خوشحال‌ترين ها و ناراضي‌ترين ها از آموزش غيرحضوري

گروه فرهنگي: بيش از يک سال از تعطيل شدن مدارس به علت شيوع کرونا مي گذرد و با وجود اينکه دانش آموزان نيمي از سال تحصيلي گذشته را در سال 98 در مدرسه گذرانده بودند اما سال تحصيلي جاري را بدون حضور در مدرسه و به صورت کاملا غيرحضوري طي مي‌کنند و در حال نزديک شدن به ايستگاه پاياني قطار آموزش در سال تحصيلي کرونايي هستند.

گروه فرهنگي: بيش از يک سال از تعطيل شدن مدارس به علت شيوع کرونا مي گذرد و با وجود اينکه دانش آموزان نيمي از سال تحصيلي گذشته را در سال 98 در مدرسه گذرانده بودند اما سال تحصيلي جاري را بدون حضور در مدرسه و به صورت کاملا غيرحضوري طي مي‌کنند و در حال نزديک شدن به ايستگاه پاياني قطار آموزش در سال تحصيلي کرونايي هستند. آموزش غيرحضوري براي هرکدام از گروه هاي درگير با امر آموزش تجارب و چالش هاي مختلفي به همراه داشت. درباره کم و کيف آموزش‌هاي غيرحضوري و دغدغه‌هايي که براي ستاد وزارتخانه، والدين، دانش آموزان، مديران مدارس و معلمان داشتند با يک کارشناس حوزه آموزش و پرورش به گفت وگو نشستيم.محمد داوري به تجربه يک ساله آموزش غيرحضوري اشاره و در اين باره گفت: سال تحصيلي کنوني با تجارب قابل توجهي همراه بود و همه کساني که درگير بحث آموزش بودند چه در آموزش رسمي عمومي و چه در آموزش عالي دچار چالش‌هايي شدند. دولت و در نگاه کلان‌تر جامعه ما همچنان عليرغم برخورداري از تکنولوژي ها و فناوري‌هاي نوين، درگير سنتها هستند و شرايط کرونايي آموزش و پرورشي را که داراي سيستم متمرکز سنتي، ساختار قديمي، فرسوده و گسترده است، متحمل سختي بيشتري کرد.
مديريت ستادي نمره خوبي از آموزش غيرحضوري نمي‌گيرد
وي افزود: ستاد وزارتخانه، والدين، دانش آموزان، مديران مدارس و معلمان هرکدام چالش‌هايي داشتند که به صورت جداگانه به آنها مي‌پردازيم. اين فعال صنفي و کارشناس ارشد مديريت آموزشي با اشاره به آموزش غيرحضوري و چالش‌هاي آن براي ستاد وزارتخانه گفت: در مواجهه با ضرورت آموزش غيرحضوري سيستم ستادي و مديريتي که کار پشتيباني و نظارت را برعهده دارند از وزير گرفته تا بيش از 700 منطقه و 31 اداره کل در کشور همگي از اسفند 98 دچار يک شرايط غيرمنتظره و تقريبا بحراني شدند که به صورت آزمايش و خطا و روزمره با آن مواجهه داشتند.داوري افزود: اين مواجهه از جنس نظام مديريتي متمرکز ، سنتي، بسيار حجيم و متکي به دستور از بالا بود و از ابتداي تعطيلي مدارس شاهد ارسال بخشنامه هاي مختلف و گاهي متضاد از سوي ستاد بوديم تا اينکه در ماه‌هاي ابتدايي سال 99، شبکه شاد با اولين و ابتدايي ترين امکانات راه اندازي شد. هرچند سال تحصيلي قبل به پشتوانه پنج تا شش ماهي که مدارس در سال 98 باز بودند، جمع شد و به پايان رسيد، اما عملا راهکارها و دستورالعمل هاي وزارتخانه چندان کارگشا نبود و مدارس به ابتکار عمل معلمان متکي بودند.اين کارشناس آموزش و پرورش با بيان اينکه انتظار مي‌رفت آموزش و پرورش تابستان را فرصت مغتنمي بداند و خودش را آماده کند، اما در شهريور مشخص بود که چندان آمادگي کسب نکرده است گفت: يک اقدام شان اين بود که سال تحصيلي را دوهفته زودتر و از 15 شهريور شروع کنند و تصورشان اين بود که مي‌توانند آموزش را حضوري و يا نيمه حضوري ارائه کنند، اما اين اتفاق نيفتاد و خانواده‌ها به سرعت واکنش نشان دادند و در نهايت همان کلاس‌هاي نيمه حضوري هم کاملا تعطيل شدند. متوليان مدارس و خانواده‌ها از اين تصميم استقبال نکردند و در نتيجه آموزش‌ها به سمت استفاده از شبکه شاد رفت.
وي ادامه داد: با وجود توصيه‌هاي بخشنامه‌اي، نظارت‌ها براي استفاده از ديگر پيام رسانها ضعيف بود و ناکارآمدي شبکه شاد ادامه داشت تا اينکه نسخه‌هاي جديد آن به تدريج رونمايي شد. مشکلات دانش‌آموزان به ويژه در مناطق حاشيه‌اي مبني بر عدم برخورداري از تجهيزات هوشمند نيز همچنان به قوت خود باقي است.
داوري با اشاره به اينکه هرچند شاد بسيار ارتقاء پيدا کرده اما همچنان درصد بسياري شاد را ناکارآمد مي‌دانند و عده‌اي از دانش آموزان هم به آن دسترسي ندارند اظهار کرد: يک کارکرد خوب شبکه شاد برگزاري جلسات ستادي و مديريتي بود و خلاء برگزاري حضوري جلسات را پر کرد اما در مجموع وزارت آموزش و پرورش در بعد مديريتي، پشتيباني و نظارتي در آموزش غيرحضوري نمره خيلي خوبي نمي‌گيرد.
معلماني که خودشان را با آموزش مجازي وفق دادند
وي به تبيين چالش‌هاي معلمان پرداخت و اظهار کرد: معلمان ما به سيستم سنتي عادت کرده بودند. بخش بزرگي از آنها به سيستم کلاس محور، سخنراني محور و تخته محور عادت کرده بودند و کمتر از تکنولوژيها استفاده مي‌کردند و به همين خاطر در معرض چالش جدي قرار گرفتند. در ابتدا مقاومت‌هايي وجود داشت و تعدادي اين توانمندي را نداشتند که مقابل دوربين بيايند و خودشان را در معرض ارزيابي خانواده‌ها و کل جامعه مي‌ديدند. از آن سو کليپ‌هايي که از گاف معلمان در شبکه‌هاي اجتماعي پخش مي‌شد بر اين موضوع دامن زدند.داوري ادامه داد: رفته رفته معلمان ناچار شدند خودشان را با شرايط وفق دهند که به سرعت صورت گرفت و هرچه جلوتر مي رفتيم تعداد معلمان مبتکر بيشتر مي شد. آنها متوجه شدند که بايد خودشان را با الزامات حرفه معلمي در شرايط جديد به ويژه آموزش غيرحضوري سازگار کنند.
دانش آموزان، خوشحالترين و راضي ترين گروه از تعطيلي مدارس
اين فعال صنفي و کارشناس ارشد مديريت آموزشي چالش‌هاي پيش روي گروه دانش آموزان را هم برشمرد و گفت: از گذشته هم ميزان رضايت دانش آموزان از نظام آموزشي و مدارس چندان بالا نبوده است و بسياري از آنها هميشه با خوردن زنگ آخر با شادي از کلاس ها خارح مي_شدند. بنابراين به نظر مي‌رسد خوشحالترين و راضي‌ترين گروه از تعطيلي مدارس و غيرحضوري شدن آموزش، دانش آموزان بودند که از شر مدارس پادگاني، سخت گير، فرسوده، معلمهاي داراي مشکلات فراوان، مديران فرمانده و ديوارهاي بلند مدرسه رهايي پيدا کردند.
 گاهي شنيده مي شود برخي دانش آموزان مي گويند دلشان براي مدرسه تنگ شده که احتمالا درصد بالايي ندارد و خودش يک هشدار است که نظام آموزشي ما بايد اين هشدار را ببيند و مورد توجه قرار دهد.وي افزود: البته بايد ابعاد ديگر را هم مدنظر قرار داد.  دانش آموزان در خانه دچار مشکلاتي هستند و اگر اين وجه آموزش غيرحضوري هشدار برانگيز است يک وجه هشداري ديگر هم براي والدين دارد که مراقبت کنند با طولاني شدن آموزش غيرحضوري، اعضاي خانواده دچار تنش نشوند که نيازمند دريافت مشاوره‌هاي تربيتي است.داوري با بيان اينکه به طور کلي دانش آموزان به چندطيف تقسيم مي شوند گفت: گروهي از دانش آموزان به علت مسائل اقتصادي و نظاير آن به دنبال کسب و کار رفته‌اند و گوشي موبايل ندارند يا اگر دارند توانايي استفاده از آن را ندارند. بخش غم انگيز آموزش مجازي همين است و عدالت آموزشي را به شدت مورد تهديد قرار داده است.
والدين، ناراضي‌ترين طيف از آموزش غيرحضوري
وي آخرين گروه درگير با آموزش غيرحضوري را والدين دانست و گفت: والدين در جريان آموزش غيرحضوري با شرايط غيرمنتظره و بسيار متفاوتي مواجه شدند و مديريت فرزندانشان که کار بسيار سختي است بردوش آنها گذاشته شد. بخش قابل توجهي از والدين در اين امر ضعيف هستند، زيرا مهارت هاي فرزندپروري و مديريت فرزندانشان را نياموخته‌اند. اين چالش خودش را به شدت نشان داد و باعث اختلافات بين والدين با يکديگر و والدين و فرزندان شد.
اين کارشناس حوزه آموزش و پرورش ادامه داد: آنها ناچار بودند بچه‌ها را در ساعت‌هاي خاصي از خواب بيدار کنند و پاي سيستم بنشانند و نظارت کنند که در کلاس حاضر باشند، مشارکت کنند و تکاليف را انجام دهند. اگر قبلا مدرسه خانه دوم بود حالا خانه مدرسه اول شده است. در فضاهاي اجتماعي کليپ‌هايي از اين برخوردها در منازل را شاهد بوديم که شايد بتوان گفت والدين، ناراضي ترين طيف از آموزش غيرحضوري بودند.به گزارش عصر آذربايجان به نقل ازايسنا، داوري با اشاره به نگراني والدين از کيفيت آموزش فرزندانشان گفت: در راستاي مديريت فضاي خانه آموزشهايي به والدين ارائه شده اما کافي نبوده است. جهش خانواده‌ها براي توانمندشدن در اين حوزه بر خلاف جهش معلمها بسيار اندک بود. نفس آنها از اين تعطيلات طولاني مدت به تنگ آمده است و همچنان آرزومند بازگشايي مدارس هستند تا نفس راحتي بکشند.

منبع :