکميت دريافت مي کنند بايد منتظر فشار رقيب هم مذهب خود نيز باشند . نمري ها اکنون بايد يا تسخير سفارت کشورشان را محکوم کنند يا منتظر بمانند که مارک ايراني گري و البته ضديت با منافع ملي بر پيشاني شان ثبت گردد. اين همان هزينه زايي  ناخواسته و يا شايد متعمدانه راديکالهاي ايراني براي نمري ها است.جالب اينجاست که راديکالها سعي وافري نيز داشته اند تا اعدام شيخ نمر را به مسائل ديگري نيز مانند  سفر اردوغان به عربستان  و يا انتقام زهان علوش گره بزنند . و اين يعني اينکه راديکالها زيست خود را  ، جسورانه ، نه در بحراني داخلي بلکه بحراني منطقه اي و شايد جهاني تعريف نموده و مشتاقانه مطالبه مي کنند.

منبع :