تاخت و تاز دلالان در شهرک‌هاي صنعتي زنجان

گروه گزارش: معضل نبود زمين در شهرک‌هاي صنعتي به مشکل بزرگي براي واحدهاي توليدي تبديل شده است، اين معضل براي واحدهاي توليدي که محل مورد نياز خود را اجاره مي‌کنند بسيار بغرنج است، چرا که از قرار با هر جابه‌جايي يک پروسه چهار ماه براي آغاز فعاليت خود نياز دارند که شامل مجوز يا همان پروانه فعاليت است که موجب از دست رفتن بازار مي‌شود.

سهيلا محمدي

گروه گزارش:  معضل نبود زمين در شهرک‌هاي صنعتي به مشکل بزرگي براي واحدهاي توليدي تبديل شده است، اين معضل براي واحدهاي توليدي که محل مورد نياز خود را اجاره مي‌کنند بسيار بغرنج است، چرا که از قرار با هر جابه‌جايي يک پروسه چهار ماه براي آغاز فعاليت خود نياز دارند که شامل مجوز يا همان پروانه فعاليت است که موجب از دست رفتن بازار مي‌شود.
شنيدن اين مشکلات از زبان توليدکننده‌اي که در حال حاضر درگير مشکلات ناشي از عدم وجود زمين براي راه‌اندازي واحد توليدي با اشتغال 150 نفري است و بنا به گفته خودش به دليل مشکلات ناشي از اجاره‌نشيني مجبور به تعديل نيمي از نيروهاي خود شده و نگران اين نيروهاست شنيدن دارد.
اين مشکلات زماني شنيدني است که بدانيم بنا بر شنيده‌ها شهرک صنعتي اشراق زنجان، زمين معطل مانده کم ندارد به طوري که اين زمين‌ها با اندک اقدامات انجام شده، تبديل به محل برگزاري مهماني بدون کوچک‌ترين مزاحمت هم شده است.
شرکتي که در حوزه صنايع غذايي دسته‌بندي مي‌شود و يک هزار تن از 34 هزار تن محصول زيتون طارم در اين واحد فرآوري و به بازار عرضه مي‌شود و بانيان آن همه تلاش خود را براي زمين نخوردن با وجود همه مشکلات ريز و درشت از جمله غولي به نام کرونا انجام داده‌اند، ولي گويا سرپا ماندن يک واحد توليدي به چيزي بيشتر از همه اين تلاش‌ها نياز دارد.
يک شرکت که بنا گفته عضو هيأت رئيسه آن به صورت خانوادگي راه‌اندازي شده و از دي‌ماه سال 97 به صورت رسمي محصولات خود را به بازار عرضه کرده است.
وحيد قرباني، آغاز فعاليت و بروز مشکلات براي واحد توليدي خود را اينچنين تشريح مي‌کند: چند ما بعد از عرضه نخستين محصول چندين ماه طول کشيد تا بتوانيم توليد دلخواه مشتريان خود را به بازار عرضه کنيم و از سال 98 که فعاليت ما رسميت يافت بازار بسيار ضعيف بود و تا خواستيم جان بگيريم به کرونا خورديم و سختي‌هاي آن مشمول حال ما شد، چرا که محصولات ما رستوراني بود و در اوايل کرونا اين اماکن تعطيل شدند و به همين خاطر ما هم تغيير رويه داده و به سمت توليدات سوپرمارکتي رفتيم که خدا را شکر اوضاع تا حدودي بهبود يافت و حال ما هم خوب شد.
1399 و 1400 سال آغاز فعاليت براي واحد توليدي ما بود و تلاش زيادي براي گرفتن نمايندگي در استان‌ها کرديم و در حال حاضر در حدود 24 استان نمايندگي فعال داريم و نيروهاي کاري ما هم در دو شيفت ثابت فعاليت مي‌کردند.
از اين به بعد بود که برند توليدي ما جزو برندهاي شاخص کشوري شد و توليدات ما در کيفيت و تعيين قيمت‌ها هم تعيين‌کننده شد و در حال حاضر جزو ليدرها اين بخش محسوب مي‌شويم.
* برخورد مديران با واحد توليدي شما چطور بود
ببينيد واحد ما به دليل نوع توليدات و تعداد نيروهاي شاغل خود همواره مورد بازديد مسؤولان استاني و کشوري قرار مي‌گيرد، ولي خبري از حل مشکلات واحد توليدي ما نيست.
ما زمين براي توسعه واحد خود نداريم و زمين لغو قرارداد شده هم به ما نمي‌رسد، يعني تا ما خبردار شويم زمين‌هاي لغو قرار داد شده به افراد ديگر که حتي واحد توليدي هم ندارد، واگذار مي‌شود که حتي اجاره هم نمي‌دهند و تبديل به باغ شهر مي‌شود، چرا که افزايش قيمت زمين بالا است و به همين دليل سود خوبي عايد خريداران زمين مي‌شود.
مشکل اينجاست که زمين‌هاي موجود در شهرک‌ها به دليل اقدامات مختصري که در آن انجام شده، با وجود همه درخواست‌ها و همچنين تاکيد استاندار به دست ما نمي‌رسد و در پاسخ به ما مي‌گويند که زميني نداريم بدهيم و اين موضوع حتي با حضور معاون وزير جهاد هم حل نشده و قول‌هاي بانک‌ها هم محقق نشده است.
يکبار هم موضوع اعطاي تسهيلات 4 ميليارد توماني بانک کارآفريني و اميد در قبال تعهد اشتغال 120 نفري ما مطرح شد ولي خوب، همواره در روزهاي اول با هيجان صحبت مي‌شود و در ادامه است که کاري پيش نمي‌رود.
در حال حاضر، فرآوري محصول در طارم انجام مي‌شود چون دستگاه‌ها را نداريم که اگر داشتيم کنترل بيشتري بر امور خواهيم داشت.
به محيط زيست مراجعه مي‌کنم به من مي‌گويد من خودرو ندارم بايد دو هفته صبر کنيد، يا خودتان خودرو بياوريد و کارشناس را جابه‌جا کنيد، اينکار را هم که انجام دادي تازه موضوع ارائه درخواست است که اگر در اتوماسيون قرار بگيرد 10 روز زمان مي‌برد و اگر خودتان پيگيري کنيد زودتر نتيجه خواهيد گرفت.
همه مشکلات ما از جابه‌جايي‌ها است و من مطمئنم دو سال ديگر که دوباره جا عوض کنيم همين مشکلات را خواهيم داشت.
موضوع ديگر اين است برخي از بازرسان هم بعد از شنيدن مشکلات پيشنهاد جمع کردن مي‌دهند و من متاسفم چون نيروهاي کار من اغلب سرپرست خانوار هستند و همين الان هم که نيمي از کارگران مرخص شدند پيگيرند و ما عذاب وجدان داريم که اين نيروها براي گذران زندگي چيکار مي‌کنند.
در حاليکه در دو شهرک صنعتي کلي واحد معطل داريم و به جاي توليد، مهماني برگزار مي‌کنند که هيچ مزاحمي هم ندارند و واحدهايي مثل ما در حال کار هستيم مورد اذيت قرار مي‌گيريم.
 * ميزان اشتغال واحد شما در صورت تامين زمين چند نفر خواهد بود
عرض کردم مشکل فقط زمين نيست، ولي اگر زمين مطلوب مورد نظر در اختيار داشته باشيم توان اشتغال 150 نفري را هم داريم از طرفي تسهيلات بالاتر از درخواست ما هم داده شده ولي به ما نمي‌دهند.
در همين رابطه محسن حميدي، عضو کلينيک بسيح صنعت و عضو اتاق بازرگاني استان زنجان نيز در اين رابطه مسائل مد نظر و منشاء مشکلات را با توجه به تجربيات خود مطرح مي‌کند.
ببينيد من به دليل سابقه فعاليت‌هايي که دارم به شما مي‌گويم که ضوابط واگذاري زمين در شهرک‌هاي صنعتي بسيار بد است، به طوري که با داشتن يک جواز تاسيس به هر کسي که بازنشسته دولت است و مراجعه کند با توجه به قوانين، در داخل شهرک‌ها بدون اعتبار سنجي و اهليت سنجي زمين واگذار مي‌شود به طوري که اغلب در پرداخت اقساط هم عاجز مي‌ماند و ماجرا به آن سمتي مي‌رود که در عمل به تعهدات ناموفق شده و تازه بعد از دو سال شهرک اقدامات مورد نياز براي خلع يد را آغاز مي‌کند.
موضوع در اين مسئله از دست رفتن زمان است، چرا که اگر اين زمين در همان آغاز کار با اهليت‌سنجي به توليدکننده توانمند واگذار مي‌شد و تازه موضوع خلع يد پروسه خاص خود را بدون در نظر گرفتن لابي‌هاي صاحبان زمين دارد که شايد حدود 36 ماه زمان ببرد.
به اين موضوع اضافه کنيد که واگذاري زمين مورد نظر با مزايده انجام مي‌شود که در اين ميان اغلب توليدکننده‌هايي که به اين زمين‌ها نياز واقعي دارند از اين مزايده بي‌خبرند و اغلب آدم‌هاي بيکار و شايد دلال برنده اين مزايده‌ها هستند.
اهليت سنجي متقاضيان زمين‌هاي خلع يد شده پيشنهاد ما بود به اين صورت که اگر واحد توليدي اجاره‌نامه داشت و بيمه نيروهاي کار حداقل دو نفر به مدت يکسال را پرداخت مي‌کرد، زمين مورد نظر با ترک تشريفات به اين متقاضي واگذار شود و اگر تعداد متقاضيان زياد بود باز هم بر اساس اولويت‌هايي خاص از جمله تعداد نيروهاي کار بيمه شده واگذاري انجام شود.
 * براي حل اين مشکل چه کرديد؟
بسيج صنعت که زمين‌دار نيست تا به واحدهاي توليدي که مشکل زمين دارند زمين بدهد، کمک ما شناسايي عارضه‌ها و اعلام آن‌ها است به طور مثال زمين‌هاي شهرک‌هاي صنعتي توسط برخي از افراد تصاحب شده که زور مسؤولان شهرک به آن‌ها براي بازپس‌گيري نمي‌رسد و برخي از مواقع هم دوست ندارند وارد شده و از ظرفيت قانوني استفاده کنند.
خوب اين اقدامات باعث شده که دستگاه‌هاي نظارتي ورود و خلع يدهايي هم انجام شود منتهي همين زمين‌هاي خلع يد شده به چه کساني رسيد؟
يک نمونه براي خود من، من هم درخواست زمين کردم چون فضا در واحد توليدي من کوچک يعني يک هزار و 300 متر است وقتي دستگاه‌ها روشن است هيچ کس نمي‌تواند تکان بخورد، چون اگر يک جرقه به وجود آيد من توليد کننده بيچاره مي‌شوم چون نيروي کار فرصت فرار هم نخواهد داشت براي تعطيلي هم آماده‌ام، درخواست هم دادم آمدند و ديدند و تاييد کردند ولي هنوز هيچ اتفاقي رخ نداده است.
در اين حال يک زميني بعد از 20 سال در خيابان آذر جنوبي 2 خلع يد شد، فکر مي‌کنيد زمين مورد نظر به چه کسي واگذار شده، من هم بودم ولي واگذار شد به يک شرکت تعاوني توزيع دارو با استدلال ارجحيت همسايه، در حاليکه فلسفه واگذاري زمين با قيمت توليدي به يک شرکت توزيع دارو را نمي‌دانم و والله بعد از سه سال آجر روي آجر هم نگذاشته‌اند.
به من نمي‌دانند چون دو واحد توليدي دارم به هر دليلي، مي‌دادند به همين واحد توليدي غذايي، چون اصلا مشکلي ندارند در کنار هم قرار بگيرند سوال اينجاست چرا واحد حقوقي شهرک صنعتي متوجه اين ماجرا نيست!
کلينيک بسيج مراجعه کننده‌اي داشت که اخطار گرفته در حاليکه 600 متر از زمين 4 هزار متري را ساخته و در حال توليد است، يکي به من بگويد اين دوگانگي‌ها از کجا آمده و چه کار بايد کرد وقتي هم به مدير شهرک صنعتي بگويي مي‌گويد من زورم نمي‌رسد.
کجاي دنيا اولويت در واگذاري زمين با واحد توزيع است، توزيع کننده دار در هر کجاي شهر از جمله چهار راه سعدي(مرکز شه زنجان) هم مي‌تواند انبار داشته باشد، اما مگر يک توليد کننده هم مي‌تواند اين کار را بکند، پشت هر داروخانه يک انبار است اين حرف من به معني عدم حمايت از اين شرکت‌ها نيست از او هم حمايت کنيد، اما اين شيوه درست نيست و بايد تجديد نظر شود.
زمين صنعتي با آنهمه زحمت و يارانه‌اي که دولت پرداخت مي‌کند پر از واحدهاي پخش شده، برق صنعتي استهلاک و يارانه صنعتي در خدمت شرکت پخش قرار گرفته است.ببينيد در يک زمين 6 هزار متري چند اشتغال مي‌توان ايجاد کرد بيشتر از 10 نفر که نمي‌شود همين کار را در شهر هم مي‌شود انجام داد و نياز به ضابطه هم که ندارد.آنوقت توليدکننده‌اي که درصدد توسعه فضاي توليدي است بعد از 6 سال دوندگي هنوز به نتيجه نرسيده است چون مي‌گويند، زمين براي واگذاري ندارند.
 * يعني شما مي‌گوييد، زمين هست ولي با لابي واگذار مي‌شود؟
به گزارش عصر آذربايجان به نقل از فارس،نه من کسي را متهم نمي‌کنم، من مي‌گويم توليدکننده را از وجود زمين‌ها مطلع نمي‌کنند، چرا که توليدکننده هميشه درگير توليد و حواشي ناشي از آن است و معمولا در جريان اين امور قرار نمي‌گيرد وقتي پيگير درخواست خود مي‌شود معمولا مي‌گويند دير آمديد و داديم به متقاضي ديگر!يک توليدکننده مجبور به اجاره محلي اينچنيني و تقبل همه هزينه‌هاي استانداردسازي محل براي توليد مواد غذايي مي‌شود به اضافه همه هزينه‌هاي جانبي از جمله افزايش قيمت برق.
چرا چون دست توليدکننده گيره، اجاره، قانون خود را دارد و اجباري به هزينه براي امور عمراني بزرگ ندارد، ولي توليدکننده مجبور به قبول برخي از شرايط براي توليد است.

منبع :