غدير، گستره اي به وسعت تاريخ

گروه تاريخي: يازده سال از هجرت گذشته است، جبراييل پيام‌بر خداوند است به رسولش: »يا محمّد إن الله يقرئک السّلام«؛ خداوند به تو سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد: »من روح هيچ يک از پيامبران و رسولانم را پيش از اکمال دين‌ خويش نستانده‌ام و اکنون تنها دو فريضه از اکمال دين باقي مانده است؛ حج و جانشيني و ولايت پس از تو؛ هر که استطاعت دارد را فرابخوان تا با تو حج بگذارد«.

اسماء خواجه زاده

گروه تاريخي: يازده سال از هجرت گذشته است، جبراييل پيام‌بر خداوند است به رسولش: »يا محمّد إن الله يقرئک السّلام«؛ خداوند به تو سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد: »من روح هيچ يک از پيامبران و رسولانم را پيش از اکمال دين‌ خويش نستانده‌ام و اکنون تنها دو فريضه از اکمال دين باقي مانده است؛ حج و جانشيني و ولايت پس از تو؛ هر که استطاعت دارد را فرابخوان تا با تو حج بگذارد«.
تا چشم کار مي‌کرد آفتاب بود و آفتاب. در دور دست‌هاي بيابان تفتيده عربستان، گويي هزار خورشيد را مي‌سوزاندند تا گرما در ميان رگ‌هاي حاجيانِ از سعي و صفا و عرفات و منا بازگشته، منتشر شود و آن‌گاه که قافله‌سالار فرمان مي‌دهد که بايستيد، لهيب‌ها به کلمات تبديل شوند و چشم‌ها رنگ سؤال و تعجب بگيرد که: آيا اتفاقي افتاده است؟ اينجا؟ تا جحفه راهي نيست، در اين گرما؟ آخر چه شده است؟جبراييل رسول وحي است که اين‌بار با رسالتي عظيم، چشم ملائک خداوند را همراه خويش تا زمين کشانده است؛ در ميان آسمان نور منتشر مي‌شود و فرستاده وحي به زمزمه کلام الهي در جان محمد مشغول است: «خداوند به تو سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد: "به ‌زودي تو را نزد خويش فرامي‌خوانم، پس رسالتت را ابلاغ کن رسول من! و هر چه را به تو آموخته‌ايم، در اختيار وصي و جانشين خويش و حجت آشکار من بر مخلوقات، قرار ده"». هر چه هست را به علي، به علي... به علي... حجت من... جانشين و وصيّ تو... هر چه هست را! اين عهد را به ‌جا بياور رسولِ من! ((بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ)). بزرگ‌ترين اتفاق تاريخ آغاز شده است: «هر که از هر راه که رفته است بازگردد، رسول خدا9 مي‌خواهد با شما سخن بگويد. مسلمانان! بازگرديد! به غدير بازگرديد!«.سنگ روي سنگ گذاشته‌اند تا خاتمِ رسولانِ پروردگار بر بلنداي آن بايستد، همه او را مي‌بينند و صداي او را مي‌شنوند، حجت بر همه تمام است!
»به نام خداوند بخشنده مهربان«
نفس کائنات در سينه حبس شده است، از امروز هجدهم ماه حج امسال تا زماني که زمان بر مدار زمين و زمين بر مدار زمان مي‌چرخد، اين نقطه از زمين و زمان در تاريخ هستي تکرار مي‌شود. اين نقطه از زمين عربستان، نزديکاي آتشستان جحفه، ملتقايِ وحي و پيمانِ ازل‌خانه آفرينش... رسالتي که اگر به انجام نرسد، مقصود از سال‌هاي بعثت به انجام نرسيده است.
»اکنون زمان آن رسيده است که آنچه درباره علي بر من نازل شده، به شما ابلاغ کنم و اينک اين است آن پيام که بر من نازل فرموده: ((يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللهُ يَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ)).اي مردم! من در ابلاغ آنچه بر حق بر من فرو فرستاده است، کوتاهي نکرده‌ام و هم اکنون سبب نزول آن آيه را برايتان باز خواهم گفت: جبراييل سه بار بر من فرود آمده و از سوي حق تعالي فرمان داده تا در اين مکان به پا خيزم و سپيد و سياه مردم را رسماً آگاهي دهم که علي بن ابي‌طالب، برادر، وصيّ، جانشين من و امام پس از من است که نسبتش به من، همان نسبت است که هارون به موسي داشت؛ با اين تفاوت که رسالت به من خاتمه يافته و بعد از خداوند و رسولش، علي، وليّ و صاحب اختيار شماست«.همگان چشم شده‌اند و خيره به دهان رسول خدا(ص) تا بشنوند کدام فرمان است که خداوند به ‌خاطرش، هزاران هزار مسافرِ از حج بازگشته را در ميان صحرا به ايستادن و گوش سپردن موّظف کرده است؟ کدام رسالتي است که اين چنين امين وحي، در ميانه‌ راه مکه و مدينه به پيامبر خدا(ص) دستور توقف و ابلاغ داده است؟ کدام امري است که بايد به گوش همگان برسد تا خداوند از پيامبرش راضي باشد و پس از اين ‌همه سال، رسالت خويش را به پايان رسانده باشد؟ همه چشم شده‌اند و خيره به دهان پيامبر(ص) تا بشنوند:»اي مردم! بدانيد که خداوند برايتان وليّ و امامي منصوب کرده است که اطاعت او، بر مهاجر و انصار و پيروان ايماني ايشان، بر هر بياباني و شهري، بر هر عجم و عرب، بر هر بنده و آزاده، بر هر صغير و کبير، بر هر سياه و سپيد و بر هر خداشناس موحّدي واجب است، امرش نافذ است و لازم الاجرا؛ علي را...! هر که با علي به مخالفت برخيزد، ملعون است و هر که از او پيروي نمايد، مشمول رحمت حق خواهد شد«.
رسول خدا(ص) درباره تو سخن مي‌گويد امام آفرينش! و مردم را به امامت و وصايت و جانشيني تو آگاه مي‌کند تا پس از چنين روزي، حجت بر خلايق تمام شده باشد. در ميان اين هزاران هزار نفر، مردمان مختلف، مردمان هر کجا، مردمان قبايل و شهرهاي دور و نزديک، نام تو را به امامت تکرار مي‌کند تا همه بدانند پس از او، تويي که ولايتت آفريدگارِ بهشت و جهنم مردمان است، حبّ و بغض و ولايت تو علي7! و صدا در گوش تاريخ تکرار مي‌شود:»مبادا که نسبت به او راه ضلالت و گمراهي سپريد و مبادا که از او روي برتابيد و مبادا که از ولايت و سرپرستي او و از اوامر و فرمان‌هايش، به تکبّر سر باز زنيد که او همان هادي به حق و نابودکننده باطل است و از ناپسنديده‌ها بازتان مي‌دارد«.
پيامبر(ص) فضايل تو را براي مردم بر مي‌شمارد، مردمي که اکنون چشم و گوش‌هاشان نام تو را به هزار هزار باورِ صيقل‌خورده بي‌ترديد شنيده است، اما بعدها موريانه غفلت از زبان‌هاشان سکوت مي‌سازد تا ولايت تو را انکار کنند، غدير تو را علي!»اي مردم! مبادا که از فرمانش معصيت کنيد که به آتشي گرفتار خواهيد شد که آدمي و سنگ هيزم‌ آنند و براي کافران فراهم گرديده است. خداوند توبه منکران ولايت او را نخواهد پذيرفت و هرگز ايشان را نخواهد آمرزيد. خداوند، بر خود حتم و لازم فرموده که با آن کسان که از فرمان علي(ع) سربپيچند، چنين رفتار کند و پيوسته تا جهان باقي و روزگار در کار است، ايشان را در شکنجه و عذابي سخت و توان‌فرسا معذّب دارد؛ تا ابد الاباد، تا دهر الدهور!«.ولايت تو اين چنين در جان آفرينش رقم خورده است، آن چنانکه هر که در اين سخنان پيامبر9 شک کند، در هر چه بر او نازل شده است، شک کرده است و هر که در ولايت تو شک کند، به آتشش مي‌سپارند.مردم گوش سپرده‌اند و خدا در ميان اين منزل‌گاهِ پس از حجِ وداعِ پيامبر(ص)، چنين خواسته است که اين ناگهانِ حادثه و هبوطِ جبراييل بر پيامبر(ص)، کاري کند تو در ذهن‌ مردم ـ و تاريخ ـ بماني و پيامبر(ص) به توصيف تو برخيزد... يار و مددکار و همراه و هميشه ياورش! تا سخن بدينجا برسد که: »مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ، مَغْضُوبٌ مَغْضُوبٌ مَنْ رَدَّ عَلَيَّ قَوْلي هذا وَ لَمْ يُوافِقْهُ«؛ ملعون و مغضوب است هر که اين سخن را نپذيرد. مخالفان تو ملعون و مغضوب‌اند علي!
»مردم بدانيد اين مرد علي است؛ که هر که من مولاي اويم، علي مولاي اوست؛ اوست برادرم، وصيّ‌‌ام که فرمان دوستي و ولايت او از جانب حق متعال بر من نازل گرديده است. هم او که او و آن پاکان از فرزندانم، ثقل اصغرند و قرآن، ثقل اکبر است؛ ميان اين دو ثقل و اين دو امر گران‌قدر، جدايي نخواهد بود تا آنکه قيامت در کنار حوض، به من برسند«. »يَرِدا عَلَيّ الحَوض« ... باز مي‌گردند... به من... بازمي‌گردند!
رسول خداوند(ص)رسالت خويش را انجام داده است. همان که فرمان پروردگار بر آن قرار گرفته بود. در ميان فصل انشعاب اين همه حج گزارندة اکنون آگاه! ديگر همه مي‌دانند که آسمان و زمين در دست يدالهي توست و تويي که حق را و باطل را آشکار مي‌کني و تويي امام مبين که اين جانشيني پس از پيامبر(ص) بر هيچ کسي جز تو حلال نيست... هيچ کس جز تو!
همه به نظاره رسول خدا(ص) نشسته‌اند، رسول خدا(ص) و تو که دستت در ميان دست خاتم رسولان خداوند بالا گرفته شده تا مردم باز هم و باز هم بيشتر بدانند، بيشتر ببينند و حجتي کامل پيش رويشان به تصوير کشيده شده باشد. هستي پيش پاي شما زانو زده و صداي نفس‌هاي ملائک در گوش زمين منتشر شده است، شکوه شادماني در هلهله آسمان در وسعت زمين جاري مي‌شود:
پروردگار! شاهد باش که من رسالت خويش را به انجام رسانده‌ام. اي مردم! خداوند امروز دينتان را با امامت علي کامل گردانيد: ((الْيَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دينَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْکُمْ نِعْمَتي وَرَضيتُ لَکُمُ الإسْلامَ ديناً)).رسالت رسول خدا(ص) به انجام رسيده است و بانگ مردم به گوش آسمانيان مي‌رسد: »ما سخنان تو را شنيديم و اطاعت مي‌کنيم و خشنوديم از آنچه پروردگار ما در امامت علي(ع) و ائمه(ع) از صلب او بر ما برگزيده‌اند؛ ما با علي(ع) بيعت مي‌کنيم، با قلب و جان و زبان و دست‌ها، با علي(ع) بيعت مي‌کنيم و تغيير نخواهيم کرد و هيچ‌گاه دچار شک و ترديد نخواهيم شد. يا علي! هرگز از پيمان خويش با تو بازنخواهيم گشت و پيمان نمي‌شکنيم...«.
و تاريخ شاهد است که مردم يک‌صدا به آنکه تو امام ايشان و وصيّ پيامبر خدا(ص) هستي، اعتراف کرده‌ و با تو دست بر بيعت گشاده‌اند... دستي که قرار است هيچ‌گاه بر روي تو شمشير نکشد و رويي که قرار است هيچ‌گاه پشت به تو نايستد... تمام آن هزار هزار مسافرِ از حج برگشته با تو بيعت کرده‌اند علي!
به گزارش عصر آذربايجان به نقل از حوزه،از مردم فرياد »سَمِعْنا و أطَعْنا« برخاسته است و ابوبکر و عمر نخستين کساني‌اند که با تو بر امامتت، ولايتت، وصايتت و جانشيني رسول خداوند(ص) دست به بيعت گشودند. آسمان و ملکوت و ملائک و جبراييل شاهدند... خداوند شاهد است اميرِ آفرينش! امامِ هر چه هست!

منبع :