گروه فرهنگي: فرستادن کودکان خردسال به کلاس‌هاي آموزش زبان انگليسي، اين روزها به يکي از رفتارهاي غالب بسياري از والدين تبديل شده است. واقعيت اين است که متاسفانه در سالهاي اخير، جامعه ايراني دچار نوعي »جوگيري« در زمينه آموزش زبان شده است امروزه بسياري از والدين از لحظه تولد کودک شان براي او شروع به برنامه‌ريزي مي‌کنند و انواع آموزش‌ها را براي او تدارک مي‌بينند. از انواع کلاس‌هاي آموزشي ورزش، موسيقي گرفته تا.... آموزش زبان دوم يا حتي سوم. الان ديگر ديدن بچه 6سالهاي که انگليسي مي‌فهمد و دست و پا شکسته فرانسوي صحبت مي‌کند چندان عجيب نيست! فرستادن کودکان خردسال به کلاس‌هاي آموزش زبان انگليسي، اين روزها به يکي از رفتارهاي غالب بسياري از والدين تبديل شده است و اين مساله اگرچه تحت عنوان علم آموزي و لزوم فراگيري يک زبان بين‌المللي توسط کودکان صورت مي‌گيرد اما واقعيت اين است که متاسفانه در سالهاي اخير، جامعه ايراني دچار نوعي »جوگيري« در زمينه آموزش زبان شده است؛ به طوري که اهميت يادگيري زبان دوم (به ويژه انگليسي به عنوان زبان مرسوم در روابط بين‌المللي) به بهانه‌اي براي فخرفروشي خانواده‌ها و الزام بي‌موقع و بدون در نظر گرفتن زمان مناسب براي آموزش زبان خارجي به کودکان شده است.نگاهي به رشد قارچ‌گونه کلاس‌هاي آموزش زبان به خردسالان تحت عناويني همچون »مهد زبان«، مويد اين ادعاست؛ موضوعي که يک زنگ خطر جدي براي نظام آموزشي و تربيتي کشور به حساب مي‌آيد؛ چرا که علاوه بر دامن زدن به يک فضاي غيرعلمي و صرفا احساسي، مي‌تواند در يادگيري زبان فارسي به عنوان زبان مادري توسط کودکان در مدارس اختلال جدي ايجاد کنان چند کلمه انگليسي از سوي کودکان در جمع‌هاي خانوادگي مي‌تواند باعث سربلندي يا اصطلاحا »کلاس گذاشتن« توسط والدين شود.اما آيا به راستي اين آموزش‌ها براي کودک مفيد است يا برعکس براي سن او زياد و خارج از تحمل است؟ سن مناسب براي يادگيري يک زبان ديگر سواي از زبان مادري چه موقع است و اصلا آموزش‌هاي زبان‌آموزي قبل از سنين مدرسه يادگيري کودک را تحت تاثير خودش قرار نمي‌دهد؟ * مهارت‌هاي لازم براي يادگيري زبان دوم كودك بايد تا حدي از بهره هوشي لازم برخوردار باشد و همچنين بررسي‌هاي لازم در مورد وي صورت گرفته باشد تا در صورتي كه كودك به تاخير در رشد گفتار و زبان دچار است، ابتدا به او كمك شود تا پايه‌هاي زبان و گفتار درماني در ذهن وي تقويت شود و سپس به آموزش زبان ديگر بپردازد.دکتر دلارام محمودي، روانشناس درباره آموزش زبان در سنين پايين در گفت وگو با تبريز بيدار گفت: خيلي خوب است که ما از سن پايين شروع به آموزش زبان کنيم ولي اين روزهه به نظر مي رسد امروزه آموزش زبان بيشتر از اينکه خواسته کودک و مناسب سن او باشد وسيله‌اي براي چشم و هم‌چشمي، رفع کمبودهاي کودکي والدين يا برنامه‌ريزي‌هاي عجيب و غريب براي فرزند باشد. والدين بايد ابتدا تکليف را با خودشان مشخص کنند و ببينند که هدف از زبان آموزي فرزندشان چيست و بعد براي کودک‌شان يک برنامه‌ريزي معقول داشته باشند. آن‌ها مي‌توانند از مشورت متخصصان استفاده کنند و آموزش کودک‌شان را بر اساس نظر يک مشاور جلو ببرند.اين روانشناس درباره سن مناسب براي شروع آموزش زبان تاکيد کرد: از 3 سالگي کودک قابليت يادگيري سه زبان را به صورت همزمان دارد اما نه تحت هر شرايطي. با روش‌هاي موجود آموزشي، در حال حاضر کودک بيشتر آسيب مي‌بيند. مگر اينکه آموزش را در حد مکالمه ساده و به دور از قواعد نگه داريم چرا که کودک با روش‌هاي امروزي تا به مرحله قواعد مي‌رسد وارد مدرسه شده و با پديده زبان‌آموزي مواجه مي‌شود و اين مساله مي‌تواند تداخل در يادگيري ايجاد کند. حال با چنين شرايطي به نظر مي‌رسد بهترين زمان از 9-8سالگي باشد که کودک زبان فارسي را آموخته باشد سپس وارد دنياي جديد زبان‌هاي خارجي شود.وي درباره والديني که علاقه دارند کودک‌شان از سنين پايين بتواند به زبان ديگري صحبت کند گفت: والديني که خيلي علاقه به اين امر دارند مي‌توانند در منزل با کودک خود به صورت آموزش اوليه شروع به تمرين کنند و مکالمه‌هاي ساده را انجام دهند که بهتر است اين آموزش در قالب بازي صورت بگيرد تا علاوه بر اينکه باعث لذت بردن کودک مي‌شود و آن را از يک کار سخت به کاري مورد علاقه او تبديل مي‌کند، در رابطه کودک و والد نيز تاثيرگذار باشد و باعث بهبود رابطه آن‌ها شود. بنابراين هم والدين با کودک‌شان وقت مي‌گذرانند و به آن‌ها توجه کافي را دارند و هم از طرف ديگر، با اين شيوه آموزش نوعي سرگرمي براي کودک نيز فراهم مي‌شود.
گروه فرهنگي: فرستادن کودکان خردسال به کلاس‌هاي آموزش زبان انگليسي، اين روزها به يکي از رفتارهاي غالب بسياري از والدين تبديل شده است. واقعيت اين است که متاسفانه در سالهاي اخير، جامعه ايراني دچار نوعي »جوگيري« در زمينه آموزش زبان شده است