اولين بانگ "مرگ بر شاه" در اردبيل

گروه تاريخي: ما 9نفر از بچه‌هاي محله ابراهيم‌آباد و علي‌آباد اردبيل بوديم و تصميم گرفتيم براي شکستن فضاي سياسي شهر، هنگام اقامه نماز مغرب و عشا در مقابل مسجد، سه بار فرياد "مرگ بر شاه" داده، سريع متواري شويم.

 گروه تاريخي:  ما  9نفر از بچه‌هاي محله ابراهيم‌آباد و علي‌آباد اردبيل بوديم و تصميم گرفتيم براي شکستن فضاي سياسي شهر، هنگام اقامه نماز مغرب و عشا در مقابل مسجد، سه بار فرياد "مرگ بر شاه" داده، سريع متواري شويم. مسجد و نمازگزاران آن هميشه تحت مراقبت بودند و روز به روز بر تعداد جوانان شرکت کننده در جلسات سخنراني شادروان مسائلي افزوده مي‌شد و بيشتر جوانان از طبقات تحصيلکرده، دانشجو و روشنفکر جامعه بودند و ما سه بار بانگ "مرگ بر شاه " سرداديم و متواري شديم و اين اقدام ما عليه شخص اول مملکت يعني شاه از يک طرف هيبت رژيم را در ميان مردم شکست و از طرفي ديگر فضاي رعب و وحشت از ميان برد.
فريادهاي مرگ بر شاه از سوي ما عکس العمل بسيار مثبتي در ميان انبوه نمازگزاران داشت و اين موضوع را فرداي همان روز با حضور در مسجد احساس کرديم و در ميان اين 9 نفر شهيد رسول خيرآبادي شرکت داشت و از بچه‌ها عبدالله مقدم صابر خياط (ظفرمند)، ابراهيم پير ثوابي و تني چند بودند.
هر سال که از پيروزي انقلاب اسلامي سپري مي‌شود، شيريني يادآوري خاطرات آن دوران دوچندان مي‌شود و اکنون که چهل و چهارمين بهار آزادي را جشن مي‌گيريم، بازخواني رويدادها و حوادث روزشمار انقلاب، آدمي را به هيجان و حال و هواي سال 57 مي‌برد و در آن روزها شهر اردبيل نيز آبستن اتفاقات جالب و گاه غمباري بود که بخش‌هايي از آن را از زبان به اصطلاح پيران و صحنه گردانان انقلاب مرور مي‌کنيم.
عادل ارشادي فر از جوانان انقلابي سال 57 شهر اردبيل درباره نقش 2 مسجد مهم و علماي شهر اردبيل در وقايع سياسي سال 57 اينگونه نقل کرده است: در ارديبهشت ماه 57 پس از برگزاري چند مراسم پرشور مردمي و سخنراني افشاگرانه و شديد الحن عليه رژيم شاه در اردبيل، رفته‌رفته جوانان شهر بيشتر جرأت و جسارت يافته بودند به طوري که با وجود تمام تدابير شديد امنيتي که در دو کانون اصلي انقلاب شهر يعني مساجد "حاج ميرزا صالح" و "ميرزا علي اکبر" وجود داشت جوانان در تمام برنامه هاي اين مساجد به صورت گسترده حضور مي يافتند.اواخر ارديبهشت ماه، مسجد جامع ميرزاصالح به کانون مخالفان رژيم تبديل شده بود و در اين مسجد روحاني والامقام و نستوه آيت الله مسائلي هنگام اقامه نماز و تفسير قرآن در سخنراني‌هاي پرشور خود حملات سختي به نهادهاي اجتماعي و اقتصادي رژيم وارد و از سياست‌هاي حاکمان وقت به شدت انتقاد مي کرد.
نخستين تظاهرات در اردبيل
حادثه بسيار غم انگيز و تاثير گذار شهادت ايوب معادي و برگزاري مراسم تشييع جنازه و روز سوم اين شهيد دانشجو در اردبيل باعث شده بود تا اعتماد به نفس و جرات و جسارت نيروهاي انقلابي در مبارزه با رژيم شاه افزون گردد به طوري که مزار شهيد مظلوم در اردبيل به عنوان زيارتگاهي براي نيروهاي جوان انقلابي درآمده و آنها را به اين فکر انداخته بود که اعتراضات مردم را به خيابان‌ها بکشانند.
در تيرماه 57 در پي ناآرامي‌ها در برخي شهرها ، عوامل رژيم شاه در شهرهاي جنوبي کشور از جمله جهرم، کازرون و ميناب دست به کشتار زدند و اين بهترين بهانه و فرصت را براي نيروهاي جوان انقلابي اردبيل که تاکنون نتوانسته بودند راهپيمايي سازماندهي شده راه اندازي کنند، به وجود آورد.هسته اصلي اولين تظاهرات اردبيل سه جوان از محله ابراهيم آباد به اسامي عادل شادي فر، رسول خليل آبادي و احد علامتي بودند و ارشادي فر درباره نحوه برنامه ريزي و اجراي اين تظاهرات مي‌گويد: در پي ناآرامي‌هاي شديدي که در شهرهاي جنوبي ايران يعني جهرم، کازرون و ميناب صورت گرفت، ما سه نفر تصميم گرفتيم اطلاعيه اي را در اعتراض به کشتار شهرهاي مذکور تهيه و در راهرو مسجد جامع نصب و مردم را به تجمع اعتراضي دعوت کنيم.
متن اطلاعيه اينگونه آغاز مي‌شد؛
بسم رب شهدا و صديقين
در اعتراض به کشتار ددمنشانه مردم جهرم، کازرون و ميناب، روز سه شنبه در ميدان ساعت (محله بازار) جمع کرد و فرياد اعتراض خود را به گوش جهانيان خواهيم رساند...
متن اطلاعيه را من تهيه کردم و در خانه احد علامتي با خط شهيد رسول خليل آبادي نوشته شد و توسط خود او چند ساعت مانده به وقت اذان مغرب در محل مورد نظر نصب شد و نيم ساعت مانده به وقت اقامه نماز، آيت الله مسائلي تشريف آورد و با ديدن اطلاعيه، تاملي نمود و قرائت کرد و پس از اقامه نماز، طي سخناني به طور خصوصي با يکي از بچه‌ها در مورد مضمون اطلاعيه و عوامل نصب آن صحبت کرد و يقين حاصل نمود که اطلاعيه را بچه‌ها تدارک ديده اند و اجازه داد در راهرو مسجد بماند.
اطلاعيه سه يا چهار روز در محل نصب باقي ماند و روز موعود فرا رسيد و از اولين ساعات بامداد روز شنبه، مردم به تدريج در ميدان ساعت جمع شدند و اولين پلاکاردهايي که هسته‌هاي انقلابي محلات شهر تهيه کرده بودند، برافراشته شد و جوانان انقلابي شروع به دادن شعار کردند و همهمه‌ها اوج گرفت.چهره‌هاي آشناي انقلابي که اغلب آنها براي ما شناخته شده نبوند، در ميان جمعيت گم شده بودند و نيروهاي امنيتي شروع به پرتاب گاز اشک آور کردند و مردم در اعتراض به اين حرکت پليس، شيشه‌هاي بانک تجارت را خرد کردند و در ميدان عالي قاپو تعداد جمعيت به دو برابر رسيد و راهپيمايي به سوي سه راهي شاهپور (ميدان قيام) ادامه پيدا کرد.به گزارش  عصر آذربايجان به نقل از ايرنا، تظاهرات‌کنندگان در مقابل خانه شهيد شهريار مرادي (اصغر مرادي) اندکي توقف کرده و پس از قرائت فاتحه به سوي تازه ميدان رهسپار شدند و جمعيت پس از رسيدن مجدد به ميدان ساعت، چون وقت نماز ظهر بود، شروع به اقامه نماز در خيابان کردند و به پيشنهاد من و شهيد جاويد محسني، آقاي احد علامتي دانشجوي رشته علوم اجتماعي دانشگاه آذرآبادگان، پيشنماز جمعيت شد و همه به ايشان اقتدا کردند و به اين ترتيب اولين راهپيمايي عمومي اردبيل بدون هيچگونه خونريزي و به طور مسالمت آميز پايان يافت.

منبع :