ورزش همگاني در تبريز؛ شعار يا عمل؟

گروه گزارش: ورزش در روزهاي کرونايي به يک مقوله مهم تبديل شده، اما همه مردم تبريز امکان دسترسي به وسايل ورزشي را دارند؟

 امير ملک‌زاده

گروه گزارش:  ورزش در روزهاي کرونايي به يک مقوله مهم تبديل شده، اما همه مردم تبريز امکان دسترسي به وسايل ورزشي را دارند؟ با شيوع ويروس کرونا از اواخر سال گذشته، تمامي فعاليت‌هاي جوامع بشري زير سايه اين بيماري منحوس قرار گرفت و موضوع ورزش نيز از اين قاعده مستثني نبود.فوتبال، واليبال، بسکتبال و خلاصه هر ورزشي که فکرش را بکنيد با کرونا تعطيل شد؛ درست مثل روزهاي خوب‌‎مان، مثل آن دور همي‌ها، مثل روزهايي که بدون ماسک راه مي‌رفتيم، نفس مي‌کشيديم و از يکديگر نمي‌ترسيديم. کرونا عزيزان‌مان را از ما گرفت، اما چيزي که بيشتر از همه آزارمان مي‌داد، ماندن در خانه‌هاي‌مان بود.
با وجودِ تعطيلي کسب‌وکارها و انواع و اقسام کارهاي روزمره که به اجبار به تعطيلي کشانده شده بودند، اين ورزش بود که مي‌توانست تمامي اين اتفاقات بد را حتي شده براي چند دقيقه از ذهن‌مان خارج کند.پزشکان با برگزاري مسابقات ورزشي مخالف بودند و باشگاه‌ها هم همانند ساير محل‌ها، جزو اماکن پرخطر به حساب مي‌آمدند. در اين ميان اما، تنها ورزشي که نمي‌توانست خطري را متوجه شخص و جامعه کند، ورزش همگاني بود.در روزهاي آغازين کرونا که همه از همه چيز وحشت داشتند کارشناسان مدام از بالا بردن سيستم ايمني بدن صحبت مي‌کردند و همين صحبت‌ها، نقطه تلاقي ورزش و کرونا به حساب مي‌آمد.
بالا بردن سيستم ايمني بدن با ورزش
ماندن در خانه و نداشتن تحرک لازم شايد مي‌توانست خطر ابتلا به کرونا را به حداقل برساند، اما چاقي، افسردگي و برخي ديگر از مشکلات را براي افراد به وجود مي‌آورد.در اين راستا، انجام فعاليت‌هاي ورزشي در خانه علاوه بر اينکه مي‌توانست بار ديگر حس شور و نشاط را به افراد برگرداند، سيستم ايمني بدن آن‌ها را هم تقويت مي‌کرد و باعث جلوگيري از چاقي و افسردگي هم مي‌شد.
پروفسور مايکل گليسون، استاد بيوشيمي ورزش در دانشکده ورزش، تمرين و علوم سلامتي در دانشگاه لوفبرو در لسترشاير انگلستان معتقد است که «ورزش در حد تعادل به تقويت سيستم ايمني بدن در مقابل بيماري‌هاي عفوني نظير سرماخوردگي ، آنفولانزا ، سينوزيت کمک مي‌کند.»اين عضو انجمن ميکروبيولوژي عمومي جامعه بريتانيا ادامه مي‌دهد : ورزش در حد تعادل به تقويت عملکرد سلول‌هاي سيستم ايمني بدن کمک مي‌کند و تغييرات هورموني که در اثر استرس و ... اتفاق مي‌افتد را خنثي مي‌کند.
با مرور اين اظهارات، به خوبي مي‌توان فهميد که ورزش شايد به اندازه واکسن نتواند با کرونا مقابله کند، اما حداقل به مقاوم‌سازي بدن در مقابل بيماري‌هايي مانند آنفولانزا و کرونا مي‌پردازد.
ورزش همگاني در تبريز؛ شعار يا عمل؟
مسئله‌اي که در اين ميان به وجود مي‌آيد، بستر و زيرساخت‌هاي انجام ورزش است. آيا در همه خانه‌ها امکانات مناسب براي ورزش کردن وجود دارد؟ طبيعتاً که جواب منفي است.در زندگي آپارتماني امروز، امکان انجام يک سري از حرکات ورزشي وجود ندارد و در اين شرايط است که نقش ورزش همگاني بيش‌ازپيش نمايان مي‌شود.
در شهر تبريز اما، به نظر مي‌رسد آن‌طور که بايدوشايد توجهي به اين مقوله مهم و حياتي نشده است. اگرچه شهرداري تبريز در سال‌هاي اخير به بهانه »توجه به ورزش همگاني« قيد تيم داري در ورزش قهرماني را زد، اما همچنان خلأ بزرگي در اين زمينه احساس مي‌شود.
در نکوهش اين اقدام شهرداري تبريز مي‌توان مطالب زيادي نوشت، چون شهرداري تبريز با منحل کردن تيم‌هاي ورزشي خود مانند تيم فوتبال، واليبال، بسکتبال، دوچرخه‌سواري و ... نه تنها هيچ عايدي را از نظر مالي به دست نياورد بلکه شور و اشتياقي که با اين تيم‌ها در شهر ايجاد مي‌شد را هم از بين برد.حال سوال اينجاست که آيا واقعاً بودجه‌اي که صرف تيم‌هاي ورزشي شهرداري تبريز مي‌شد، حالا به ورزش همگاني تخصيص مي‌يابد؟به‌وضوح ديده مي‌شود که شهرداري کلان‌شهر تبريز به مانند ساير شهرهاي کشور بودجه‌اي براي ورزش همگاني تدارک نمي‌بيند و اندک بودجه تخصيص يافته براي ورزش همگاني نيز به صورت عادلانه در مناطق مختلف شهر توزيع نمي‌شود.
به ‌گزارش عصر آذربايجان به نقل از تسنيم،امکانات ورزش همگاني در نقاط کم برخوردار شهر به مراتب کمتر از نقاط مرفه نشين است؛ در حالي که شايد در نقاط کم برخوردار احساس نياز بيشتري به اين امکانات وجود دارد.

منبع :